آموزش در کره جنوبی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

آموزش در کره جنوبی
وزارت آموزش (کره جنوبی)
بودجهٔ آموزش و پرورش ملی (۲۰۱۶)
بودجه۴٫۶٪ از تولید ناخالص داخلی[۱]
داده‌های همگانی
زبان‌های نخستکره‌ای
باسوادی
مجموع۱۰۰٪
مردان۱۰۰٪
زنان۱۰۰٪
نام‌نویسی
ابتدایی۳٫۳ میلیون[۲]
متوسطه۴٫۰ میلیون
آموزش عالی۳٫۶ میلیون
گواهی
دیپلم متوسطه۹۸٫۰٪[۳][۴][۵]
آموزش عالی۶۹٫۸٪[۳][۶][۷]
ورودی جلو مدرسه ابتدایی در اولسان، کره جنوبی
دبیرستان حرفه ای انیمیشن در هنان، کره جنوبی
دانشگاه یونسی در سئول، کره جنوبی

آموزش در کره جنوبی توسط مدارس دولتی و مدارس خصوصی ارائه می‌شود. هر دو نوع مدرسه از طرف دولت بودجه دریافت می‌کنند ولی مبلغی که مدارس خصوصی دریافت می‌کنند کمتر از مدارس دولتی است.[۸]

کره جنوبی یکی از کشورهای برتر سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) در زمینه سواد خواندن، ریاضیات و علوم است که میانگین امتیاز دانش آموزان آن حدود ۵۱۹ امتیاز است که رتبه نهم در جهان را دارد. رتبه میانگین کشورهای OECD 493 است.[۹][۱۰] این کشور دارای یکی از تحصیلکرده‌ترین نیروهای کار جهان در بین کشورهای OECD است.[۱۱][۱۲] این کشور بخاطر وسواس زیادش در امر آموزش معروف است که به اصطلاح به آن «تب آموزش» می‌گویند.[۱۳][۱۴][۱۵]

تحصیلات عالی یک مسئله بسیار جدی در جامعه کره جنوبی محسوب می‌شود به طوری که از آن به عنوان یکی از ارکان اساسی در زندگی یاد می‌شود. آموزش و پرورش برای خانواده‌های کره جنوبی اولویت بالایی دارد زیرا موفقیت در آموزش برای بهبود موقعیت اجتماعی و اقتصادی فرد در جامعه کره جنوبی بسیار مهم است.[۱۶][۱۷] موفقیت تحصیلی اغلب برای خانواده‌ها و جامعه کره جنوبی مایه افتخار محسوب می‌شود. مردم کره جنوبی آموزش و پرورش را محرک اصلی پیشرفت اجتماعی برای خود و خانواده و به عنوان دروازه ای برای ورود به طبقه متوسط کره جنوبی می‌دانند. در کره جنوبی فارغ‌التحصیلی از یک دانشگاه برتر نشان دهنده اعتبار، موقعیت اقتصادی، اجتماعی بالا، چشم‌اندازهای امیدوار کننده ازدواج و یک مسیر شغلی معتبر و قابل احترام است.[۱۸] بسیاری از والدین کره جنوبی انتظارات آموزشی بالایی از فرزندان خود دارند و بر پیشرفت تحصیلی تأکید می‌کنند و با اطمینان از اینکه فرزندانشان نمرات عالی را در مدرسه دریافت خواهد کرد، پیشرفت تحصیلی فرزندان خود را به‌طور فعال زیر نظر دارند تا بتوانند در معتبرترین دانشگاه‌های کشور ثبت نام کنند. زندگی یک کودک متوسط در کره جنوبی حول محور تحصیل می‌چرخد زیرا فشار برای موفقیت تحصیلی از کودکی آغاز می‌شود. دانش آموزان کره جنوبی برای موفقیت تحصیلی از سوی والدین، معلمان، همسالان و جامعه با فشار زیادی روبرو هستند. افرادی که فاقد تحصیلات رسمی دانشگاهی هستند اغلب با تعصب اجتماعی روبرو می‌شوند و با پیامدهای قابل توجهی در طول عمر مانند رکود و وضعیت اقتصادی-اجتماعی پایین، و کاهش چشم‌انداز ازدواج مواجه می‌شوند.[۱۹]

