آمار پارامتری - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

آمار پارامتری به مجموعه روش‌های آماری‌ای گفته می‌شود که مدلی پارامتری برای پدیدهٔ احتمالی مورد مطالعه فرض می‌شود و همهٔ استنتاج‌های آماری از آن پس بر اساس آن مدل انجام می‌شود.

به عنوان مثال فرض می‌شود که توزیع نمره‌های یک امتحان از توزیع نرمال پیروی می‌کند. در نتیجه برای مشخص‌شدن توزیع احتمال، کافی است میانگین و واریانس توزیع را از روی داده‌های تجربی (نمره‌های دانش‌آموزان) به دست بیاوریم. حال برای پاسخ‌گفتن به سؤال‌هایی چون «درصد دانش‌آموزانی که نمره‌ای بین ۱۰ تا ۱۵ آورده‌اند» از تابع توزیع به دست آمده استفاده می‌کنیم (البته بدیهی است که روش‌های ساده‌تری نیز برای چنین کاری وجود دارد).

نقطهٔ ضعف این شیوهٔ تحلیل آماری این است که در صورتی که مدل فرض‌شده با واقعیت تطبیق نداشته باشد، نتیجه‌گیری‌ها صحیح نخواهد بود.

پیش‌فرض‌های آمار پارامتریک[ویرایش]

برای انجام تجزیه و تحلیل‌های آمار پارامتریک نیاز به یک سری از پیش فرض‌ها می‌باشد[۱]؛ که عبارتند از:

چنانچه این فرض‌ها برقرار باشد از آمار پارامتریک استفاده می‌کنیم در غیر اینصورت بایستی از آمار ناپارامتریک استفاده نمود.[۲]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. زرگر، محمود. راهنمای جامع SPSS 13: همراه با تمرینهای عملی کاربردی. تهران: انتشارات بهینه، ۱۳۸۴
  2. Zargar, M. (2005). Comprehensive guide SPSS 13. Tehran: Behineh Publication. [Persian]