French
Deutschآیدین الفت - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
| آیدین الفت | |
|---|---|
 | |
| اطلاعات پس‌زمینه | |
| زاده | ۳ تیر ۱۳۵۲ |
| درگذشته | ۱۴ مرداد ۱۴۰۰ (۴۸ سال) تهران، ایران |
| ژانر | موسیقی تئاترموسیقی پاپموسیقی تلفیقیمهندسی صدا |
| ساز(ها) | پیانو |
| تحصیلات | کارشناسی مهندسی الکترونیککارشناسی ارشد مهندسی صداکارشناسی ارشد پژوهش هنردانشجوی دکترای پژوهش هنر |
| دانشگاه | دانشگاه آزاد اسلامیکالج اکسپرسیون کالیفرنیا |
| علت سرشناسی | طراحی صدا، مهندسی صدا |
| بنیانگذار | رشتهٔ صدابرداری دانشگاه جامع علمی کاربردیمجموعهٔ شهر صدای پارسیان |
آیدین اُلفَت (زادهٔ ۳ تیر ۱۳۵۲ – درگذشتهٔ ۱۴ مرداد ۱۴۰۰) صدابردار، طراح صدا، آهنگساز، نوازندهٔ پیانو، خواننده، شاعر و کارگردان تئاتر اهل ایران بود.[۱][۲][۳][۴][۵] او بنیانگذار و مدیر مجموعه استودیوهای «شهر صدا»، از مجهزترین مجموعه‌های ضبط و تولید آثار موسیقایی و سینمایی در ایران و مؤسس رشتهٔ صدابرداری در دانشگاه جامع علمی کاربردی بود.[۶]
زندگی‌نامه[ویرایش]
آیدین الفت ۳ تیر سال ۱۳۵۲ در تهران متولد شد. او نواختن پیانو را از سال ۱۳۷۱ آغاز کرد و پس از دریافت دیپلم ریاضی فیزیک، به تحصیل در رشتهٔ کارشناسی مهندسی الکترونیک در دانشگاه آزاد اسلامی تهران مشغول شد. آیدین الفت دورهٔ صدابرداری و صداگذاری دیجیتال را در مؤسسه فن آوران تهران سپری کرد. او همچنین نخستین آثار آهنگسازی خود را در سال ۱۳۷۸ تجربه کرد. الفت پس از دریافت مدرک کارشناسی مهندسی الکترونیک به کانادا سفر کرد. او دورهٔ صدابرداری و صداگذاری دیجیتال را در کالج «آی تی دی» و دورهٔ ساراند را در دانشگاه مک‌گیل به پایان رساند. وی تحصیلات خود را در کالج اکسپرسیون کالیفرنیای آمریکا ادامه داد و مدرک کارشناسی ارشد رشتهٔ مهندسی صدا را دریافت کرد. او پس از بازگشت به ایران در رشتهٔ پژوهش هنر دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی به تحصیل مشغول شد و مدرک کارشناسی ارشد رشتهٔ پژوهش هنر را دریافت کرد و پس از آن در مقطع دکترای پژوهش هنر پذیرفته شد.[۷][۸][۹]
آیدین الفت از سال ۱۳۸۶ تدریس رشتهٔ صدابرداری و صداگذاری دیجیتال را در مؤسسه فن آوران اطلاعات تهران آغاز کرد[۷] و در همین سال تئاتر قصهٔ ما را به همراه حمید پورآذری کارگردانی کرد.[۱۰] مجموعهٔ «شهر صدای پارسیان» در سال ۱۳۸۸ توسط آیدین الفت، در سه بخشِ بازرگانی و فروش تجهیزات حرفه‌ای صوتی، آموزش علوم مهندسی صدا و فنون صدابرداری و استودیو ضبط آثار صوتی و صداگذاری تأسیس و افتتاح شد.[۱۱][۱۲][۱۳] او همچنین رشتهٔ صدابرداری را در دانشگاه جامع علمی کاربردی، در مقطع کاردانی و کارشناسی تأسیس کرد و مدیریت گروه این رشته را بر عهده گرفت.[۱۴] در سال ۱۳۹۹ پس از سه سال پیگیری و تلاشِ آیدین الفت، برای نخستین بار رشتهٔ آموزشی «طراحی و ساختاربندی (مهندسی) صدا» در سازمان آموزش فنی و حرفه‌ای کشور تأسیس و ثبت شد.[۱۵][۱۶]