در سال ۲۰۱۶، این کشور ۵٫۴ درصد از تولید ناخالص داخلی خود را برای تمام سطوح آموزشی هزینه کرد - تقریباً ۰٫۴ درصد بالاتر از میانگین کشورهای OECD محسوب می‌شود.[۶] سرمایه‌گذاری قوی در آموزش و پرورش باعث شده تا کره جنوبی به سرعت در ۶۰ سال گذشته اقتصاد خود را از تأثیرات جنگ کره توسعه دهند.[۲۰] شور و اشتیاق دانشجویان کره ای برای ورود به یک دانشگاه معتبر یکی از بالاترین در جهان است زیرا ورود به یک مؤسسه آموزش عالی درجه یک منجر به پیدا کردن یک شغل حرفه ای معتبر، امن و با حقوق بالا در دولت، بانک‌ها یا شرکت‌های بزرگ کره جنوبی (چبول) مانند سامسونگ، هیوندای و ال‌جی الکترونیک می‌شود.[۲۱] سه دانشگاه برتر در کره جنوبی، که اغلب به آنها "SKY" گفته می‌شود، دانشگاه ملی سئول، دانشگاه کره و دانشگاه یونسی هستند.[۲][۲۲][۲۳] رقابت شدید و فشار برای کسب بالاترین نمرات عمیقا در روان دانش آموزان کره جنوبی در جوانی نهادینه شده‌است.[۲۳]

نرخ بالای ورودی دانشگاه‌ها در کشور باعث ایجاد نیروی کار بسیار ماهر شده که کره جنوبی را در میان تحصیل کرده‌ترین کشورهای جهان قرار داده‌است و یکی از بالاترین درصد شهروندان دارای تحصیلات عالی در جهان محسوب می‌شوند.[۳][۶] به طوری که باراک اوباما، رئیس‌جمهور آمریکا از سیستم آموزش کره جنوبی که بیش از ۸۰ درصد فارغ التحصیلان دبیرستان کره جنوبی به دانشگاه می‌روند، تقدیر کرد.[۲۴] در سال ۲۰۱۷، افراد ۲۵ تا ۶۴ ساله که تحصیلات عالی را گذرانده‌اند با ۴۷٫۷ درصد در رتبه پنجم قرار دارد.[۳] ۶۹٫۸ درصد از مردم کره جنوبی در سنین ۲۵ تا ۳۴ سال نوعی آموزش عالی را گذرانده‌اند و ۳۴٫۲ درصد از کره جنوبی از ۲۵ تا ۶۴ سال دارای مدرک کارشناسی بوده‌اند که یکی از بالاترین در بین کشورهای OECD است.[۳][۶]

