اخلاق مراقبت - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

اخلاق مراقبت نظریه‌ای در اخلاق هنجاری است که مطابق آن محور کنش اخلاقی روابط بینافردی و مراقبت یا خیرخواهی به عنوان یک فضیلت است. اخلاق مراقبت یکی از مجموعهٔ نظراتی است که در نیمهٔ دوم قرن بیستم توسط فیلسوفان فمینیست پرداخته شد.^[۱] در مقابل نظریه‌های اخلاقی پیامدگرایانه و وظیفه‌گرایانه بر استانداردهای قابل‌تعمیم و بی‌طرفی تأکید می‌کنند، اخلاق مراقبت بر اهمیت واکنش به افراد تأکید می‌کند. تمایز میان عمومی و فردی را می‌توان در پرسش‌های محوری متفاوت این دو رویکرد هم دید: «چه چیزی عادلانه است؟» در مقابل «چگونه واکنش بدهیم؟».^[۲]

پانوشت‌ها[ویرایش]

1. ↑ "Care Ethics" Maureen Sander-Staudt, The Internet Encyclopedia of Philosophy, ISSN 2161-0002, http://www.iep.utm.edu/, 22/3/2016.
2. ↑ Gilligan, Carol. "Moral Orientation and Moral Development." The Feminist Philosophy Reader. By Alison Bailey and Chris J. Cuomo. Boston: McGraw-Hill, 2008. N. pag. 469 Print.