او از سال ۱۳۸۷ تا ۱۴۰۰، طراحی، مهندسی صدا، صدابرداری، میکس و مسترینگ آثارِ متعدد نمایشی، کنسرت‌ها و آثار موسیقی را بر عهده داشت.[۷] آیدین الفت ۱۲ تیر سال ۱۴۰۰، آخرین اثر موسیقی خود، با نام «سیراب شدم» را با شعر، آهنگ و صدای خود منتشر کرد. در این قطعه که تنظیم آن بر عهدهٔ امید نیک‌بین بوده از صدای ساز صراحی، یکی از سازهای ابداعی محمدرضا شجریان، استفاده شده‌است.[۱۷]
درگذشت[ویرایش]
آیدین الفت ۱۴ مرداد سال ۱۴۰۰، بر اثر عوارض ابتلا به بیماری کرونا (دلتا) در بیمارستان رسول اکرم تهران درگذشت.[۱۸][۱۹] پیکر او ۱۷ مرداد ۱۴۰۰ در طبقهٔ فوقانی آرامگاهِ رضا رحیمی، نوازندهٔ پیشکسوت کمانچه، در قطعهٔ هنرمندان بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.[۲۰][۲۱]
واکنش‌ها[ویرایش]
حسین علیزاده به مناسبت درگذشت آیدین الفت، یادداشتی را منتشر کرد. او در این یادداشت چنین نوشت:[۲۲]
صدای‌مان در گلو ماند، کجا رفتی؟ از این شهر بی‌صدا، از این شهر بی ندا، از این شهر حسرت، کجا رفتی؟ در شهر قشنگ تو، صدا بود و صدا، در شهر قشنگ تو، عشق بود و عشق، تو رفتی، اما صدایت… در شهر طنین‌انداز است. تو رفتی، اما توشه سنگینی به دوش کشیدی، توشه‌ای از صداهای شهر. چه نغمه‌های ناشنیده‌ای که به شوق شهر صدایت جاری می‌شد. شهر تو، پژواک روح و دل عاشقان، مخزن راز بود. راز الفت، راز دوستی، راز عشق… تو، نرفتی اما، تو، نرفتی…
شبنم مقدمی با انتشار یک متن و یک عکس مشترک، دربارهٔ آیدین الفت سخن گفت. او در بخشی از یادداشت خود نوشت:[۲۳]
... تسلیت به تئاتر و سینمای ایران برای از دست دادن چنین گوهر ارزشمندی، داغ مرگ آیدین الفت از آن داغ‌هاست که حالاها بلکه تا همیشه با دلمان خواهد ماند، روانت آرام مرد نیک روزگار، یادت به خیر و نیکی…
مانی جعفرزاده یادداشتی با عنوان «شهر بی‌صدا» منتشر کرد. او در بخش‌هایی از متنِ خود نوشت:[۲۴]
مرگِ آیدین، به‌نظرم مرگ یک آدم خاص است… زمانی که «شهر صدای پارسیان» را افتتاح کرد، بخش بزرگی از سرمایهٔ موروثی خانواده‌ای متمکّن را متمرکز کرد بر تولید. این در موقعیتی بود که همهٔ اهلِ بازار داشتند ریال‌هایشان را دلار می‌کردند چون می‌دانستند که به‌زودی ارزش پول ملّی سقوط خواهد کرد… «شهر صدای پارسیان» یکی از موفق‌ترین نمونه‌های سرمایه‌گذاری بخش خصوصی [واقعن خصوصی] در حوزه فرهنگ و تولید هنری است… آیدین الفت کوشید تفکر سازنده را جای‌گزین نگاهِ سوداگر بکند و تا جایی که عمر کوتاهش مجال داد، موفق بود…
