شایعات در ایران - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

شایعه‌ها و شوخی‌های فریب‌آمیز دارای تاریخچه‌ای در ایران هستند

شایعهٔ دیده شدن تصویر سید روح‌الله خمینی بر روی ماه یک از مهم‌ترین آنهاست که در حافظه تاریخی ایرانیان ثبت شده‌است. همچنین چند بار انتشار شایعات مرگ سید علی خامنه‌ای رهبر ایران از شایعه‌های سیاسی قابل توجه بوده‌است.[۱] از دیگر موارد تاریخی می‌توان به سال ۱۲۶۴ قمری اشاره کرد که به دستور امیرکبیر برنامهٔ واکسیناسیون و آبله‌کوبی کودکان ایرانی انجام می‌شد اما مردم از روی ناآگاهی و باور به خرافات، آبله‌کوبی را انجام نمی‌دادند. یکی از دلایلشان این بود که فالگیرها و دعانویس‌ها شایعه کرده بودند آبله‌کوبی سبب می‌شود جن به خون وارد شده و بچه جن‌زده شود.[۲]

در نخستین سال‌های پس از پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ ایران، بعد از اینکه محمدرضا پهلوی شاه سابق ایران، در خارج از کشور درگذشت، شایعه‌ای مبنی بر زنده بودن او و آماده شدنش برای به دست‌گیری مجدد قدرت شکل گرفت اما چندان عمومی نشد. پس از آن صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران مجموعه‌ای تلویزیونی به نام «شاه دزد» ساخته و پخش کرد. مسئولان جمهوری اسلامی ایران با پخش این سریال، در کنار تمسخر شاه سابق، این پیام را رساندند که «در پس هر شایعه، توطئه‌ای نهفته‌است». این رویکرد موجب می‌شد که در فضای ملتهب پس از انقلاب، ابتکار جریان‌سازی از مخالفان حکومت گرفته شود و ابتکار عمل تنها در دست حکومت قرار گیرد. دربارهٔ شایعهٔ تصویر خمینی بر ماه، مسئولان حکومتی هیچگاه پیرامون منشأ آن اظهار نظر نکرده‌اند، و در سال‌های بعد، معجزه‌هایی مانند رویت امام زمان در جبهه تحت عنوان «امدادهای غیبی» به‌طور رسمی نیز تأیید می‌شد.[۱]

در میان شوخی‌های فریب‌آمیز می‌توان از تبدیل شدن دروغ سیزدهم فروردین به یک سنت سالانه در روزنامه‌های اصلاح طلب، شایعهٔ کج شدن برج میلاد، و شایعهٔ لوگوی پپسی روی ماه نام برد.

اهمیت بررسی شایعه[ویرایش]

رواج شایعه‌ها نشان‌دهندهٔ زودباوری مردم و ظرفیت آن‌ها برای تن دادن به تلقین و همچنین همراهی با جمع است.[۱]

یکی از دلایل اهمیت بررسی شایعه‌ها این است که «چه کسی از رواج این شایعه سود می‌برد.» این امر برای درک منشأ این شایعه‌ها سودمند است. البته ممکن است یک شایعه، ناشی از شوخی سادهٔ فرد یا افرادی باشد که شایعه پراکنیِ آن‌ها به‌طور اتفاقی فراگیر می‌شود.[۱]

دیگر اهمیت شایعه‌ها در این است که، رواج یک شایعه می‌تواند اطلاعاتی از میزان زودباوری مردم آن جامعه نسبت به خبری که شک‌برانگیز و اثبات‌نشده‌است، در اختیار کارشناسان و همچنین دستگاه‌های اطلاعاتی و امنیتی یک کشور گذاشته و در زمان بحران یا در چهارچوب جنگ‌های روانی و رسانه‌ای برایشان مفید باشد.[۱]

شایعه‌های سیاسی می‌توانند گاه برای یک حکومت خطرناک باشند، گاهی مفید و گاهی هم بی‌آزار. نمونه‌هایی از هر سه مورد در ایران وجود داشته‌است. از شایعه مرگ سید علی خامنه‌ای رهبر ایران، تا شایعه مرگ احمد جنتی که موجب پیدایش لطیفه‌هایی دربارهٔ سن او شد.[۱]

