اندام کورتی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

اندام کورتی
برش عرضی از حلزونی گوش و نمایش اندام کورتی.
جزئیات
شناسه‌ها
لاتین	organum spirale
MeSH	D009925
شناسه نورولکس	birnlex_2526
TA98	A15.3.03.121
TA2	7035
FMA	75715

اندام کورتی یا "ارگان اسپیرال" (به انگلیسی: Organ of Corti) فقط در پستانداران یافت شده و بخشی از حلزون گوش در گوش داخلی است و شامل سلول‌های مویی یا سلول‌های حسی شنوایی است.^[۱]

برای شنوایی امواج صوتی پس از پالایش فیزیکی توسط غضروف بیرونی گوش به گیرنده شنوایی یا اندام کورتی منتقل می‌شوند. داخل اندام کورتی، ارتعاش‌های فیزیکی به وسیلهٔ سلول‌های مویی و حسی تشخیص داده شده و با تولید سیگنال‌های الکتریکی از راه اعصاب شنوایی به مغز و تفسیر آن‌ها در بخش شنوایی مغز٬ پاسخ می‌دهند. فرکانس‌های مختلف صوتی سلول‌های مویی را در قسمت‌های مختلف اندام کورتی تحریک کرده و باعث درک صداها می‌شوند.

این اندام پس از آنکه آناتومیست ایتالیایی با نام آلفونسو کورتی در سال ۱۸۶۰ تحقیقات میکروسکوپی خود را بر سیستم شنوایی پستانداران انجام داد بافتخار وی٬ اندام کورتی نام گرفت.

منابع[ویرایش]

این یک مقالهٔ خرد کالبدشناسی انسان است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.