آن سوآن - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

آن سوآن (انگلیسی: An Xuan) یا آن شوآن شخصی غیرروحانی (بازرگان) اهل پارت بود. او در سال ۱۸۱ میلادی و هنگام فرمانروایی دودمان هان، به لوئویانگ رفت و در مکتبی که آن شی‌گائو بنیان نهاده بود، به ترجمه متون بودایی به زبان‌های چینی، پرداخت. او به همراه آن شی‌گائو و یان فوتی‌آئو پایه‌گذاران آیین بودایی در چین هستند.

زندگی[ویرایش]

او بازرگانی اهل پارت بود. به چین رفت، زبان چینی را آموخت و در آن‌جا به فرماندهی سوارکاران امپراتور منصوب شد و در این میان، به بحث با روحانیون بودایی می‌پرداخت. سپس ردای روحانیان بودایی را پوشید و با همکاری اولین روحانی چینی آیین بودیسم، یان فوتی‌آئو، به ترجمه متون اولیه بودایی پرداخت. شیوه کار به این صورت بود که او متن بودایی را به صورت شفاهی از زبان سانسکریت به چینی ترجمه می‌کرد و همکارش آن‌ها را یادداشت می‌کرد. بیشترین کار آن‌ها روی متون مهایانه (راه بزرگ یا مهراه) است.^[۱]

جستارهای وابسته[ویرایش]

• ایرانیان در چین
• ایرانیان چینی
• روابط ایران و چین

منابع[ویرایش]

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «An Xuan». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۹ آوریل ۲۰۱۷.
• تجدد، نهال (پاییز ۱۳۷۹). «نخستین مترجمان آیین بودا در چین». ایران‌نامه (۷۲).
• Nattier, Jan (2008). A Guide to the Earliest Chinese Buddhist Translations: Texts from the Eastern Han and Three Kingdoms Periods, Bibliotheca Philologica et Philosophica, IRIAB Vol. X, 89-94; ISBN 978-4-904234-00-6

این یک مقالهٔ خرد دربارهٔ یک مترجم است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.