همچنین شوخی‌های فریب‌آمیز می‌توانند نشان‌دهندهٔ ایده‌آل‌های نویسندگان آن‌ها باشند. علاوه بر آن، نظرات خوانندگان این گونه اخبار و دروغ‌های ۱۳ در وبگاه‌ها نیز نشان می‌دهد این خبرها آرزوهای خوانندگان بوده‌است. مانند «رفع توقیف روزنامه‌های هم‌میهن، شرق و خبرگزاری ایلنا» و «خبر کناره‌گیری حسین شریعتمداری از روزنامه‌نگاری».[۳]

به گفتهٔ بازتاب، زودباوری مردم ایران و علاقه به شنیدن اخبار باورنکردنی، مسئله‌ای‌ست که از دیرباز در ایرانیان دیده می‌شده و پس از ظهور فن‌آوری، جدی‌تر شده‌است.[۴] مهدی خرم دل، روزنامه‌نگار، «شایعهٔ لوگوی پپسی روی ماه» را فرصتی برای سنجش میزان تغییر آگاهی و زودباوری ایرانیان دانسته و با ذکر اینکه ده‌ها هزار نفر ایرانی شهرنشین (چون خبر به شکل وسیع به شهرهای کوچک و روستاها نرسید) و حتی طبقهٔ اِلیت جامعه (نخبه) به سادگی فریب خوردند، نتیجه می‌گیرد «در ایران همچنان راه برای عوام فریبی و سیاست‌های عوامانه (grassroots politics) باز است.»[۲]

شرح شایعه‌ها به ترتیب زمانی[ویرایش]

دوران قاجار[ویرایش]

  • در سال ۱۲۶۴ قمری به دستور امیرکبیر برنامهٔ واکسیناسیون و آبله‌کوبی کودکان و نوجوانان ایرانی انجام می‌شد. خبر آمد که مردم از روی ناآگاهی و باور به خرافات نمی‌خواهند آبله‌کوبی را انجام دهند. یکی از دلایلشان این بود که فالگیرها و دعانویس‌ها شایعه کرده بودند آبله‌کوبی باعث می‌شود جن به خون انسان راه یابد و بچه جن‌زده می‌شود. امیرکبیر دستور داد هر کس حاضر نشود آبله بکوبد باید پنج تومان جریمه بدهد، تا مردم راضی شوند آبله‌کوبی را انجام دهند. این اقدام نیز مؤثر نبود و آن‌ها که توانایی مالی داشتند جریمه را پرداختند تا آبله‌کوبی نکنند، و آن‌ها که پول کافی نداشتند هنگام مراجعهٔ مأموران از شهر بیرون می‌رفتند یا در آب‌انبار پنهان می‌شدند!
دربارهٔ این رویداد از امیرکبیر نقل شده‌است: «تا زمانی که ما سرپرستی این ملت را بر عهده داریم، مسئول مرگشان ما هستیم… و مسئول جهلشان نیز ما هستیم. اگر ما در هر روستا و کوچه و خیابانی مدرسه بسازیم و کتابخانه ایجاد کنیم، دعانویس‌ها بساطشان را جمع می‌کنند. تمام ایرانی‌ها اولاد حقیقی من هستند و من از این می‌گریم که چرا این مردم باید این قدر جاهل باشند که در اثر نکوبیدن آبله بمیرند.»[۲]

دوران پهلوی[ویرایش]

مرگ غلامرضا تختی[ویرایش]

در ۱۷ دی ۱۳۴۶ غلامرضا تختی، در هتل اتلانتیس فوت کرد. بسرعت شایع شد که ساواک او را بقتل رسانده‌است و نشریه فکاهی توفیق نوشته بود تختی را خودکشی کردند. بعدها کسانی چون جمشید مشایخی و پسرش بابک تختی این شایعه را رد کردند. بابک تختی می‌گوید شایعه شهیدسازی تختی را جلال آل‌احمد شروع کرد.[۵]

مرگ صمد بهرنگی[ویرایش]

