آسیب له شدگی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

له شدگی
Crush injury
نجات یک انسان از زیر آوار
تخصصطب اورژانسی
طبقه‌بندی و منابع بیرونی

آسیب له شدگی (به انگلیسی: crush injury) آسیبی است که توسط جسم خارجی باعث فشرده شدن بدن می‌شود.[۱] این نوع آسیب در به شکل عمومی در حالت غیرنظامی نادر است، اما در بلایای طبیعی رایج است.[۲] علل دیگر عبارتند از حوادث محیط کار، تصادفات جاده‌ای، فروریختن ساختمان، امداد رسانی در بلایا یا حوادث تروریستی.[۳]

عوارض[ویرایش]

  • شوک هیپوولمی .(به انگلیسی: Hypovolaemic Shock) از دست دادن پلاسما در غشای سلول‌های آسیب دیده و دیواره مویرگی می‌تواند مستقیماً به هیپوولمی شدید منجر شود.[۳] علاوه بر این، شوک می‌تواند از افسردگی میوکارد به دنبال آزاد شدن الکترولیت‌های داخل سلولی ایجاد شود. علاوه بر این، میزان و محل آسیب، شامل خونریزی ناشی از شکستگی‌های لگن یا استخوان بلند نیز ممکن است همزمان وجود داشته باشد.
  • هیپرکالمی (به انگلیسی: Hyperkalaemia) و عدم تعادل الکترولیت (به انگلیسی: electrolyte imbalance). اختلال در غشای سلولی می‌تواند منجر به آزاد شدن میزان قابل توجهی از پتاسیم شود، که یک کاتیون درون سلولی است و می‌تواند ایست قلبی را تسریع کند. جداسازی کلسیم پلاسما در بافت آسیب دیده می‌تواند منجر به هیپوکلسمی نسبی شود که ممکن است احتمال اختلال انعقاد خون و شوک را بیشتر کند. ممکن است اسیدوز متابولیکناشی از آسیب خونرسانی مجدد و هیپوپرفیوژن با شوک مرتبط باشد.
  • سندرم کمپارتمان. یک عارضه شایع له شدن در نتیجه آسیب بافت ادماتوز و توزیع مجدد مایع به داخل سلول و خونریزی است. سندرم کمپارتمان تثبیت شده ممکن است منجر به تشدید سندرم له شدن سیستمیک و مرگ غیرقابل برگشت سلول‌های عضلانی شود.[۳]
  • نارسایی کلیه. آزاد شدن میوگلوبین توسط عضله آسیب دیده منجر به رابدومیولیز همراه با شوک می‌شود تخمین زده می‌شود که تا ۱۵ درصدمنجر به آسیب حاد کلیه می‌شود.[۴] آسیب حاد کلیه منجر به مرگ به‌طور قابل توجهی بالا است.

پاتوفیزیولوژی[ویرایش]

آسیب له شدگی در نتیجه له شدن بدن توسط یک جسم است. سندرم کراش یک نتیجه سیستمیک رابدومیولیز و متعاقب آن آزاد شدن محتویات سلولی است.[۳] شدت سندرم له شدگی به مدت و میزان له شدگی و همچنین حجم عضله آسیب دیده بستگی دارد. این می‌تواند ناشی از آسیب‌های کوتاه مدت و با شدت زیاد (مانند له شدن زیر آوار ساختمان) یا آسیب‌های کم شدت و طولانی مدت مانند کما یا بی حرکتی ناشی از مواد مخدر باشد.[۳]

رفتار[ویرایش]

جایگزینی سریع مایعات خطر نارسایی کلیه و شدت هیپرکالمی را کاهش می‌دهد و ممکن است نتایج را در آسیب‌های له شده ایزوله بهبود بخشد.[۳]

برای مجروحان با آسیب له شدگی جدا شده که از نظر همودینامیکی پایدار هستند، احیای مایع کریستالوئیدی با حجم زیاد، شدت آسیب کلیوی را کاهش می‌دهد.[۴]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. crush injury, Chicago: Encyclopædia Britannica, 2010
  2. N.A. Jagodzinski; C. Weerasinghe; K. Porter (July 2011). "Crush injuries and crush syndrome—A review". Injury Extra. 42 (9): 154–5. doi:10.1016/j.injury.2011.06.368.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ ۳٫۴ ۳٫۵ Greaves, I; Porter, K; Smith, JE (August 2003). "Consensus Statement On The Early Management Of Crush Injury And Prevention Of Crush Syndrome" (PDF). Faculty of Prehospital Care, Royal College of Surgeons of Edinburgh. 149 (4): 255–259. doi:10.1016/S1479-666X(03)80073-2. PMID 15015795.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ Bartels S; VanRooyen M (2012). "Medical Complications Associated With Earthquakes". The Lancet. 379 (9817): 748–57. doi:10.1016/S0140-6736(11)60887-8. PMID 22056246.

برای مطالعهٔ بیشتر[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]