فعالیت‌های هنری و پژوهشی[ویرایش]
از جمله فعالیت‌های آیدین الفت می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
مدیر عامل شرکت «مهندسین پیشگام»،[۲۵] عضویت در هیئت مدیره کارفرمایان شبکه‌های اینترنتی،[۲۶] برگزاری کارگاه «طراحی صوتی و مهندسی صدا» در جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر،[۲۷] برگزاری کارگاه «کارکرد دراماتیک موسیقی زنده و پخش شونده در اجرای نمایش» در جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر،[۲۸] بنیان‌گذاری و مدیریت مجموعه «شهر صدای پارسیان»،[۲۹] مدیر عامل شرکت «ریگزار»،[۳۰] برگزاری و دبیری نخستین و دومین نشست تخصصی «میکس و مسترینگ»،[۳۱][۳۲] برگزاری و دبیری نخستین نشست تخصصی «صدابرداری استودیویی در ایران»،[۳۳] برگزاری سمینار «نسل ما و موسیقی»،[۳۴] برگزاری نشست «هنر شنیدن و اجرای موسیقی» با حضور نادر مشایخی،[۳۵] همکاری با کریستف رضاعی در پروژهٔ موسیقی «گفتمان»،[۳۶] مدیر اجرایی و مدیر روابط عمومی نخستین فستیوال تئاتر «کارنامه»،[۳۷] مشارکت در تدوین و تدریس رشتهٔ فناوری صدا در دانشگاه آزاد اسلامی[۱۵][۱۴]عضویت در هیئت تحریریه مجلهٔ صنعت صدا و تصویر،[۳۸] مدیریت پشتیبانی ششمین سال‌نوای موسیقی ایران[۳۸]
آثار هنری[ویرایش]
از جمله آثار آیدین الفت می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
طراحی صدا[ویرایش]
- پروژهٔ «زن، رؤیا، کابوس»، ۱۳۹۰[۳۹]
- دراکولا به کارگردانی رضا کوچک‌زاده، ۱۳۹۰[۴۰]
- زمستان ۶۶ به کارگردانی محمد یعقوبی، ۱۳۹۰[۴۱]
- نمایش پالتوی پشمی قرمز به کارگردانی افسانه ماهیان، ۱۳۹۱[۴۲]
- نمایش ویتسک به کارگردانی رضا ثروتی (مهندسی فنی صدا)، ۱۳۹۱[۴۳]
- به صدای زمین گوش کن به کارگردانی جلال تهرانی، ۱۳۹۱[۴۴]
- نمایش بیرون پشت در به کارگردانی ایمان اسکندری، ۱۳۹۳[۴۵]
- مکبث به کارگردانی حسین نوشیر، ۱۳۹۳[۴۶]
- خشکسالی و دروغ به کارگردانی محمد یعقوبی، ۱۳۹۳[۴۶]
- هیولاخانی به کارگردانی محمد یعقوبی، ۱۳۹۳[۴۶]
- در انتظار گودو به کارگردانی علی‌اصغر دشتی، ۱۳۹۳[۴۷]
- در بارانداز به کارگردانی امیرکاوه آهنین‌جان (مهندسی و مشاور طراحی صدا)، ۱۳۹۴[۴۸]
- ترور به کارگردانی حمیدرضا نعیمی، ۱۳۹۴[۴۹]
- برنارد مرده‌است به کارگردانی علی سرابی، ۱۳۹۴[۵۰]