در ۹ شهریور ۴۷ صمد بهرنگی در رودخانه ارسباران غرق شد. جلال آل احمد شایع کرد که صمد را ساواک کشته‌است.[۶][۷]جلال آل احمد یادداشت صمد و افسانهٔ عوام را نوشت و شایعهٔ قتل او را در دهان‌ها انداخت. سال‌ها پس از آن نوشت که افسانه ساخته بوده تا مرگ صمد «به هدر» نرود.[۸] آل احمد شش ماه بعد از مرگ صمد در نامه‌ای به منصور اوجی می‌نویسد «... تردیدی نیست که غرق شده. اما چون همه دلمان می‌خواست قصه بسازیم ساختیم…»[۸] حمزه فراهتی اظهار می‌کند «صمد بهرنگی شهید ساختگی شد» و مرگ او کار ساواک نبود.[۹]

مرگ جلال آل احمد[ویرایش]

در ۱۸ شهریور ۴۸ جلال آل احمد درگذشت. شمس‌آل‌احمد، برادر جلال، شایع کرد که جلال را ساواک کشته‌است و اینرا در کتاب «از چشم برادر» صراحتاً گفت. مراسم تشییع و خاکسپاری به سرعت انجام گرفت ولی سیمین دانشور، همسر جلال با شمس کاملاً مخالف بود و در کتاب «غروب جلال» علت مرگ او را لخته خون اعلام کرد.[۱۰]

مرگ علی شریعتی[ویرایش]

در ۲۹ خرداد ۱۳۵۶ دکتر علی شریعتی در حالی که سه‌هفته از سفرش به انگلستان می‌گذشت، در ساوت‌همپتون درگذشت. پس از کالبدشکافی دلیل رسمی مرگ وی انسداد شرائین اعلام شد؛ مرگ وی توسط برخی مشکوک دانسته شد[۱۱] احمد اشرف می‌نویسد شریعتی بر اثر سکته قلبی درگذشت ولی مخالفان شاه، ساواک را مقصر قلمداد کردند.[۱۲] هوشنگ شهابی می‌نویسد که پیروانش تمایل داشتند دربارهٔ مرگش افسانه‌سازی کنند.[۱۳] با توجه به اینکه اعضای خانواده و دوستان شریعتی در شب حادثه همراه او بودند آنها این شایعه را تکذیب می‌کنند.[۱۴]

دوران انقلاب[ویرایش]

۱۷ شهریور ۵۷[ویرایش]

بزرگنمایی واقعه ۱۷ شهریور ۵۷. ده‌ها کتاب و تحقیق از طرف موسسات حکومتی دربارهٔ وقایع ۱۷ شهریور منتشر شده که عمدتاً روایتی ایدئولوژیک، یکسویه و اغراق‌آمیز از این واقعه تاریخی ارایه کرده و تعداد کشته‌های حادثه «۴۰۰۰ نفر» یا «هزاران نفر» تخمین زده‌اند. حال آن که تحقیقات پژوهشگران مستقل نظیر عماد الدین باقی نشان داده این تعداد در کل کشور حدود ۸۸ نفر و حدود ۶۴ نفر در میدان ژاله تهران (میدان شهدا فعلی) بوده‌است.[۱۵]

دیده شدن عکس خمینی در ماه[ویرایش]

شایعهٔ دیده شدن تصویر سید روح‌الله خمینی بر روی ماه در دیماه ۱۳۵۷[۱]

مین گذاری محوطه رادیو تلویزیون و سلطنت آباد[ویرایش]

شایعه مین گذاری بودن ساواک سلطنت آباد و محوطه رادیو تلویزیون در بهمن ما ۱۳۵۷[۱۶]

طلا بودن وسایل هواپیمای شاه[ویرایش]

شایعه طلا بودن توالت فرنگی و دستگیره‌ها و شیرهای آب در هواپیمای شخصی شاه بویینگ ۷۰۷ شاهین در اسفند ۵۷[۱۷]

زنده بودن شاه و قصد بازگشت به وطن[ویرایش]

شایعهٔ زنده بودن محمدرضا پهلوی و آماده شدنش برای به دست‌گیری مجدد قدرت[۱]

دوران جنگ ایران و عراق[ویرایش]

دروغهای سیزده[ویرایش]

