اقتصاد کاخی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

اقتصاد کاخ‌محور یا اقتصاد بازتوزیع یک سیستم سازماندهی اقتصادی است که در آن سهم قابل توجهی از ثروت به کنترل یک اداره متمرکز، مثلاً کاخ، درآمده و از آنجا به دسترسی عموم مردم می‌رسد. ممکن است به مردم اجازه داده شود منابع درآمد خود را داشته باشند، اما همچنان همگان بایستی به بازتوزیع ثروت توسط کاخ متکی باشند. به‌طور سنتی، چنین اقتصادی بر این اصل توجیه می‌شد که کاخ بیشترین توانایی را در توزیع کارآمد ثروت به نفع جامعه دارد.[۱] اقتصاد معبد یا اقتصاد معبد-دولت مفاهیم مشابهی هستند.

قدمت مفهوم توزیع اقتصادی حداقل به عصر ظهور فراعنه بازمی‌گردد. مردم‌شناسان به بسیاری از این سیستم‌ها اشاره کرده‌اند، از سیستم‌های قبیله‌ای که درگیر اقتصادهای معیشتی مشترک از انواع مختلف هستند تا تمدن‌های پیچیده، مانند امپراتوری اینکاها، که بخش‌هایی از اقتصاد را به روستاهای خاصی اختصاص می‌دادند. ماهیت این ایده این است که یک اداره مرکزی تولید را برنامه‌ریزی می‌کند، عناصری از جمعیت را برای اجرای آن تعیین می‌کند، کالاها و خدمات ایجاد شده را جمع‌آوری می‌کند و آن‌ها را دوباره بین تولیدکنندگان توزیع می‌کند.

پانویس[ویرایش]

  1. "The Archaeology of Mediterranean Prehistory". Blackwell Publishing. 2005. pp. 275, 287. Archived from the original on 12 اكتبر 2017. Retrieved 7 January 2022. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (help)

منابع[ویرایش]

  • ویکی‌پدیای انگلیسی
  • Chadwick, John (1973). Documents in Mycenaean Greek (1st, 2nd ed.). Cambridge: at the University Press.
  • Finley, Moses I. (1979). The World of Odysseus (2nd ed.). New York: Penguin Books. ISBN 978-0-14-020570-1.
  • Bendall, Lisa Maria (2007). Economics of religion in the Mycenaean world: resources dedicated to religion in the Mycenaean palace economy (1st ed.). Oxford: Oxford University School of Archaeology.