اجازهنامه بکارگیری نیروی نظامی علیه عراق طبق حکم ۲۰۰۲ (به انگلیسی: Authorization for Use of Military Force Against Iraq Resolution of 2002) که در گفتار غیررسمی بهطور خلاصه با نام حکم عراق شناخته میشود، یک حکم همهجانبه بود که در اکتبر ۲۰۰۲ میلادی توسط کنگره ایالات متحده آمریکا ارائه و در مجلس نمایندگان آمریکا و مجلس سنای آمریکا به رأی گذاشته شد.. با پذیرش این حکم، نیروهای مسلح ایالات متحده آمریکا این اجازه را یافتند تا از توان نظامی خود علیه صدام حسین استفاده کنند که کنگره در آن زمان با عنوان عملیات آزادی عراق از آن نام برد.[۱]
خصومت عراق با ایالات متحده و تلاش برای ترور جرج اچ. دابلیو بوش رئیسجمهور وقت ایالات متحده آمریکا در سال ۱۹۹۳ و همچنین شلیک به هواپیمای ائتلاف حین پرواز در منطقه پروازممنوع در زمان جنگ خلیج فارس.
چند عضو از القاعده که در حملات به کشور ایالات متحده آمریکا، شهروندان و منافعش دست داشتهاند، عراقی بودند. ازجمله در حملات ۱۱ سپتامبر.
عراق همچنان به اعضای تروریسم بینالمللی که دیدگاههای ضدآمریکایی دارند، پناه میدهد.
براساس بیانهٔ آزادسازی عراق، این اجازهنامه درصورت پذیرش جزء سیاستهای ایالات متحده آمریکا خواهد بود تا صدام حسین را از قدرت برکنار کرده و یک حکومت دموکراتیک در عراق بنا نهد.
در تاریخ ۲ اکتبر ۲۰۰۲ این حکم از سوی کنگره به مجلس نمایندگان آمریکا و مجلس سنای ایالات متحده آمریکا ارائه شد که پس از گذشت هشت روز، در تاریخ ۱۰ اکتبر ۲۰۰۲ با تعداد ۲۹۶ رأی موافق به ۱۳۳ رأی مخالف، حکم عراق توسط مجلس نمایندگان پذیرفته شد.[۲][۴] یک روز بعد در تاریخ ۱۱ اکتبر ۲۰۰۲ مجلس سنای ایالات متحده آمریکا نیز با میزان ۷۷ رأی موافق به ۲۳ رأی مخالف، حکم عراق را پذیرفت. پس از گذشت ۵ روز، این حکم در تاریخ ۱۶ اکتبر ۲۰۰۲ توسط رئیسجمهور جورج دابلیو بوش امضاء شد و بدین ترتیب دستور جنگ با عراق به نیروهای مسلح آمریکا داده شد.[۵]