  • شوخی فریب‌آمیز یا دروغ ۱۳ آزاد شدن عبدالله اوجالان، رهبر پ.ک. ک که در زندان: این دروغ ۱۳ به صورت یک خبر در روزنامه نشاط نوشته شد. پس از اعلام اینکه این خبر یک «دروغ ۱۳» بوده‌است، برخی از مردم کرد ناراحت شده و در تماس‌های متعددی به دفتر روزنامه واکنش نشان دادند. این دروغ ۱۳ را سید ابراهیم نبوی طنز پرداز ایرانی نوشته بود.[۳]
  • درج دروغ سیزدهم فروردین در روزنامه‌های اصلاح طلب به یک سنت سالانه تبدیل شده بود که با بسته شدن آن‌ها و «پایان دوران اصلاحات» تمام شد.[۳]
  • دروغ‌های ۱۳ در تعدادی از وب‌سایت‌ها و وبلاگ‌ها پِی گرفته شد. برخی از این شوخی‌های فریب‌آمیز مانند خبرهایی که سایت فردا منتشر کرد، از جمله «رفع توقیف روزنامه‌های هم‌میهن، شرق و خبرگزاری ایلنا» را می‌توان آرزوی دست نیافتنی روزنامه نگاران اصلاح طلب به‌شمار آورد. همچنین شوخی فریب‌آمیز «خبر کناره‌گیری حسین شریعتمداری از روزنامه‌نگاری» که می‌تواند نشان‌دهندهٔ ایده‌آل‌های نویسندگان خبر باشد. علاوه بر آن، نظرات خوانندگان این اخبار نیز نشان می‌دهد این گونه اخبار آرزوهای خوانندگان بوده‌است.[۳]
  • دروغ ۱۳ «کج شدن برج میلاد»: در فروردین ۱۳۸۴ روزنامه شرق صفحه اول خود را به شوخی‌های فریب‌آمیز اختصاص داد مانند «برج میلاد در آستانه سقوط» که عکس فتوشاپی کج شدن برج میلاد نیز در کنارش بود. هرچند که با قلم بسیار ریزی بالای این صفحه نوشته بود «کلیه محتویات این صفحه دروغ ۱۳ است» ولی مردم بسیاری این شایعه را جدی گرفتند و به پای برج میلاد می‌رفتند تا به چشم خود کج شدن آن را ببینند، قیمت زمین و مسکن در محله گیشا کاهش یافته و حتی خبرگزاری مهر و یکی از شبکه‌های ماهواره‌ای فارسی خارج از ایران نیز آن را نقل کردند. مجری آن شبکه که «میبدی» نام داشت با نقل خاطره‌ای از کودکی خود، برج میلاد را به درخت اکالیپتوس خانه کودکی‌اش و نظام جمهوری اسلامی ایران را به پدرش (که با سقوط درخت، مرگ در چشمانش دیده می‌شد) تشبیه کرده و نتیجه گرفته بود که برج میلاد که اوکالیپتوس نظام است در حال سقوط است و پس از سقوط آن نظام برخواهد افتاد.[۴]
از دیگر خبرهای این صفحه می‌توان به «افتتاح اولین رادیوی خصوصی با مدیریت محمد صالح اعلا»، «اولین تلویزیون خصوصی با مدیریت علی لاریجانی»، «ایران ترمیناتور۴ را می‌سازد»، و «تجهیزات ماهواره زهره ضبط شد» اشاره کرد. این شوخی فریب‌آمیز را فرورتیش رضوانیه طنز پرداز ایرانی نوشته بود.[۳][۴]

پس از جنگ تا امروز[ویرایش]

