اس‌تی‌اس-۱۰۷ - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

اس‌تی‌اس-۱۰۷
گونه مأموریتتحقیقات فضایی
اپراتورناسا
شناسهٔ کوسپار2003-003A
شماره ستکات۲۷۶۴۷
مدت مأموریت۱۵ روز و ۲۲ ساعت و ۲۰ دقیقه و ۳۲ ثانیه
مسافت طی شده۱۰٬۶۰۰٬۰۰۰ کیلومتر (۶٬۶۰۰٬۰۰۰ مایل)
شمار مدارهای کامل کرده۲۵۵
ویژگی‌های فضاپیما
فضاپیماشاتل فضایی کلمبیا
جرم پرتاب۱۱۹٬۶۱۵ کیلوگرم (۲۶۳٬۷۰۶ پوند)
جرم فرود۱۰۵٬۵۹۳ کیلوگرم (۲۳۲٬۷۹۳ پوند) (فرود انجام نشد)
جرم بار مفید۱۴٬۵۵۳ کیلوگرم (۳۲٬۰۸۴ پوند)
خدمه
شمار خدمه۷
اعضاریک هاسبند
ویلیام سی. مک‌کول
دیوید ام. براون
کالپانا چاولا
مایکل پی. اندرسون
لارل کلارک
ایلان رامون
آغاز مأموریت
تاریخ راه‌اندازی۱۶ ژانویه ۲۰۰۳ ساعت ۱۵:۳۹:۰۰ (یوتی‌سی)
سایت پرتابسکوی پرتاب ۳۹ پایگاه فضایی کندی، فلوریدا
پایان مأموریت
تاریخ واپاشیفضاپیما پس از پایان مأموریت، در ۱ فوریه ۲۰۰۳ ساعت ۱۳:۵۹:۳۲ (یوتی‌سی)، هنگام وارد شدن به اتمسفر زمین متلاشی شد. دلیل این رخداد یک خرابی بود که در ۱۶ ژانویه ۲۰۰۳ ساعت ۱۵:۳۹:۳۲ (یوتی‌سی) در بال چپ آن ایجاد شده‌بود.
سایت فرودپایگاه فضایی کندی فرودگاه تداراکاتی فرود شاتل (فرود انجام نشد)
مشخصات مداری
سامانه مرجعGeocentric
رژیم مأموریتمدار نزدیک زمین
حضیض gee۲۷۰ کیلومتر (۱۷۰ مایل)
اوج gee۲۸۵ کیلومتر (۱۷۷ مایل)
انحراف مداری۳۹٫۰ درجه
تناوب۹۰٫۱ دقیقه


صف پشت از چپ به راست: دیوید براون، لارل کلارک، مایکل اندرسن، ایلان رامون. صف جلو (از چپ به راست): ریک هازبند، کالپانا چاولا، ویلیام مک‌کول.

 
پرتاب شاتل کلمبیا در مأموریت اس‌تی‌اس-۱۰۷

اس‌تی‌اس-۱۰۷، یکی از مأموریت‌های شاتل فضایی کلمبیا متعلق به ناسا بود که در ۱۶ ژانویه ۲۰۰۳ پرتاب شد. مأموریتی برای آزمایش‌های زمین‌شناسی و گرانش صفر که با همکاری چندین سازمان تحقیقاتی بین‌المللی در ۱۶ روز در مدار انجام شد.[۱]

هر هفت خدمه در اول فوریه ۲۰۰۳ با متلاشی شدن مدارگرد هنگام ورود به اتمسفر زمین کشته شدند. دلیل این رخداد، کنده شدن تکه‌ای از فوم عایق از مخزن سوخت خارجی و برخورد آن به لبه بال چپ فضاپیما بود که باعث آسیب رسیدن به اجزای حفاظت گرمایی شاتل (کاشی عایق گرمای کربن تقویت‌شده) شده‌بود. این مسئله باعث افزایش دمای شدید آن ناحیه و سپس تکه‌تکه شدن بال چپ و از دست رفتن کنترل شاتل و متلاشی شدن آن شد.

هدف مأموریت[ویرایش]

خدمه پرواز در داخل ماژول آر دی ام در داخل شاتل کلمبیا.از سمت چپ، پایین (با تیشرت قرمز، برای مشخص شدن شیفت کاری):کاپلانا چاولا (Kalpana Chawla)، کارشناس عملیات؛ ریک دی هازبند (Rick D. Husband) فرمانده عملیات؛ لورل بی کلارک (Laurel B. Clark)، کارشناس عملیات؛ و یان رامون (Ilan Ramon)، کارشناس حمل بار؛ در ردیف بالا با تیشرت آبی:دیوید ام. براون (David M. Brown)، کارشناس عملیات؛ ویلیام سی. مک کول (William C. McCool)، خلبان؛ و مایکل پی. اندرسون (Michael P. Anderson)، فرمانده عملیات حمل بار. رامون (Ramon)، نماینده آژانس فضایی اسراییل.

اس‌تی‌اس-۱۰۷، ماژول دوگانه تحقیقاتی اسپیس‌هاب، تجهیزات آزمایش فری‌استار (سوار شده بر قسمت برنامه هیچهیکر) و EDO را با خود حمل می‌کرد. اسپیس‌هاب اولین بار در مأموریت اس‌تی‌اس-۵۷ حمل شده‌بود. یکی از آزمایش‌های که تهیه ویدئویی از مطالعه گرد و غبار اتمسفری بود ممکن است باعث شناخت پدیده جدیدی با نام TIGER (Transient Ionospheric Glow Emission in Red) شده باشد.[۲] در عرشه فضاپیمای کلمبیا یک کپی از طرحی بود که پیتر گینز، سردبیر ۱۴ ساله مجله ودم، آن را در کمپ یهودیان زندانی آلمان نازی کشیده‌بود. در آن طرح تصویر زمین از کره ماه کشیده شده‌است. این طرح که در جریان حادثه از بین رفت، متعلق به ایلان رامون، یکی از خدمه اس‌تی‌اس-۱۰۷ بود.

