اشتغال کامل - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

اشتغال کامل به این معناست که هر کسی که به دنبال کار است از ساعات کاری که به آن نیاز دارند را با «دستمزدهای منصفانه» برخوردار باشند.^[۱] از آنجا که مردم کارشان را عوض می‌کنند اشتغال کامل به این معناست که نرخ بیکاری پایدار در حدود ۱ تا ۲ درصد کل نیروی کار باشد ولی این به معنای کم اشتغالی که در آن کارگران پاره وقت نمی‌توانند از ساعاتی که برای یک زندگی شایسته به آن نیازمندند برخوردار باشند نیست.^[۲] در اقتصاد کلان، اشتغال کامل گاهی به صورت سطحی از بیکاری که در آن بیکاری ادواری وجود ندارد تعریف می‌شود.^[۳]

برخی اقتصاددانان به اشتغال کامل باور ندارند و تورم را از تبعات محتمل اعمال آن می‌دانند.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

↑ W Beveridge, Full Employment in a Free Society (1944) 18
↑ E McGaughey, 'Will Robots Automate Your Job Away? Full Employment, Basic Income, and Economic Democracy' (2018) SSRN, part 2, charts at 6, 10 and 22
↑ O'Sullivan, Arthur; Sheffrin, Steven M. (2003), Economics: Principles in Action, Upper Saddle River, New Jersey: Pearson Prentice Hall, p. 335, ISBN 0-13-063085-3

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Full employment». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۰ ژوئن ۲۰۱۸.

[1] W Beveridge, Full Employment in a Free Society (1944) 18

[2] E McGaughey, 'Will Robots Automate Your Job Away? Full Employment, Basic Income, and Economic Democracy' (2018) SSRN, part 2, charts at 6, 10 and 22

[3] O'Sullivan, Arthur; Sheffrin, Steven M. (2003), Economics: Principles in Action, Upper Saddle River, New Jersey: Pearson Prentice Hall, p. 335, ISBN 0-13-063085-3

[۱]

[۲]

[۳]