  • شایعه پیش‌بینی وقوع زمین لرزه احتمالی تهران در سال ۱۳۷۰ توسط یک پیشگوی چینی.
  • بیش از ۱۵ سال شایعات دربارهٔ سلامت جسمانی و چند بار شایعهٔ مرگ سید علی خامنه‌ای رهبر ایران، از جمله در سال‌های ۱۳۸۵ و ۱۳۸۸.[۲۱][۲۲] شایعات بیماری رهبر ایران معمولاً از بیماری سرطان نام برده‌اند، اما دربارهٔ نوع این سرطان ادعاهای مختلفی شده‌است و درستی آن‌ها مشخص نیست. به‌طور کلی، بر خلاف جوامعی که فضای خبری باز دارند، هیچ اطلاعات دقیق پزشکی دربارهٔ رهبران جوامع بسته در دسترس نیست.[۲۳][۲۴] نشریه‌های حکومت ایران مانند فارس نیوز، این شایعه‌ها را توطئهٔ دشمنان دانسته‌اند. به گفتهٔ فارس، معمولاً این شایعات با هدف‌های چندگانه از جمله ایجاد نگرانی و اضطراب در مسئولان و مردم، ارزیابی واکنش مردم، و ارزیابی نحوهٔ واکنش مسئولان دستگاه‌های رسمی ساخته می‌شوند.[۲۵] به گفتهٔ مرتضی نیک پندار، روزنامه‌نگار در جرس، «همزمان با انتشار شایعات مجدد دربارهٔ کسالت رهبر جمهوری اسلامی به نظر می‌رسد که کمتر کسی از این وضعیت خشنود است. حتی گروه‌های مخالف رژیم جمهوری اسلامی نیز نگران حوادث پیش‌بینی نشده‌ای هستند که در صورت فوت آیت الله خامنه‌ای گریبانگیر ایران خواهد شد. بحران جانشینی در چنین وضعیت بغرنجی احتمال آن را دارد که وضعیت داخلی کشور را دستخوش بی‌ثباتی کند و موقعیت منطقه‌ای این کشور را نیز با خطر مواجه سازد. همچنین برخی نگران آن هستند که در این صورت قدرت به‌طور کامل و آشکارا در اختیار سپاه پاسداران قرار بگیرد.»[۲۳]
  • شایعهٔ مرگ احمد جنتی دبیر کهن‌سال شورای نگهبان و امام جمعه موقت تهران، که مقدمهٔ‌ی، ساختن لطیفه‌های بسیاری دربارهٔ سن او شد.[۱]
  • صدور حکم تیر برای سیتروئن زانتیا که بعدها به ماشین‌های دیگری نظیر نیسان ماکسیما و هیوندای آزرا نیز نسبت داده شد.[۲۶] در هیچ یک از موارد ده گانه‌ای که مامورین انتظامی حق استفاده از سلاح گرم دارند اشاره‌ای به مدل ماشین نشده‌است.[۲۷]
  • «لوگوی پپسی روی ماه» شایعه‌ای بود که اولین بار در خرداد ۱۳۹۱ توسط ایسنا منتشر شد و در همین مورد یکی از استادان دانشگاه جامع علمی کاربردی واحد فرهنگ و هنر کرمانشاه مصاحبه‌ای بسیار غلوآمیز با ایسنا کرده بود. این خبر چند روزی در شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌شد، البته ایسنا خبر اولیه را از دسترس خارج کرد. این شایعه سبب شد هزاران تن از ایرانیان، ساعت ۱۰:۳۰ سه‌شنبه‌شب، ۱۶ خرداد ماه، به پشت بام‌ها شتافتند تا تبلیغ شرکت پپسی کولا را بر روی ماه را مشاهده کنند، اما پس از آنکه دقایق طولانی به ماه خیره شدند، نشانی از تبلیغ مورد نظر نیافتند؛ چرا که این خبر از اساس واقعیت نداشت.[۱][۴][۲۸]
محمد کرمی، مدیر گروه روابط عمومی دانشگاه جامع علمی کاربردی کرمانشاه، در مصاحبه به ایسنا گفته بود «این رویداد، دنیای تبلیغات را وارد عرصه جدیدی می‌کند.» و «یقیناً ماه متعلق به همه مردم روی زمین است، اما آیا یک شرکت با نهایت خودخواهی چنین حقی دارد که لوگوی خود را بر روی ماه قرار دهد؟»[۴][۲۹]
برخی، از جمله بازتاب و بی‌بی‌سی، این شایعه را فرصتی برای سنجش میزان تغییر آگاهی و زودباوری ایرانیان دانسته و با ذکر اینکه ده‌ها هزار نفر ایرانی شهرنشین (چون خبر به شکل وسیع به شهرهای کوچک و روستاها نرسید) و حتی طبقه اِلیت (نخبه) جامعه به سادگی فریب خوردند، نتیجه می‌گیرند در ایران همچنان راه برای عوام فریبی و سیاست‌های عوامانه (grassroots politics) باز است.[۱][۲]
  • شایعه‌ای به صورت خبر با تیتر درشت "فرق بین دو تا فوتبالیست مشهور یکی علی کریمی یکی لیونل مسی" از اوایل تابستان ۱۳۹۲ در بیش از ۱۶۰۰۰ مورد در شبکه اینترنت به فارسی یافت می‌شود (نام چندین خبرگزاری کم و بیش نامدار در لیست دیده می‌شود)... واین باز یکی از جعلیات و پخش اخبار بدون تحقیق و کاوش محسوب می‌شود. در "خبر آمده که فوتبالیست معروف لیونل مسی با پاداشی برابر ۲٫۰۰۰٫۰۰۰ دلار دعوت شیخی ثروتمند را در عربستان سعودی پذیرفت تا برای نیم ساعت از خانواده او ملاقاتی بعمل آورد. در تصویری نیز نشان داده می‌شود که مسی با "فرزندان" شیخ نشسته و همه شادمانند… ضمنی که علی کریمی بچه‌ها، بیماران و غیره را به رایگان ملاقات می‌کند… حقیقت اینست که مسی پس از ورود جنجالی به عربستان برای استراحت به هتلی رفته و در سالن هتل چند بچه فوتبال دوست را پذیرفته و دور هم نشسته‌اند.۱ / ۲. ضمناً نوع حقیقی این خبر مربوط به پائیز ۱۳۹۱ است.[۳۰]

