انجمن استعمار آمریکا - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

انجمن استعمار آمریکا (ACS)، در ابتدا انجمن استعمار آزادگان رنگین‌پوست آمریکا تا سال۱۸۳۷، یک سازمان آمریکایی بود که در سال۱۸۱۶ توسط رابرت فینلی برای تشویق و حمایت از مهاجرت سیاه پوستان آزاد و بردگان آزاد شده به قاره آفریقا تأسیس شد.

انجمن استعمار آمریکا برای رسیدگی به این دیدگاه رایج که افراد رنگین‌پوست آزاد نمی‌توانند در جامعه ایالات متحده ادغام شوند، تأسیس شد. جمعیت آنها به دنبال جنگ انقلابی آمریکا به‌طور پیوسته افزایش یافته بود، از ۶۰۰۰۰ نفر در سال ۱۷۹۰ به ۳۰۰۰۰۰ نفر در سال ۱۸۳۰ رسید.^[۱] ^: 26برده داران می‌ترسیدند که این سیاهان آزاد ممکن است به بردگان خود کمک کنند تا فرار کنند یا شورش کنند. علاوه بر این، بسیاری از سفیدپوستان آمریکایی معتقد بودند که آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار نژاد پست‌تری هستند، و بنابراین، باید به مکانی منتقل شوند که بتوانند در آرامش زندگی کنند، جایی که با تعصب مواجه نشوند، جایی که بتوانند شهروند باشند.^[۲]

جامعه آفریقایی-آمریکایی و جنبش الغا به شدت با این پروژه مخالفت کردند. در بیشتر موارد، خانواده‌های آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار برای نسل‌ها در ایالات متحده زندگی می‌کردند، و احساسات غالب آنها این بود که آنها آفریقایی‌تر از اروپایی‌های سفیدپوست آمریکایی نیستند. برخلاف ادعاها مبنی بر داوطلبانه بودن مهاجرت آنها، بسیاری از آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار، چه آزاد و چه برده، تحت فشار قرار گرفتند تا مهاجرت کنند.^[۳] ^: 343در واقع، بردگانی مانند زفانیاه کینگزلی،^[۴] گاهی بردگان خود را بشرط خروج فوری از کشور آزاد می‌کردند.^[۵]^[۶]

زمینه[ویرایش]

رشد برده داری در جنوب[ویرایش]

پس از اختراع پنبه پاک کن در دهه۱۷۹۰، رشد و صادرات پنبه تبدیل به یک تجارت بسیار سودآور شد. مرکز اصلی این تجارت، راه اندازی مزارع بود که کارکنان آن را کارگران برده بودند. با توجه به افزایش تقاضا، واردات بردگان آفریقایی رشد کرد تا اینکه واردات قانونی در سال۱۸۰۸ ممنوع شد، پس از آن مریلند و ویرجینیا آشکارا بردگان را پرورش دادند و کودکان را برای فروش «جنوب» از طریق دلالانی مانند فرانکلین و آرمفیلد به صاحبان مزارع «تولید» کردند.. این منجر به جابجایی اجباری حدود یک میلیون نفر برده شده به جنوب عمیق شد. آفریقایی‌ها و آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار تثبیت شده و صاحب فرزند شدند و تعداد کل بردگان تا اواسط قرن نوزدهم به چهار میلیون نفر رسید.^[۷]

رشد تعداد سیاه پوستان آزاد[ویرایش]

تا حدی به دلیل تلاش‌های آزادسازی که توسط آرمان‌های انقلابی، واعظان پروتستان و جنبش الغا انجام شد، تعداد سیاه‌پوستان آزاد که بسیاری از آنها آزاد به دنیا آمدند، افزایش یافت. حتی در شمال، جایی که برده داری در حال لغو شدن بود، تبعیض علیه سیاهان آزاد شایع و اغلب قانونی بود. چند ایالت قبل از دهه ۱۸۶۰ حقوق شهروندی را به سیاه پوستان آزاد تعمیم دادند و دولت فدرال که عمدتاً تحت کنترل قدرت برده بود، هرگز تمایلی برای به چالش کشیدن وضعیت موجود نژادی نشان نداد. حتی در شمال، سیاه‌پوستان آزاد اغلب به عنوان مهاجرانی ناخواسته دیده می‌شدند که مشاغل را از بین می‌بردند، زیرا آنها ارزان کار می‌کردند.

