ابوالقاسم بشریاسین - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ابوالقاسم بشریاسین شاعر و صوفی ایرانی است و در قرن چهارم در مهینه زندگی می‌کرده‌است. ابوسعید ابوالخیر در کودکی از وی بسیار آموخته است تا جایی که بیان می‌دارد: «مسلمانی را از بشریاسین آموخته‌ام» و «آنچه بر زبان ما رود گفتهٔ عزیران بود و بیشتر از آن پیر ابوالقاسم بشر بود» از وی ده بیت شعر در اسرارالتوحید باقی مانده‌است. بشریاسین در سال ۳۸۰ خورشیدی درگذشت.^[۱]^[۲]^[۳]

نمونه شعر:

مرد باید که جگرسوخته خندان بودا