باورهای شفاهی مردمی[ویرایش]

در بین ایرانیان شایعات و باورهایی نیز هستند که به حق هیچگونه منبع مستند و کتبی ندارند ولی کم و بیش کسی نیست که آن شایعات را (در مقطع سنی ویژه آن موضوع) نشناسد. به عنوان مثال در دهه ۴۰ خورشیدی و در اوج درخشش دو ورزشکار یعنی محمدعلی کلی بوکسور و بیوک جدی‌کار، فوتبالیست چپ پای تیم تاج تهران (اولین فوتبالیست ایرانی که به خارج رفت و در آلمان رسماً بازی کرد) شایعات فراوانی در کوچه و بازار وجود داشت. در رابطه با محمدعلی کلی می‌گفتند (می‌گفتیم) او برای تمرین مشت زنی تا به حال چند فیل را با مشت قوی اش کشته! و در رابطه با جدی کار گفته می‌شد: ملکه انگلیس(!) پای چپ او را ۱۰۰۰٫۰۰۰ پوند استرلینگ بیمه کرده (یا خریده) و قرار شده او دیگر با پای چپ شوت نزند، چون ممکن است ضربه توپ عامل ناقص شدن یا کشته شدن طرف مقابل شود (نقل قول: او مهلک‌ترین ضربات پای چپ را وارد می‌کرد، ضربات پای چپ او را خریده بودند تا با چپ شوت نزند و ضربات او به هر که می‌خورد خطر مرگ داشت. ). (منبع مضاف: همه ورزش دوستان بالای پنجاه سال!). از شایعات (خرافات) شفاهی دیگر آن بود که هر مردی از زیر رنگین کمان عبور کند تبدیل به زن می‌شود. البته این امر (گذشته از هجو بودنش) بخاطر فیزیک اُپتیکی اصلاً امکان ندارد زیرا دیدن رنگین کمان به یک فاصله وطری دید (--> مثلث قائم الزاویه) احتیاج دارد.

یکی از جالب‌ترین شایعات شفاهی و هجویات سال‌های ۱۳۴۰ش در رابطه با گروه بیتل‌ها بود. گفته می‌شد بیتل‌ها تا چندی پیش همگی در شهر لیورپول رفتگر و سپور بوده‌اند.

شخصیت‌های جعلی[ویرایش]

آرشیت دانا[ویرایش]

در هیچ منبع تاریخی در رابطه با شخصیت اندیشمندی به نام آرشیت صحبت نشده‌است. رضا مرادی غیاث‌آبادی آرشیت دانا را شخصیتی دروغین و ساختگی دانسته‌است که هیچ سند و مدرکی دال بر وجود تاریخی او در دست نیست.[۳۱] آرشیت دانا (۲ ژانویهٔ ۴۷۶ (پیش از میلاد) در کاشمر - ۲۸ فوریه ۳۳۰ (پیش از میلاد) در کاشمر) یک شخصیت جعلی و دروغین است که توسط افرادی ناشناس در فضای مجازی ساخته شده‌است. سازندگان این شخصیت مدعی بوده‌اند که وی فیلسوفی بوده که در ایران باستان می‌زیسته و نخستین نظریه‌پرداز دموکراسی بوده‌است. در هیچ منبع تاریخی در رابطه با شخصیت اندیشمندی به نام آرشیت صحبت نشده‌است. رضا مرادی غیاث‌آبادی آرشیت دانا را شخصیتی دروغین و ساختگی دانسته‌است که هیچ سند و مدرکی دال بر وجود تاریخی او در دست نیست.[۳۱]