- سال‌ثانیه به کارگردانی حمید پورآذری، ۱۳۹۴[۵۱]
- افسون معبد سوخته به کارگردانی کیومرث مرادی، ۱۳۹۵[۵۲]
- نامه‌های عاشقانه از خاورمیانه به کارگردانی کیومرث مرادی، ۱۳۹۵[۵۳]
- رومئو و ژولیت به کارگردانی هستی حسینی، ۱۳۹۵[۵۴]
- فرشتهٔ مرگ به کارگردانی مسعود رایگان، ۱۳۹۵[۵۵]
- ترن به کارگردانی حمیدرضا آذرنگ (مهندسی صدا)، ۱۳۹۵[۵۶]
- هملت، تهران ۲۰۱۷ به کارگردانی کیومرث مرادی، ۱۳۹۶[۵۷]
- رئال مادرید ۱۱ – بارسلونا ۱ به کارگردانی سید مهدی شجاعی، ۱۳۹۶[۵۸]
- نامه‌های عاشقانه از خاورمیانه به کارگردانی کیومرث مرادی، ۱۳۹۶[۵۹]
- گفت‌وگوی برجای‌ماندگان به کارگردانی میلاد شجره، ۱۳۹۶[۶۰]
- دیر راهبان به کارگردانی کیومرث مرادی، ۱۳۹۷[۶۱]
- خرده نان به کارگردانی کوروش سلیمانی، ۱۳۹۷[۶۲]
- مرغ دریایی من به کارگردانی کیومرث مرادی، ۱۳۹۸[۶۳]
- آژی‌دهاک به کارگردانی کیومرث مرادی (مهندسی صدا)، ۱۳۹۹[۶۴]
- شکار روباه به کارگردانی علی رفیعی[۹]
کارگردانی تئاتر[ویرایش]
آهنگسازی[ویرایش]
- آلبوم موسیقی نگینی در زیر خاک[۶۹]
- کنسرت موسیقی «فرزند این سرزمین» (اجرای قطعاتی از آیدین الفت به همراه آثاری از روح‌الله خالقی، مصطفی نوریان و امیرحسین طریقت) ۱۳۹۱[۷۰]
- نمایش دو مرد در یک اتاق به کارگردانی مسعود رایگان، ۱۳۹۵[۷۱]
- «غمِ بی‌پایان» از آلبوم موسیقی بوسه بر بال‌های پروانه به نوازندگی علی جعفری پویان، ۱۳۹۸[۷۲]
- قطعهٔ «کاش آدما می‌فهمیدن» (نوازندگی پیانو، شعرخوانی و آهنگسازی)، ۱۳۹۹[۷۳]
- قطعهٔ «ناخوشم» (شاعر، خواننده و آهنگساز)، ۱۳۹۹[۷۴]
- قطعهٔ «سیراب شدم» (شاعر، خواننده و آهنگساز)، ۱۴۰۰[۷۵]
منابع[ویرایش]
- ↑ ««فرهنگ» عامل شیوع «کرونا» است؟!/ مرثیه‌ای برای تئاتر و موسیقی». خبرگزاری مهر. ۱۹ آبان ۱۳۹۹.
- ↑ «تمدید اجرای نمایش «تجربه مرگ» تا ۲۸ خرداد ماه الفت: به دلیل فعالیت‌های تبلیغی خودمان استقبال خوبی از نمایش شد». خبرگزاری ایسنا. ۱۷ خرداد ۱۳۸۹.
- ↑ «چند نکته دربارهٔ «تحفه» وزارت ارشاد/ «فرهنگ» رها شده‌است!». خبرگزاری مهر. ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۰.
- ↑ «به "صدا" بهایی داده نمی‌شود». خبرگزاری ایسنا. ۲ بهمن ۱۳۹۵.
- ↑ «پرونده جشنواره سوم جام جم هم بسته شد». خبرگزاری مهر. ۲۶ دی ۱۳۹۲.
- ↑ «استودیو "شهر صدا" افتتاح شد / توصیه محمد سریر به صدابرداران». هنر آنلاین. ۲ دی ۱۳۹۶.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ «مدیر گروه رشته صدابرداری». دانشگاه جامع علمی کاربردی واحد ۳۸.
- ↑ «آیدین الفت، کارگردان تئاتر بر اثر ابتلا به کرونا درگذشت». خبرگزاری برنا. ۱۵ مرداد ۱۴۰۰.