جستارهای وابسته[ویرایش]

لغو ممنوعیت در ایالات متحده
لات کری، از ریچموند، ویرجینیا، اولین مبلغ آمریکایی به لیبریا

منابع[ویرایش]

↑ Irvine, Russell W.; Dunkerton, Donna Zani (Winter 1998). "The Noyes Academy, 1834–35: The Road to the Oberlin Collegiate Institute and the Higher Education of African-Americans in the Nineteenth Century". Western Journal of Black Studies. 22 (4): 260–273.
↑ Nicholas Guyatt, “The American Colonization Society: 200 Years of the “Colonizing Trick”, Black Perspectives, African American Intellectual History Society, December 22, 2016; Nicholas Guyatt, “The American Colonization Society’s plans for abolishing slavery,” Oxford University Press’s Academic Insights for the Thinking World, December 22, 2016, /.
↑ Goodell, William (1852). Slavery and anti-slavery; a history of the great struggle in both hemispheres; with a view of the slavery question in the United States. New York: William Harned.
↑ Fleszar, Mark J. (December 2012). "'My Laborers in Haiti Are Not Slaves': Proslavery Fictions and a Black Colonization Experiment on the Northern Coast, 1835–1846". Journal of the Civil War Era. 2: 478–512, at p. 478. doi:10.1353/cwe.2012.0084. JSTOR 26070274.
↑ Power-Greene, Ousmane (2014). Against Wind and Tide: The African American Struggle Against the Colonization Movement. New York: New York University Press. pp. 1–10. ISBN 978-1-4798-2317-8.
↑ Key, Francis Scott (November 1836). "Mr. Key on the Colonization Society". African Repository and Colonial Journal. 12: 339–351, at pp. 346–347 and 350–351. Neither he nor the Colonization Society called for the abolition of slavery; their mission instead focused solely on sending freed blacks to Africa. This was one of the reasons that few abolitionists had any use for the society.
↑ Introduction – Social Aspects of the Civil War بایگانی‌شده در ژوئیه ۱۴, ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine

[Irvine-1] Irvine, Russell W.; Dunkerton, Donna Zani (Winter 1998). "The Noyes Academy, 1834–35: The Road to the Oberlin Collegiate Institute and the Higher Education of African-Americans in the Nineteenth Century". Western Journal of Black Studies. 22 (4): 260–273.

[2] Nicholas Guyatt, “The American Colonization Society: 200 Years of the “Colonizing Trick”, Black Perspectives, African American Intellectual History Society, December 22, 2016; Nicholas Guyatt, “The American Colonization Society’s plans for abolishing slavery,” Oxford University Press’s Academic Insights for the Thinking World, December 22, 2016, /.

[Goodell-3] Goodell, William (1852). Slavery and anti-slavery; a history of the great struggle in both hemispheres; with a view of the slavery question in the United States. New York: William Harned.

[4] Fleszar, Mark J. (December 2012). "'My Laborers in Haiti Are Not Slaves': Proslavery Fictions and a Black Colonization Experiment on the Northern Coast, 1835–1846". Journal of the Civil War Era. 2: 478–512, at p. 478. doi:10.1353/cwe.2012.0084. JSTOR 26070274.

[5] Power-Greene, Ousmane (2014). Against Wind and Tide: The African American Struggle Against the Colonization Movement. New York: New York University Press. pp. 1–10. ISBN 978-1-4798-2317-8.

[6] Key, Francis Scott (November 1836). "Mr. Key on the Colonization Society". African Repository and Colonial Journal. 12: 339–351, at pp. 346–347 and 350–351. Neither he nor the Colonization Society called for the abolition of slavery; their mission instead focused solely on sending freed blacks to Africa. This was one of the reasons that few abolitionists had any use for the society.

[7] Introduction – Social Aspects of the Civil War بایگانی‌شده در ژوئیه ۱۴, ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]