آلوارز د آزودو - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

آلوارز د آزودو
A picture of Azevedo taken during the late 1840s
A picture of Azevedo taken during the late 1840s
زادهManuel Antônio Álvares de Azevedo
۱۲ سپتامبر ۱۸۳۱
São Paulo, São Paulo, Brazil
درگذشته۲۵ آوریل ۱۸۵۲ (۲۰ سال)
Rio de Janeiro, Rio de Janeiro, Brazil
آرامگاهSaint John the Baptist Cemetery, Rio de Janeiro, Brazil
نام(های) دیگرJob Stern
پیشهPoet, playwright, short story writer, essayist, Law student
زبان(ها)Portuguese
ملیتBrazilian
دانشگاهUniversity of São Paulo
دوره19th century
سبک نوشتاریTheatre, poetry, essay
جنبش ادبیRomanticism, Ultra-Romanticism
کار(های) برجستهنویج نات ونا
مکوریویا
لیرا دووینت آنس
خویشاوندانInácio Manuel Álvares de Azevedo (father)
Maria Luísa Mota Azevedo (mother)

مانوئل آنتونیو آلوارز د آزودو (۱۲ سپتامبر سال ۱۸۳۱ – آوریل ۲۵ سال ۱۸۵۲)، شاعر، نویسنده داستان کوتاه، نمایش‌نامه‌نویس و جستارنویس برزیلی معروف به «مانکو» (از سوی دوستان نزدیکش) بود. او یکی از نمادهای اصلی فرارمانتیسم و داستان گوتیک در برزیل است. در آثار او تمایل زیادی به بازی با ایده‌های متضاد همچون عشق و مرگ، عشق افلاطونی و طعنه، و سانتیمانتالیسم و بدبینی وجود دارد. او بیشترین تأثیر را از آلفرد دو موسه، فرانسوا-رنه دو شاتوبریان، آلفونس دو لامارتین، گوته و – بالاتر از همه – بایرون گرفته بود.[۱]

آثار آزودو پس از مرگش در بیست سالگی که در هنگام سوارکاری رخ داد، چاپ شد. در سال‌های اخیر با اوج گرفتن خرده فرهنگ گوت آثار آزودو چاپ و بسیار محبوب شد.

منابع[ویرایش]

  1. "Álvares de Azevedo". Wikipedia (به انگلیسی). 2018-09-18.