اثر هنری با هوش مصنوعی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مارمولکی که شکم دارد

ابزارات و کار‌ها[ویرایش]

تصویر سازی[ویرایش]

روش‌های مختلفی برای ایجاد هنر هوش مصنوعی وجود دارد، از جمله این موارد می‌توان به تولید تصاویر رویه‌ای مبتنی بر قانون با استفاده از الگوهای ریاضی، الگوریتم‌هایی که ضربات قلم مو و دیگر جلوه‌های نقاشی شده را شبیه‌سازی می‌کنند، و هوش مصنوعی یا الگوریتم‌های یادگیری عمیق مانند شبکه‌های متخاصم و ترانسفورماتورهای مولد اشاره کرد.

یکی از اولین کار‌ها AARON بود که توسط هارولد کوهن در دهه 60 میلادی ساخته شد[۱]. AARON بر مبنای رویه مبتنی بر قانون کار می‌کرد و در آن زمان بسیار کارایی داشت.دلیل اصلی کوهن برای توسعه AARON ترسیم در رمزگذاری بود که در ادامه تغییرات زیادی داشت. آن در ابتدا تنها تصاویر سیاه و سفید تولید می‌کرد که خود کوهن آن‌ها را رنگ‌آمیزی می‌کرد. ولی در ادامه کوهن با استفاده از روش‌های دیگر توانست کاری کند که با استفاده از برس‌های رنگ آمیزی این‌کار را خودش انجام دهد[۲].

از سال 2014 که، شبکه‌های متخاصم مولد (GAN) معرفی شدند اغلب توسط هنرمندان هوش مصنوعی از آن‌ها استفاده می‌کنند. این سیستم از دو تابع بهره می‌برد که یکی از آن‌ها مولدی است که تصاویر را تولید کرده و دیگری تصمیم گیرنده‌ای است که از بین تصاویر تولیدی بهترین را انتخاب می‌کند[۳].  مدل‌های جدیدتر از شبکه خصمانه تولید کوانتیزه برداری و آموزش زبان متضاد تصویر (VQGAN+CLIP) استفاده می‌کنند.  که این شبکه‌ها در دقت تصمیم گیری بهتر برای نقاشی و اثر صحیح تر خودشان معروف هستند[۴].

رؤیای عمیق که توسط گوگل در سال 2015 منتشر شد، از یک شبکه عصبی پیجشی برای یافتن و بهبود الگوها در تصاویر از طریق الگوریتم پاریدولیا می‌کند، بنابراین تصاویری عمداً بیش از حد پردازش شده ایجاد می‌کند. پس از انتشار رؤیای عمیق و موفقیت‌های آن در دید عموم، چندین شرکت برنامه‌هایی را منتشر کردند که می‌توانند عکس‌ها را به تصاویر هنری با سبک مجموعه‌های معروف نقاشی تبدیل کنند[۵][۶]. این کار حتی از رؤیای عمیق هم بیشتر مورد استقبال قرار گرفت تا جایی که امروزه یکی از بحث‌های داغ موجود همین برنامه‌ها هستند.

تاریخچه[ویرایش]

تاریخچه اولیه[ویرایش]

قدمت مفهوم هنر خودکار حداقل به اتوماتای تمدن یونان باستان بازمی‌گردد، جایی که مخترعانی مانند Daedalus و Hero of Alexandria ماشین‌هایی طراحی کرده‌اند که قادر به نوشتن متن، تولید صدا، و پخش موسیقی هستند.[2][3] عقیده خودکارهای خلاق در طول تاریخ شکوفا شده است، مانند خودکار مایلاردت که در اوایل دهه 1800 ایجاد شد.[4]

رشته دانشگاهی هوش مصنوعی در یک کارگاه تحقیقاتی در کالج دارتموث در سال 1956 پایه گذاری شد و در دهه های پس از آن چندین موج پیشرفت و خوش بینی را تجربه کرده است.[5] از زمان تأسیس، محققان در این زمینه استدلال های فلسفی و اخلاقی را در مورد ماهیت ذهن انسان و پیامدهای ایجاد موجودات مصنوعی با هوش شبیه انسان مطرح کرده اند؛ این موضوعات قبلاً توسط اسطوره، داستان و فلسفه از دوران باستان مورد بررسی قرار گرفته است.[6]

از دهه 1950 تا 2000[ویرایش]

از زمان تأسیس هوش مصنوعی در دهه 1950، هنرمندان و محققان از هوش مصنوعی برای خلق آثار هنری استفاده کردند. این آثار گاهی اوقات به عنوان هنر الگوریتمی، [7] هنر کامپیوتری، هنر دیجیتال یا رسانه های جدید نامیده می شدند.