شاگردی جعلی به نام ورتا[ویرایش]

شخصیت ورتا در فیلمنامهٔ بیضایی[ویرایش]

بهرام بیضایی در فیلمنامهٔ پردهٔ نئی (۱۳۶۵) شخصیتی به نام ورتا خلق کرده که زنی خردمند، کتابخوان و پاکدامن است. احسان زیورعالم و سیدفضل‌الله میرقادری که در مقالهٔ مشترک به تحلیل این فیلمنامه پرداخته‌اند، معتقدند که اگرچه هیچ منبع موثقی دال بر وجود شخصیتی واقعی به نام ورتا وجود ندارد، اما به نظر می‌رسد که بیضایی شخصیت ورتا در فیلمنامهٔ پردهٔ نئی را از این شخصیت اثبات‌نشده منسوب به عصر هخامنشی الهام گرفته‌باشد.[۳۲] با این وجود با توجه به تاریخ نگارش فیلمنامهٔ بیضایی که در سال ۱۳۶۵ نوشته شده و نشر شایعات مربوط به آرشیت و ورتا در فضای مجازی در نیمهٔ دههٔ ۱۳۹۰، به نظر می‌رسد که این رابطه برعکس بوده و در واقع جاعلان این شخصیت‌ها از فیلمنامهٔ بیضایی برای ساختن این شخصیت‌های دروغین الهام گرفته‌باشند.

جستارهای وابسته[ویرایش]

نظریه‌های توطئه در ایران

افسانه شهری

طرح ماهان و دیده شدن صورت خمینی در روی ماه

فهرست تصورات نادرست متداول

فهرست کلک‌بازی‌ها و شایعه‌ها

ستاد مبارزه با چرندیات

کتاب «باورهای عامیانه مردم ایران»، از دکتر حسن ذوالفقاری با همکاری علی‌اکبر شیری. تهران نشر چشمه. شابک: ۹۷۸۶۰۰۲۲۹۳۹۷۸

