اصل آزار - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

صفحه عنوان اولین نسخه درباره آزادی، نوشته ی جان استوارت میل.

اصل آزار (به انگلیسی: Harm principle) اصلی در حقوق و علوم سیاسی است که بنا بر آن اعمال انسان به هیچ‌وجه نباید محدود باشد مگر اینکه مشمول آزار شوند. جان استوارت میل، فیلسوف برجسته بریتانیایی نخستین بار این اصل را در رساله فلسفی درباره آزادی شرح داد. بر اساس این کتاب تنها زمانی می‌شود در جامعه از قدرت علیه یک انسان استفاده کرد که او مرتکب آزار شده باشد. به باور میل آزادی شامل هر عمل انسان می‌شود مگر اینکه آن عمل مشمول آزار فیزیکی و یا روانی باشد.[۱]

تعریف[ویرایش]

این باور که «هیچ شهروندی نباید از انجام هرگونه عملی که بی‌آزار است باز بماند» از اصول اولیه لیبرالیسم است. [۲]

نمونه های مدرن[ویرایش]

اصل آزار در حزب لیبرتارین آمریکا[ویرایش]

در اساس‌نامه حزب لیبرترین آمریکا تلویحاً به اصل آزار اشاره شده‌است.[۳]

منابع[ویرایش]

  1. "Freedom of Speech". Stanford Encyclopedia of Philosophy. 17 April 2008. Retrieved 10 June 2013.
  2. Ronald Hamowy, The encyclopaedia of libertarianism, Sage, 2008, p. xxi, ISBN
  3. "2016 Platform". Libertarian National Committee. 2016. Retrieved 25 February 2017.