ابراهیم العریض - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ابراهیم العُرَیِّض
زادهٔ۸ مارس ۱۹۰۸م / ۱۵ صفر ۱۳۲۷ق
بمبئی
درگذشت۱ مه ۲۰۰۲م / ۱۸ صفر ۱۴۲۳ق
منامه
پیشهشاعر، نویسنده
خویشاونداندخترش ثریا العریض

ابراهیم العُرَیِّض (۸ مارس ۱۹۰۸–۱ مه ۲۰۰۲) شاعر و نویسنده بحرینی بود که به هنگام استقلال بحرین چند منصب سیاسی برگرفت.[۱] الذکری (سالگرد)، العرائس (عروس‌ها)، قبلتان (دو بوسه)، أرض الشهداء (سرزمین شهیدان)، شموع (شمع‌ها)، مذکرات شاعر (خاطرات یک شاعر)، وا معتصماه از دیوان‌های شعری اوست. همچنین دیدگاه‌های نوین در فن شعر و برگزیده‌هایی از شعر نو را نوشت. دخترش ثریا العریض دربارهٔ کتابخانهٔ او گفته است که دربرگیرندهٔ ده‌ها هزار کتاب می‌شده است که همهٔ اتاق‌های خانه را پُر می‌کرد و آن ها را به باشگاه عربی بحرین اهدا کرد تا کتابخانه‌ای همگانی گردد.[۱]

زندگی[ویرایش]

ابراهیم بن عبدالمحسن العُرَیِّض، در ۸ مارس ۱۹۰۸م / ۱۵ صفر ۱۳۲۷ق در بمبئی زاده شد، پدرش بازرگانِ مروارید بود. او ابتدا در همان‌جا درس آموخت سپس به سال ۱۹۲۷م به بحرین رفت. زبان عربی را آموخت و در شرکت نفت از سال ۱۹۳۷–۱۹۶۷ کار کرد.[۱]

العریض به هنگام استقلال بحرین در ۱۹۷۱م، رئیس مجلس شد. سپس به عنوان سفیر گردان در وزارت امور خارجه بحرین کار کرد. (۱۹۷۵–۱۹۸۰م)

العریض در ۱ مه ۲۰۰۲م / ۱۸ صفر ۱۴۲۳ق در منامه درگذشت.[۱]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ العلاونه، احمد (۲۰۱۱). العلماء العرب المعاصرون ومآل مکتباتهم. بیروت: دارالبشائر الإسلامیة. ص. ۱۸. دریافت‌شده در ۲۰ نوامبر ۲۰۱۶.

پیوند به بیرون[ویرایش]