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ «نبود علم صدا باعث بی‌توجهی به آن در تئاتر می‌شود». ایران تئاتر. ۲۹ دی ۱۳۹۵.
- ↑ «برنامه اجرای نمایش‌ها در روزهای پایانی جشنواره تئاتر کارنامه». ایران تئاتر. ۱۷ مرداد ۱۳۸۶.
- ↑ «معرفی». شهر صدای پارسیان. بایگانی‌شده از اصلی در ۹ اوت ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۹ اوت ۲۰۲۱.
- ↑ «آیدین الفت: ادامه کار برای ما صدابرداران، جنونی بیش نیست». موسیقی ما. ۳ دی ۱۳۹۷.
- ↑ «گزارشی از مجموعه شهر صدای پارسیان». موسیقی ما.
- ↑ ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ «آیدین الفت از هنرمندان شناخته شده حوزه صدا دار فانی را وداع گفت». خبرگزاری فارس. ۱۶ مرداد ۱۴۰۰.
- ↑ ۱۵٫۰ ۱۵٫۱ «رشتهٔ طراحی و مهندسی صدا در سازمان آموزش فنی و حرفه‌ای کشور تأسیس شد». موسیقی ما. ۲۲ تیر ۱۳۹۹.
- ↑ «از ثبت یک مهارت شغلی تا حکایت یک استودیو در روزگار کرونا». خبرگزاری ایسنا. ۴ مرداد ۱۳۹۹.
- ↑ «نوای ساز ابداعی استاد شجریان در قطعه «سیراب شدم» شنیدنی شد/ خوانندگی آیدین الفت». خبرگزاری ایلنا. ۱۲ تیر ۱۴۰۰.
- ↑ «بر اثر ابتلا به ویروس کرونا، آیدین الفت هنرمند عرصه موسیقی درگذشت». روزنامه اعتماد. ۱۶ مرداد ۱۴۰۰.
- ↑ «این خبر را به احترام یک مادر دیر منتشر کردیم». خبرگزاری ایسنا. ۱۵ مرداد ۱۴۰۰.
- ↑ «مراسم خاکسپاری آیدین الفت برگزار شد». خبر آنلاین. ۱۷ مرداد ۱۴۰۰.
- ↑ «خاموشی آن‌که میان زنده بودن و زندگی کردن تمایز قایل بود». موسیقی ما. ۱۵ مرداد ۱۴۰۰.
- ↑ «دلنوشته حسین علیزاده برای آیدین الفت | از این شهر حسرت کجا رفتی؟». همشهری آنلاین. ۱۷ مرداد ۱۴۰۰.
- ↑ «واکنش شبنم مقدمی به درگذشت «آیدین الفت»». خبرگزاری ایمنا. ۱۵ مرداد ۱۴۰۰.
- ↑ «شهر بی‌صدا». موسیقی ما. ۱۷ مرداد ۱۴۰۰.
- ↑ «الفت، کاندیدای هیئت مدیرهٔ انجمن ISPها». خبرگزاری ایسنا. ۲۴ بهمن ۱۳۸۳.
- ↑ «اعضای هیئت مدیره و بازرس انجمن صنفی کارفرمایان شبکه‌های اینترنتی انتخاب شدند». خبرگزاری ایسنا. ۱۸ اسفند ۱۳۸۳.
- ↑ «خبرهایی از تئاتر». خبرگزاری ایسنا. ۱۶ آذر ۱۳۹۵.
- ↑ «تئاتر شهر میزبان ۳۵ پوستر جشنواره/ «سفید» ژاپنی‌ها به ایران آمد». خبرگزاری مهر. ۲۸ دی ۱۳۹۵.
- ↑ «استودیوی موسیقی «شهر صدا» افتتاح شد/ توصیه سریر به صدابرداران». خبرگزاری مهر. ۲ دی ۱۳۹۶.
