آنتونیو اگاس مونیس - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

آنتونیو مونیس
نام هنگام تولد	آنتونیو اگاس مونیس
زادهٔ	۲۹ نوامبر ۱۸۷۴ آوانسا، استارژا، پرتغال
درگذشت	۱۳ دسامبر ۱۹۵۵ (۸۱ سال) لیسبون، پرتغال
ملیت	پرتغالی
محل تحصیل	دانشگاه کویمبرا
شناخته‌شده برای	لکوتومی پیشانی، آنژیوگرافی مغزی
جایزه(ها)	جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی (۱۹۴۹)
پیشینه علمی
شاخه(ها)	عصب‌شناس
محل کار	دانشگاه کویمبرا (۱۹۰۲)، دانشگاه لیسبون (۱۹۲۱–۱۹۴۴)

آنتونیو اگاس مونیس (به پرتغالی: António Caetano de Abreu Freire Egas Moniz) (زاده ۲۹ نوامبر ۱۸۷۴ – درگذشته ۱۳ دسامبر ۱۹۵۵) متخصص عصب‌شناسی و از توسعه‌دهندگان آنژیوگرافی مغزی اهل پرتغال بود. از وی به‌عنوان یکی از بنیانگذاران جراحی روانی یاد می‌شود. او در سال ۱۹۴۹ به‌خاطر توسعه یک نوع عمل جراحی به نام لوکوتومی-که امروزه باعنوان لوبوتومی شناخته می‌شود-به‌همراه والتر رودلف هس برنده جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی شد. وی اولین پرتغالی‌ای است که برنده این جایزه شده‌است.

منابع[ویرایش]

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «António Egas Moniz». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۰ آبان ۱۳۹۲.