اندرو ویکفیلد - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

اَندرو ویکفیلد
زادهٔ۱۹۵۷ (۶۶–۶۷ سال)
اتون، بارکشر، انگلستان
محل زندگیآستین، تگزاس، ایالات متحده آمریکا
ملیتبریتانیایی
تحصیلاتدانشکدهٔ کینگ ادوارد
محل تحصیلدانشگاه پزشکی سنت‌ماری هاسپیتال، لندن
پیشهپزشک سابق، پژوهشگر
شناخته‌شده برایمناقشه بر سر واکسن ام‌ام‌آر

اَندرو وِیکفیلد (انگلیسی: Andrew Wakefield؛ زادهٔ ۱۹۵۷ میلادی)[۱][۲][۲] یک پزشک خلع‌شده و فعالِ جنبش ضد واکسن اهل بریتانیا است.

او یک متخصص دستگاه گوارش بود که پروانهٔ طبابتش به دلیل رفتارهای غیراخلاقی، سوءرفتارِ علمی و کلاه‌برداری توسط سازمان نظام‌پزشکی بریتانیا لغو شد. وی در سال ۱۹۹۸ یک مقالهٔ پژوهشی فریبکارانه منتشر کرد که در آن مدعی شده بود تزریق واکسن ام‌ام‌آر (سرخک-سرخچه-اوریون) با بروز بیماری اوتیسم و ناراحتی‌های روده‌ای در کودکان مرتبط است.[۳][۴][۵][۶][۷]

پس از انتشار مقالهٔ او، پژوهشگران دیگر در صدد برآمدند تا فرضیهٔ وی را به بوتهٔ آزمایش بگذارند، اما نتوانستند یافته‌های او را دربارهٔ ارتباط واکسن ام‌ام‌آر و اوتیسم[۸] یا اوتیسم به‌همراه بیماری‌های گوارشی بازتولید کنند.[۹] خبرنگار روزنامهٔ ساندی تایمز برایان دیر دریافت که یک تعارض منافع از جانب ویکفیلد وجود داشته که آنرا فاش نکرده بود[۱۰] و همین موضوع سبب شد تا سایر نویسندگان همکارش در آن مقاله، حرفشان را در تأیید وجود ارتباط واکسن و اوتیسم پس بگیرند.[۱۱] سپس سازمان نظام‌پزشکی بریتانیا استفسار و تحقیقی دربارهٔ احتمال بدرفتاری علمی ویکفیلد و دو همکار پیشینش را آغاز کرد.[۱۲] مبنای این تحقیقات، یافته‌های فراوان برایان دیر بود و از جمله آنکه، وی بدون اخذ مجوزهای لازم از کمیته‌های اخلاق پزشکی، بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم را تحت آزمایش‌های تهاجمی غیرضروری همچون کولونوسکوپی و پونکسیون کمری قرار داده‌بود.[۱۳]

در ۲۸ ژانویهٔ سال ۲۰۱۰، پنج عضو دیوان کیفری سازمان نظام پزشکی بریتانیا موفق به اثبات ۳۶ مورد از اتهامات او شدند که شامل ۴ فقره دغلکاری و ۱۲ فقره سوءاستفاده از کودکان عقب‌افتادهٔ تکاملی (رشد) بود.[۱۴] هیئت منصفه رأی داد که ویکفیلد «وظایفش را به عنوان یک متخصص مسئولیت‌پذیر، به‌درستی انجام نداده» و نه تنها در جهت منافع بیمارش گام برنداشته بلکه در چاپ پژوهش‌هایش نیز «بی‌مسئولیتی و فریبکاری» به‌خرج داده‌است.[۱۵][۱۶][۱۷] مجلهٔ لنست به دنبال این رأی، مقالهٔ ۱۹۹۸ او را به‌طور کامل از مجله و وبسایت خود بیرون کشید و متوجه شد که حتی برخی اجزاء دست‌نویس اولیهٔ مقاله، دستکاری و جعل شده بود.[۱۸] سردبیر مجله لنست ریچارد هورتون اظهار داشت این مقاله «به‌شدت غلط» است و مجله‌اش «فریب» داده شده‌است.[۱۹] سه ماه پس از حذف مقالهٔ او از مجلهٔ لنست، پروانهٔ طبابت ویکفیلد لغو شد و در بیانه‌ای به تقلب عمدی او در پژوهشِ چاپ‌شده در لنست اشاره شد[۲۰] و بدین ترتیب از هرگونه طبابت در بریتانیا منع گردید.[۲۱]

در ژانویهٔ ۲۰۱۱، در سرمقاله‌ای که به انضمام یک مقالهٔ دیگر در مجلهٔ بی‌ام‌جی چاپ شد، کارهای ویکفیلد، «شیادی ماهرانه‌درست‌شده» توصیف شدند.[۳][۲۲][۲۳] در مقالهٔ ضمیمه‌شده،[۲۴] برایان دیر اظهار داشت که قرار بوده ویکفیلد به‌دنبال این ترس عمومی از واکسن ام‌ام‌آر، شرکتی تأسیس کند که تست‌های جدید پزشکی و تست‌های مبتنی بر شکایت‌های قضایی ارائه نموده و از این راه سود کسب کند.[۲۵] در نوامبر ۲۰۱۱ میلادی، در گزارشی که در مجلهٔ بی‌ام‌جی چاپ شد،[۲۶] مشخص شد که اطلاعات خام اصلی در آن مقاله، در واقع خلاف ادعاهای ویکفیلد در مجلهٔ لنست را نشان می‌دهد و کودکان پژوهش‌شده، مبتلا به بیماری التهابی روده نشده‌اند.[۲۷][۲۸]