در این مأموریت، یک آزمایش که توسط دانشجویان مقطع دوم کالج گلن ویورلی برای آزمایش واکنش تار عنکبوت در جاذبه صفر طراحی شده بود نیز انجام شد.[۳]

خدمه پروازی[ویرایش]

رده فضانورد
فرمانده ریک دی هازبند
خلبان ویلیام سی مک‌کول
متخصص پرواز ۱ ادیوید ام براون
متخصص پرواز ۲ کالپانا چاولا
فرمانده بارگذاری مایکل پی اندرسن
متخصص پرواز ۴ لارل کلارک
متخصص بارگذاری ۱ ایلان رامون

پارامترهای مأموریت[ویرایش]

  • جرم:
    • هنگام پرتاب مدارگرد: ۱۱۹٬۶۱۵ کیلوگرم (۲۶۳٬۷۰۶ پوند)
    • هنگام فرود مدارگرد :۱۰۵٬۵۹۳ کیلوگرم (۲۳۲٬۷۹۳ پوند)
    • ظرفیت ترابری دی‌اف‌آی: ۱۴٬۵۵۳ کیلوگرم (۳۲٬۰۸۴ پوند)
  • حضیض : ۲۷۰ کیلومتر (۱۷۰ مایل)
  • اوج : ۲۸۵ کیلومتر (۱۷۷ مایل)
  • زاویهٔ شیب مدار: ۳۹٫۰ درجه
  • دوره تناوبی : ۹۰٫۱~ دقیقه

نشان مأموریت[ویرایش]

مدال رابینز اس‌تی‌اس-۱۰۷

عنصر اصلی در نشان، علامت میکروجاذبه، µg، است. زاویه شعاعی که در تصویر کشیده شده نسبت به زمین برابر ۳۹ درجه است. برآمدن خورشید نشان‌دهنده آغاز عصر جدیدی در آزمایش‌های میکروجاذبه در ایستگاه فضایی بین‌المللی است. گستردگی علوم و فضا با زمین و ستارگان نمایش داده شده‌است. صورت فلکی کلمبیا (کبوتر) برای نشان دادن صلح در زمین و شاتل فضایی کلمبیا انتخاب شده‌است. هفت ستاره نشان‌دهنده هفت خدمه مأموریت هم هست. شش ستاره دارای پنج گوشه، و ستاره هفتم دارای شش گوشه است که نماد ستاره داوود است چون آژانس فضایی اسراییل نیز با این مأموریت همکاری داشت. پرچم اسراییل در کنار نام ایلان رامون، متخصص بارگذاری قرار دارد که اولین فضانورد اسراییلی تاریخ بود. کار بر طراحی این نماد در ابتدا توسط دکتر لارل کلارک و دکتر کالپانا چاولا آغاز شد.[۴] بیشتر طراحی آن توسط کلارک که اولین مأموریت فضایی‌اش بود انجام شد همان‌طور که بیشتر طراحی نشان اولین مأموریت چاولا، اس‌تی‌اس-۸۷، توسط چاولا انجام شده بود. صورت فلکی کبوتر به یادآورنده داستان آرگونوت‌ها هم هست که کبوتر را آزاد کردند. این مسئله را کلارک خاطرنشان کرده‌بود.[۵]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  • ^ Fast Reaction Experiments Enabling Science Technology Applications and Research = FREESTAR
  • ^ Hitchhiker Program یا HH: برنامه‌ای از ناسا که در ۱۹۸۴ آغاز شد و برای اجرای آزمایش‌های کم‌هزینه و واکنشی بر عرشه شاتل فضایی طراحی شده‌بود.
  • ^ Extended Duration Orbiter، برنامه‌ای از سوی ناسا برای آماده‌کرن ایستگاه بین‌المللی فضایی برای اجرای تحقیقات طولانی‌مدت در جاذبه صفر.
  • ^ Vedem: مجله‌ای که در یکی از کمپ‌های یهودیان در آلمان نازی، توسط تعدادی پسربچه و به سردبیری پسربچه ۱۴ ساله، پیتر گینز، به صورت دست‌نویس نوشته می‌شد.

منابع[ویرایش]

  1. «HSF - STS-107 Science». تارنماس سازمان فضایی NASA. ۳۰-۰۵-۲۰۰۳. بایگانی‌شده از اصلی در 3 سپتامبر 2012. دریافت‌شده در ۳ آذر ۱۳۹۱. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  2. «خدمه کلمبیا پدیده اتمسفری جدیدی را مشاهده کردند». نیوساینتیست. دریافت‌شده در ۳ آذر ۱۳۹۱.
  3. «عنکبوت فضایی استرالیایی نابود شد». smh.com.au. ۲ فوریه ۲۰۰۳. دریافت‌شده در ۳ آذر ۱۳۹۱.
  4. «مأموریت فضایی اس‌تی‌اس-۱۰۷». smh.com.au. ۱۶ ژانویه ۲۰۰۳. دریافت‌شده در ۳ آذر ۱۳۹۱.
  5. «[[صورت فلکی]] کلمبیا (کبوتر)». coldwater.k12.mi.us. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ ژانویه ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۳ آذر ۱۳۹۱. تداخل پیوند خارجی و ویکی‌پیوند (کمک)

پیوند به بیرون[ویرایش]