ساختار سخت و سلسله مراتبی سیستم آموزشی به دلیل خفه کردن خلاقیت و نوآوری مورد انتقاد قرار گرفته‌است؛[۲۵][۲۶] برخی سیستم آموزش کره را به شدت و «وحشیانه» رقابتی توصیف کرده‌اند[۲۷] این سیستم آموزش عامل میزان بالای خودکشی در کره جنوبی است به ویژه در بین افراد ۱۰ تا ۱۹ ساله. رسانه‌های مختلف میزان بالای خودکشی در کره جنوبی را ناشی از اضطراب در مورد امتحانات ورودی دانشگاه (کنکور) می‌دانند که کل مسیر زندگی و حرفه ای دانش آموزان را تعیین می‌کند. ,[۲۸][۲۹] همچنین این سیستم به دلیل تولید مازاد فارغ التحصیلان دانشگاهی که باعث ایجاد نیروی کار بیش از حد آموزش دیده و کم تجربه شده، مورد انتقاد قرار گرفته‌است. ; تنها در سه‌ماهه اول سال ۲۰۱۳، نزدیک به ۳٫۳ میلیون فارغ‌التحصیل دانشگاه کره جنوبی بیکار بودند.[۳۰]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ "Government expenditure on education (% of GDP)".
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Clark, Nick; Park, Hanna (1 June 2013). "Education in South Korea". World Education News & Reviews. Retrieved 25 June 2015.
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ ۳٫۴ "Korea". OECD.
  4. ↑ "International Educational Attainment" (PDF). OECD. p. 4.
  5. ↑ "International Educational Attainment" (PDF). p. 4. Retrieved 27 August 2019.
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ ۶٫۳ "Korea" (PDF). OECD. Archived from the original (PDF) on 15 August 2019. Retrieved 12 اكتبر 2021. {{cite web}}: Check date values in: |access-date= (help)
  7. ↑ "Educational attainment and labour-force status". OECD.
  8. ↑ "South Korea". National Center On Education and The Economy. Retrieved December 4, 2013.
  9. ↑ "PISA - Results in Focus" (PDF). OECD. p. 5.
  10. ↑ "Korea - Student performance (PISA 2015)". OECD.
  11. ↑ "What the world can learn from the latest PISA test results". 10 December 2016.
  12. ↑ "Education OECD Better Life". OECD. Archived from the original on 31 May 2016. Retrieved 29 May 2016.
  13. ↑ Ripley, Amanda (25 September 2011). "South Korea: Kids, Stop Studying So Hard!".
  14. ↑ Habibi, Nader (11 December 2015). "The overeducated generation".
  15. ↑ Cobbold, Trevor (November 14, 2013). "South Korea's Education Success Has a Dark Side". Archived from the original on November 18, 2016. Retrieved December 5, 2019.
  16. ↑ Lee, Ji-Yeon (September 26, 2014). "Vocational Education and Training in Korea: Achieving the Enhancement of National Competitiveness" (PDF). KRIVET. KRIVET. Archived from the original (PDF) on December 20, 2016.
  17. ↑ Strother, Jason (10 November 2012). "Drive for education drives South Korean families into the red".
  18. ↑ "South Korean education ranks high, but it's the kids who pay". March 30, 2015.
  19. ↑ Na Jeong-ju (23 May 2012). "Meister schools fight social prejudice". The Korea Times. Retrieved 15 July 2016.
  20. ↑ "High performance, high pressure in South Korea's education system". ICEF Monitor. 23 January 2014. Retrieved 29 May 2016.
  21. ↑ "South Koreans Consider The Trades Over University Education". Public Radio International.
  22. ↑ David Santandreu Calonge (March 30, 2015). "South Korean education ranks high, but it's the kids who pay". Retrieved 3 July 2015.
  23. ↑ ۲۳٫۰ ۲۳٫۱ WeAreTeachers Staff. "South Korea's School Success". WeAreTeachers. Archived from the original on 5 July 2015. Retrieved 3 July 2015.
  24. ↑ "The Pressures of the South Korean Education System". April 20, 2013. Archived from the original on 20 December 2016. Retrieved 12 اكتبر 2021. {{cite web}}: Check date values in: |access-date= (help)
  25. ↑ "South Korean students wracked with stress". 8 December 2013.
  26. ↑ Ripley, Amanda (September 25, 2011). "Teacher, Leave Those Kids Alone". Time Inc. Retrieved December 4, 2013.
  27. ↑ Thomas, Tanya (27 April 2010). "Intensely Competitive Education In South Korea Leads to Education Fever". Medindia. Retrieved December 4, 2013.
  28. ↑ "The All-Work, No-Play Culture Of South Korean Education". April 15, 2015.
  29. ↑ Janda, Michael (October 22, 2013). "Korea's Rigorous Education System Has Delivered Growth, but It is Literally Killing the Country's Youth". ABC. Retrieved December 4, 2013.
  30. ↑ "The Chosun Ilbo (English Edition): Daily News from Korea - Over 3 Million Highly Educated People Unemployed". chosun.com.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=آموزش_در_کره_جنوبی&oldid=35710482»