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰۰ ۱٫۰۱ ۱٫۰۲ ۱٫۰۳ ۱٫۰۴ ۱٫۰۵ ۱٫۰۶ ۱٫۰۷ ۱٫۰۸ ۱٫۰۹ ۱٫۱۰ ۱٫۱۱ «قصه لوگوی پپسی روی ماه: محکی برای سنجش زودباوری مردم». بی‌بی‌سی فارسی. ۶ ژوئن ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۶ خرداد ۱۳۹۱.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ مهدی خرم دل (۱۷ خرداد ۱۳۹۱). «چرا نباید از این جماعت ایرانی سواری گرفت؟! از عمروعاص تا پپسی!». بازتاب. بایگانی‌شده از اصلی در ۸ ژوئن ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۶ خرداد ۱۳۹۱.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ ۳٫۴ امیرهادی انواری (۱۷ فروردین ۱۳۸۷). «دروغ پردازی که برج میلاد را کج کرد». عصر ایران. دریافت‌شده در ۲۶ خرداد ۱۳۹۱.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ ۴٫۴ -دروغ-بود!--سرکار-رفتن-میلیون-ها-ایرانی-و-اشتباه-مسلم-رسانه-ها «تبلیغ پپسی روی ماه، دروغ بود! / سرکار رفتن میلیون‌ها ایرانی و اشتباه مسلم رسانه‌ها» مقدار |نشانی= را بررسی کنید (کمک). وبگاه بازتاب. ۶ ژوئن ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۶ خرداد ۱۳۹۱.[پیوند مرده]
  5. «حل معمای ۵۰ ساله: تختی خودکشی کرد».
  6. «چه کسی به دروغ گفت که صمد بهرنگی را ساواک کشته‌است؟ ‎».
  7. مصاحبه غلامحسین ساعدی با تاریخ شفاهی هاروارد.
  8. ۸٫۰ ۸٫۱ بهروز روحانی-روزنامه‌نگار (۱۴ شهریور ۱۳۹۷). «صمد واقعی، صمد اسطوره‌ای؛ بهرنگی پنجاه سال بعد». بی‌بی‌سی فارسی.
  9. حمزه فراهتی، از آن سال‌ها… و سال‌های دیگر چاپ اول، انتشارات فروغ - آلمان، ۱۳۸۵.
  10. «مردی که خود را می‌نوشت».
  11. «مرگ مبهم دکتر شریعتی». وبسایت دکتر علی شریعتی. ۱۸ مهر ۱۳۸۹. بایگانی‌شده از اصلی در ۲ ژانویه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۶ مرداد ۱۳۹۰.
  12. Ahmad Ashraf, "CONSPIRACY THEORIES" in Encyclopædia Iranica, Vol. VI, Fasc. 2, pp. 138-147
  13. Chehabi، Houchang (۱۹۹۰). Iranian Politics and Religious Modernism: The Liberation Movement of Iran Under the Shah and Khomeini. I.B.Tauris. ص. ۲۰۹.
  14. پوران، شریعت رضوی، طرحی از یک زندگی، انتشارات چاپخش ،۱۳۷۲. صص: 242و 243
  15. «۱۷ شهریور ۵۷؛ 'ژاله خون شد، خون جنون شد'».
  16. روزنامه اطلاعات ۲۳ بهمن ۵۷ ص۲.
  17. روزنامه اطلاعات ۲ اسفند ۵۷ ص۸.
  18. «https://www.bbc.com/persian/iran-features-53636391». پیوند خارجی در |title= وجود دارد (کمک)
  19. «'The Iran-Iraq War,' by Pierre Razoux».
  20. «iran_martyr_state_plastic_paradise_keys».
  21. «شایعه درگذشت آیت‌الله خامنه‌ای تکذیب شد». رادیوزمانه. ۲۳ مهر ۱۳۸۸. دریافت‌شده در ۲۶ خرداد ۱۳۹۱.
  22. فرورتیش کردتبار (۱۴ اسفند ۱۳۸۹). «جنبش سبز و مرگ آیت الله خامنه‌ای». جرس. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ دسامبر ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۲۶ خرداد ۱۳۹۱.
  23. ۲۳٫۰ ۲۳٫۱ مرتضی نیک پندار (۲۲ مهر ۱۳۸۸). «افزایش شایعات دربارهٔ سلامت رهبری؛ نگرانی از حوادث پیش‌بینی نشده رو به فزونی ست». جرس. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۵ ژوئیه ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۶ خرداد ۱۳۹۱.
  24. Matthew Weaver (۱۵ اکتبر ۲۰۰۹). «Ayatollah Khamenei dead? How rumours start». guardian.co.uk. دریافت‌شده در ۲۶ خرداد ۱۳۹۱.
  25. «سلامتی رهبر انقلاب اسلامی از شایعات تا واقعیت». فارس نیوز. ۸۵/۱۱/۴. بایگانی‌شده از اصلی در ۳ ژوئن ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۶ خرداد ۱۳۹۱. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  26. «Instagram». www.instagram.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۱-۱۴.
  27. «موارد ۱۰ گانه‌ ای که مأمورین انتظامی حق بکارگیری سلاح را دارند». ایسنا. ۲۰۲۲-۰۲-۰۸. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۱-۱۴.
  28. «Pepsi on the moon? Thousands of Iranians fall prey to hoax». فرانس۲۴. ۶ ژوئن ۲۰۱۲. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۵ ژوئن ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۷ ژوئن ۲۰۱۲.
  29. «تبلیغ پپسی کولا بر روی ماه!». پایگاه خبری تحلیلی انتخاب. ۱۶ خرداد ۱۳۹۱. دریافت‌شده در ۲۶ خرداد ۱۳۹۱.
  30. https://www.afkarnews.com/بخش-ورزشی-7/855618-آرسن-ونگر-سرمربی-تیم-ملی-ایران-شد
  31. ۳۱٫۰ ۳۱٫۱ پژوهش‌های ایرانی: چند شخصیت تقلبی دیگر: یوتاب، آرشیت، آرتمیس و سوشانس، نوشتۀ رضا مرادی غیاث‌آبادی، نوشته‌شده در ۲۰ تیر ۱۳۹۲؛ بایگانی‌شده در ۸ اوت ۲۰۲۱ توسط Wayback Machine بازدید در ۱۷ مرداد ۱۴۰۰.
  32. زیورعالم و میرقادری، ۱۳۹۶: ص ۱۱۰.