- ↑ «شرکت ریگزار». انجمن صنفی تولیدکنندگان آسفالت استان‌های تهران و البرز. بایگانی‌شده از اصلی در ۹ اوت ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۹ اوت ۲۰۲۱.
- ↑ «نشست تخصصی «میکس و مسترینگ» برگزار شد». خبرگزاری مهر. ۸ خرداد ۱۳۹۷.
- ↑ «سخنرانان نشست میکس و مسترینگ معرفی شدند/ طرح مباحث تخصصی صدا». خبرگزاری مهر. ۸ خرداد ۱۳۹۸.
- ↑ «برگزاری اولین نشست «صدابرداری استودیویی در ایران»». خبرگزاری مهر. ۳ مهر ۱۳۹۷.
- ↑ «سمینار «نسل ما و موسیقی» برگزار می‌شود». خبرگزاری ایسنا. ۲ خرداد ۱۳۹۷.
- ↑ «نشست «هنر شنیدن و اجرای موسیقی» برپا می‌شود/ حضور نادر مشایخی». خبرگزاری مهر. ۲۹ مهر ۱۳۹۷.
- ↑ «موسیقی باروک به تاریخ ایران رفت/ «گفتمان» با کریستف رضاعی». خبرگزاری مهر. ۶ آذر ۱۳۹۷.
- ↑ «۱۵۰ متن متقاضی شرکت در نخستین فستیوال تئاتر «کارنامه» شدند». خبرگزاری ایسنا. ۱۴ فروردین ۱۳۸۶.
- ↑ ۳۸٫۰ ۳۸٫۱ «آخرین آهنگی که آیدین الفت پیش از مرگ خواند». خبرگزاری تسنیم. ۱۶ مرداد ۱۴۰۰.
- ↑ ««زن، رؤیا، کابوس» میزبان هنرمندان ایرانی و خارجی شد». خبرگزاری ایسنا. ۲۸ خرداد ۱۳۹۰.
- ↑ «یک نمایش از حضور در جشنواره تئاتر فجر انصراف داد». خبرگزاری ایسنا. ۶ دی ۱۳۹۰.
- ↑ «گفت‌وگو با "محمد یعقوبی" نویسنده و کارگردان نمایش "زمستان ۶۶"». ایران تئانر. ۱۱ مهر ۱۳۹۰.
- ↑ «"پالتوی پشمی قرمز" به تئاتر شهر رسید». خبرگزاری مهر. ۱۶ فروردین ۱۳۹۱.
- ↑ «رضا ثروتی با "ویتسک" به تالار حافظ می‌آید». خبرگزاری مهر. ۲۸ آذر ۱۳۹۱.
- ↑ «جلال تهران «به صدای زمین گوش کن» را به صحنه می‌برد». خبرگزاری ایسنا. ۳۱ مرداد ۱۳۹۱.
- ↑ ««بیرون پشت در» به تالار حافظ می‌آید». خبرگزاری مهر. ۱۸ آذر ۱۳۹۳.
- ↑ ۴۶٫۰ ۴۶٫۱ ۴۶٫۲ «بی‌توجهی به طراحی صدا در تئاتر ایران/ صدا تخیل‌تان را پررنگ می‌کند». خبرگزاری مهر. ۱۱ بهمن ۱۳۹۳.
- ↑ «دانشجویان تئاتر با استادشان به انتظار «گودو» می‌نشینند». خبرگزاری ایسنا. ۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۳.
- ↑ ««دربارانداز» به تئاتر می‌آید». خبرگزاری مهر. ۲۴ خرداد ۱۳۹۴.
- ↑ «آهنگساز «ترور» مشخص شد». خبرگزاری مهر. ۱۷ مهر ۱۳۹۴.
- ↑ «لیست عوامل «برنارد مرده‌است» تکمیل شد». خبرگزاری مهر. ۲۸ مهر ۱۳۹۴.
- ↑ «نمایشی در زمین تنیس!». خبرگزاری ایسنا. ۲۳ تیر ۱۳۹۴.
