آهی تونی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مولانا آهی تونی از شعرای قرن نهم ه.ق در شهر تون دیده به جهان گشود.لطفعلی بیک آذر بیگدلی در کتاب تذکره آتشکده ی آذر در مورد مولانا آهی چنین گفته است: « مولانا آهی که ضبط اصلی آن اهلی وفات او را به سال ۹۳۴ه ق نوشته اند مورد حمایت سلطان حسین بایقرا تیموری قرار داشته است او از اهل تون است و هرگز اقلیم وجودش های از سلطنت خسرو و عشق نبوده است». دو بیت از اشعار آهی تونی بر جای مانده که وصف سلطان حسین بایقرا سروده است.

دو چشم فرش آن مجلس که سازی جلوگاه آنجا		به هرجا پا نهی خواهم که باشم خاک راه آنجا
چه خوش بزمی است رنگین مجلس جانان چه سود		اما که نتوان شد سفید از شومی بخت سیاه آنجا

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

جوادی،حسین،فردوس خورشیدی بر تارک کویر،انتشارات سخن گستر ، ۱۳۸۷