یکی از اولین سیستم های هنر هوش مصنوعی AARON است، که توسط هارولد کوهن در اواخر دهه 1960 در دانشگاه کالیفرنیا در سن دیگو توسعه یافت.[9] از این رو AARON برجسته‌ترین نمونه هنر هوش مصنوعی در عصر برنامه‌نویسی GOFAI به دلیل استفاده از رویکرد مبتنی بر قانون نمادین برای تولید تصاویر فنی است.[10] کوهن AARON را با این هدف توسعه داد که بتواند عمل ترسیم را رمزگذاری کند. در شکل اولیه خود، AARON نقاشی های سیاه و سفید ساده ای ایجاد کرد. کوهن بعداً نقاشی ها را با نقاشی آنها به پایان رساند. در طول سالها، او همچنین شروع به ایجاد راهی برای AARON  نقاشی کرد. کوهن AARON را طراحی کرد تا با استفاده از برس‌ها و رنگ‌های خاصی که توسط خود برنامه بدون واسطه کوهن انتخاب شده بود، نقاشی کند.[11] در سال 1972 AARON در موزه هنر شهر لس آنجلس به نمایش گذاشته شد.[12]

در هر دو سال 1991 و 1992، کارل سیمز برنده جایزه نیکای طلایی در Prix Ars Electronica برای ویدیوهای متحرک سه بعدی هوش مصنوعی با استفاده از تکامل مصنوعی شد.[13][14][15]

در سال 2001 اسکات دروز برنده جایزه Fundacion Telefonica Life 4.0 برای گوسفند برقی شد، که از هوش مصنوعی برای ایجاد یک انیمیشن بی نهایت با یادگیری از مخاطبان خود استفاده کرد.

در سال 2009، اریک میلیکین جایزه پولیتزر را همراه با چندین جایزه دیگر برای هنر هوش مصنوعی خود که در انتقاد از فساد دولتی در دیترویت بود و منجر به زندانی شدن شهردار شهر شد، به دست آورد.[17][18][19]

دهه 2010 و یادگیری عمیق[ویرایش]

در سال 2014، ایان گودفلو و همکارانش در دانشگاه مونترال، شبکه متخاصم مولد (GAN) را توسعه دادند، نوعی شبکه عصبی عمیق که قادر به یادگیری تقلید توزیع آماری داده های ورودی مانند تصاویر است. GAN از یک "مولد" برای ایجاد تصاویر جدید و یک "مشخص کننده" برای تصمیم گیری در مورد اینکه کدام تصاویر ایجاد شده موفق در نظر گرفته می شوند، استفاده می کند.[20] بر خلاف هنر الگوریتمی قبلی که از قوانین دست‌-کد پیروی می‌کرد، شبکه‌های متخاصم مولد می‌توانند زیبایی‌شناسی خاصی را با تجزیه و تحلیل مجموعه داده‌ای از تصاویر نمونه بیاموزند.[7]

در سال 2015، تیمی در گوگل  DeepDream را منتشر کردند، برنامه‌ای که از یک شبکه عصبی کانولوشن برای یافتن و بهبود الگوها در تصاویر از طریق پاریدولیا الگوریتمی استفاده می‌کند.[21][22][23] این فرآیند عمداً تصاویر بیش از حد پردازش شده با ظاهری رویا مانند ایجاد می کند که یادآور یک تجربه روانگردان است.[24]

در سال 2018، حراجی از هنر هوش مصنوعی در خانه حراج کریستیز در نیویورک برگزار شد که در آن اثر هنری هوش مصنوعی Edmond de Belamy (جنسی به نام گودفلو) به قیمت 432500 دلار فروخته شد که تقریباً 45 برابر بیشتر از تخمین 7000 تا 10000 دلار بود. این اثر هنری توسط "Obvious" یک گروه مستقر در پاریس ایجاد شد.[25][26][27] وب‌سایت Artbreeder که در سال 2018 راه‌اندازی شد، از مدل‌های StyleGAN و BigGAN [28][29] استفاده می‌کند تا به کاربران امکان تولید و اصلاح تصاویری مانند چهره‌ها، مناظر و نقاشی‌ها را بدهد.[30]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ McCorduck, Pamela (1991). AARONS's Code: Meta-Art. Artificial Intelligence, and the Work of Harold Cohen (به انگلیسی). New York: W. H. Freeman and Company. pp. 210. ISBN 0-7167-2173-2.
  2. ↑ "Fine art print - crypto art". Kate Vass Galerie (به انگلیسی). Retrieved 2022-05-07.
  3. ↑ Goodfellow, Ian; Pouget-Abadie, Jean; Mirza, Mehdi; Xu, Bing; Warde-Farley, David; Ozair, Sherjil; Courville, Aaron; Bengio, Yoshua (2014). Generative Adversarial Nets (PDF). Proceedings of the International Conference on Neural Information Processing Systems (NIPS 2014). pp. 2672–2680.
  4. ↑ Burgess, Phillip. "Generating AI "Art" with VQGAN+CLIP". Adafruit. Retrieved July 20, 2022.
  5. ↑ "A.I. photo filters use neural networks to make photos look like Picassos". Digital Trends (به انگلیسی). 18 November 2019. Retrieved 9 November 2022.
  6. ↑ Biersdorfer, J. D. (4 December 2019). "From Camera Roll to Canvas: Make Art From Your Photos". The New York Times. Retrieved 9 November 2022.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=اثر_هنری_با_هوش_مصنوعی&oldid=39374669»