- ↑ ««افسون معبد سوخته» بازتولید نیست». خبرگزاری مهر. ۲۰ شهریور ۱۳۹۵.
- ↑ «پانته‌آ پناهی‌ها بازیگر «نامه‌های عاشقانه از خاورمیانه» شد». خبرگزاری مهر. ۳ آذر ۱۳۹۵.
- ↑ «تئاتر مستقل تهران میزبان «رومئو و ژولیت» می‌شود». خبرگزاری مهر. ۲۲ اسفند ۱۳۹۵.
- ↑ ««فرشته مرگ» به تالار «حافظ» می‌آید». خبرگزاری ایسنا. ۶ دی ۱۳۹۵.
- ↑ «نمایشی که به «کولبران» تقدیم شد». خبرگزاری ایسنا. ۲۰ بهمن ۱۳۹۵.
- ↑ «بازیگران و عوامل «هملت، تهران ۲۰۱۷» معرفی شدند». خبرگزاری مهر. ۸ اردیبهشت ۱۳۹۶.
- ↑ ««رئال مادرید ۱۱ – بارسلونا ۱» از حافظ به شهرزاد رسید». خبرگزاری مهر. ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۶.
- ↑ «اجرای مجدد «نامه‌های عاشقانه از خاورمیانه»». خبرگزاری مهر. ۲۷ تیر ۱۳۹۶.
- ↑ ««گفت‌وگوی برجای‌ماندگان» در پردیس تئاتر شهرزاد». خبرگزاری مهر. ۱۱ مرداد ۱۳۹۶.
- ↑ «کیومرث مرادی پس از ۶ سال به تئاتر شهر بازمی‌گردد». خبرگزاری مهر. ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۷.
- ↑ «طراحان نمایش «خرده نان» معرفی شدند/ آغاز اجرای عمومی از ۱۶ آذرماه». خبرگزاری مهر. ۲۰ آبان ۱۳۹۷.
- ↑ «معرفی طراحان نمایش «مرغ دریایی من»». خبرگزاری مهر. ۱۸ خرداد ۱۳۹۸.
- ↑ ««آژی‌دهاک» به صحنه بازمی‌گردد». خبرگزاری مهر. ۱۹ اسفند ۱۳۹۹.
- ↑ «شش نمایش در جشنواره تئاتر کارنامه رقابت می‌کنند». خبرگزاری مهر. ۱۵ مرداد ۱۳۸۶.
- ↑ «اجرای «تجربه مرگ» در آغاز جشنواره سراسری تئاتر ماه از فردا». خبرگزاری ایسنا. ۲۲ مهر ۱۳۸۸.
- ↑ «آغاز اجرای نمایش شماره «۹۱۹۱۳»». خبرگزاری مهر. ۱ شهریور ۱۳۹۳.
- ↑ «اکران فیلم تئاتر «۹۱۹۱۳» با سیستم صدای ساراند». خبرگزاری مهر. ۲ مرداد ۱۳۹۵.
- ↑ «نگینی در زیر خاک». شهر کتاب.
- ↑ «حمید پورآذری کارگردان هنری کنسرت موسیقی شد». خبرگزاری ایسنا. ۲۴ دی ۱۳۹۱.
- ↑ «نمایش «دو مرد در یک اتاق» به تالار حافظ رسید». خبرگزاری مهر. ۲۹ آذر ۱۳۹۵.
- ↑ ««بوسه بربال‌های پروانه» منتشر شد». خبرگزاری مهر. ۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۸.
- ↑ «تجربه آهنگسازی و شعرخوانی یک مهندس صدا/ «کاش آدما می‌فهمیدن!»». خبرگزاری مهر. ۶ مرداد ۱۳۹۹.
- ↑ «ناخوشم». موسیقی ما. ۱۰ مهر ۱۳۰۰.
- ↑ «شنیدن نوای ساز ابداعی محمدرضا شجریان در قطعه «سیراب شدم»». خبرگزاری مهر. ۱۲ تیر ۱۴۰۰.