احمد قناری خلخالی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

احمد قناری خلخالی
زادهٔنامعلوم
خلخال
درگذشت۱۵۶۷م/ ۹۷۵ق
قزوین
پیشهآموزگار، ادیب، شاعر
عنوانشیخ

شیخ احمد قناری خلخالی (؟ - ۱۵۶۷م) ادیب ایرانی در سدهٔ دهم هجری/شانزدهم میلادی بود.[۱][۲][۳][۴]

زندگی[ویرایش]

احمد نوهٔ ابویزید خلخالی در سالی نامعلوم در خلخال زاده شد. نزد غیاث‌الدین منصور به تحصیلات پرداخت و در ادبیات فارسی و عربی برجسته گشت. او بیشتر در قزوین زیست و آنجا به آموزش می‌پرداخت.[۱]
خلخالی در سال ۹۷۵ق/۱۵۶۷م در قزوین درگذشت؛ ماده‌تاریخ آن از نظمی تبریزی:[۱]

شیخ احمد آن شاعر و آن ادیب کار آگاهتا کشید از این عالم، رخت خویشتن ناگاه
بهر سال تاریخش، فاضلی مکرر گفت:آه شیخ احمد آه، آه شیخ احمد آه

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ نظمی تبریزی، علی (۱۹۷۶). دویست سخنور؛ تذکرةالشعرای منظوم و منثور. تابش. ص. ۳۳۲.
  2. آذر بیگدلی، لطفعلی بیگ (۱۳۳۷). آتشکده آذر. انتشارات علمي. ص. ۳۵.
  3. سامی, شمس‌الدین (1311). قاموس الأعلام (به ترکی عثمانی). Vol. پنجم. p. ۳۴۳۷.
  4. محمدعلی تربیت. دانشمندان آذربایجان. تبریز: بنیاد کتابخانه فردوسی. صص. ۳۰۲.