آندرانیک دزاروگیان - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

آندرانیک دزاروگیان
زاده	۱۹۱۳ میلادی شهر کیورین از توابع استان سیواس، ارمنستان غربی
درگذشته	۱۹۸۹ میلادی پاریس
پیشه	شاعر، داستان‌نویس و روزنامه‌نگار
ملیت	ارمنی

آندرانیک دزاروگیان (به ارمنی: Անդրանիկ Ծառուկեան) (زاده ۱۹۱۳ میلادی در شهر کیورین از توابع استان سیواس، ارمنستان غربی - وفات ۱۹۸۹ میلادی در شهر پاریس)، شاعر، داستان‌نویس و روزنامه‌نگار ارمنی بود.

زندگی‌نامه[ویرایش]

آندرانیک دزاروگیان پس از نسل‌کشی ارمنیان به یتیم‌خانه شهر حلب برده شد. تحصیلات ابتدائی را در آموزشگاه «هایگازیان» حلب گذراند و پس از مهاجرت به لبنان در مدرسه عالی ارمنی شهر بیروت تحصیلاتش را ادامه داد. پس از پایان تحصیل به تدریس و روزنامه‌نگاری روی آورد. آندرانیک دزاروگیان از سال ۱۹۴۱ میلادی هفته نامه «نائیری» را که نشریه‌ای ادبی - اجتماعی است سردبیری و منتشر می‌کند.

آثار[ویرایش]

مجموعه شعرهای او عبارتند از:

• خاکستردان (۱۹۳۵ میلادی)
• بادبان‌ها (۱۹۳۹ میلادی)
• نامه‌ای به ایروان (۱۹۴۵ میلادی)

رمان‌های او عبارتند از:

• رمان: انسان‌های بی کودکی (۱۹۵۵ میلادی)
• رمان: رویاهای قدیم و جاده‌های نو (۱۹۶۰ میلادی)

و چند اثر دیگر نیز از او منتشر شد.

شعری از آندرانیک دزاروگیان به نام (غروب‌ها)[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

• فهرست نویسندگان ارمنی
• ادبیات ارمنی

منابع[ویرایش]

• نوری‌زاده، احمد (پائیز ۱۳۶۹). صد سال شعر ارمنی (از اواخر قرن نوزدهم تا اواخر قرن بیستم). نشر چشمه.