پژوهش ویکفیلد و ادعاهای او دربارهٔ ارتباط واکسن ام‌ام‌آر و بروز اوتیسم سبب شد که میزان واکسیناسیون در ایالات متحده آمریکا، بریتانیا و ایرلند کاهش و میزان بروز سرخک، اوریون افزایش یابد که منجر به بیماری‌های جدی و مرگ‌ومیر شد. ادعاهای او دربارهٔ مضر بودنِ واکسیناسیون همچنین موجب شد تا یک جوِ بی‌اعتمادی نسبت به واکسن‌ها پدید آید و بیماری‌هایی که پیش از آن تحت کنترل بودند، مجدداً ظاهر شدند.[۲۹][۳۰][۳۱] ویکفیلد دست از اظهارات خود برنداشت و گفت هیچگونه، تقلب، غلط‌اندازی و سودجویی در کار نبوده‌است.[۳۲][۳۳] در فوریهٔ ۲۰۱۵، او به‌طور علنی این ردِ اتهام‌ها را تکرار کرد و حاضر نشد از اظهارات پیشین خود عقب‌نشینی کند؛[۳۴] حتی با وجود آنکه دادگاه عدالت اداری بریتانیا، اظهار داشت که «اکنون هیچگونه مرجع معتبر کارشناسی که فرضیهٔ دکتر ویکفیلد را مبنی بر ارتباط واکسن ام‌ام‌آر و بیماری‌های اوتیسم و التهاب روده تأیید کند، وجود ندارد.»[۳۵]

منابع[ویرایش]

  1. "Profile: Dr Andrew Wakefield". BBC. 27 January 2010. Retrieved 9 January 2011.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ Smith, Rebecca (29 January 2010). "Andrew Wakefield – the man behind the MMR controversy". The Daily Telegraph. London. Archived from the original on 24 February 2010. Retrieved 19 February 2010.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ Godlee F, Smith J, Marcovitch H (2011). "Wakefield's article linking MMR vaccine and autism was fraudulent". BMJ. 342: c7452. doi:10.1136/bmj.c7452. PMID 21209060.
  4. Fang FC; Steen RG; Casadevall A (October 2012). "Misconduct accounts for the majority of retracted scientific publications". Proceedings of the National Academy of Sciences. 109: 17028–17033. doi:10.1073/pnas.1212247109. PMC 3479492. PMID 23027971.
  5. "Great Science Frauds". Time Magazine, 13 January 2012
  6. "GMC LRMP". Retrieved 31 May 2014.
  7. "briandeer.com" (pdf). Retrieved 31 May 2014.
  8. Madsen KM, Hviid A, Vestergaard M, et al. (November 2002). "A population-based study of measles, mumps, and rubella vaccination and autism". N. Engl. J. Med. 347 (19): 1477–82. doi:10.1056/NEJMoa021134. PMID 12421889.
  9. Black C, Kaye JA, Jick H (August 2002). "Relation of childhood gastrointestinal disorders to autism: nested case-control study using data from the UK General Practice Research Database". BMJ. 325 (7361): 419–21. doi:10.1136/bmj.325.7361.419. PMC 119436. PMID 12193358.
  10. Deer, Brian (22 February 2004). "Revealed: MMR research scandal". The Sunday Times. London. Retrieved 16 February 2017. (نیازمند آبونمان)
  11. McKee, Maggie (4 March 2004). "Controversial MMR and autism study retracted". New Scientist. Archived from the original on 13 August 2007. Retrieved 21 October 2015.
  12. "MMR doctor 'to face GMC charges'". BBC News. 12 June 2006. Archived from the original on 2 September 2007. Retrieved 10 August 2007.
  13. Ferriman A (March 2004). "MP raises new allegations against Andrew Wakefield". BMJ. 328 (7442): 726. doi:10.1136/bmj.328.7442.726-a. PMC 381348. PMID 15612092.
  14. Deer, Brian. "General Medical Council, Fitness to Practise Panel Hearing, 28 January 2010, Andrew Wakefield, John Walker-Smith & Simon Murch" (PDF). briandeer.com. Archived from the original (PDF) on 13 December 2010. Retrieved 6 January 2011.
  15. "MMR-row doctor failed in his duties". Yorkshire Evening Post. 28 January 2010. Archived from the original on 30 January 2010. Retrieved 28 January 2010.
  16. Triggle, Nick (28 January 2010). "MMR scare doctor 'acted unethically', panel finds". BBC News. Archived from the original on 28 January 2010. Retrieved 28 January 2010.
  17. Boseley, Sarah (28 January 2010). "Andrew Wakefield found 'irresponsible' by GMC over MMR vaccine scare". The Guardian. London. Archived from the original on 14 February 2011. Retrieved 9 January 2011.
  18. The Editors Of The Lancet (February 2010). "Retraction – Ileal-lymphoid-nodular hyperplasia, non-specific colitis, and pervasive developmental disorder in children". The Lancet. 375 (9713): 445. doi:10.1016/S0140-6736(10)60175-4. PMID 20137807. {{cite journal}}: |last1= has generic name (help)
  19. Boseley, Sarah (2 February 2010). "Lancet retracts 'utterly false' MMR paper". The Guardian. London. Retrieved 14 January 2015.
  20. "General Medical Council, Fitness to Practise Panel Hearing, 24 May 2010, Andrew Wakefield, Determination of Serious Professional Misconduct" (PDF). General Medical Council. Archived from the original (PDF) on 9 August 2011. Retrieved 18 September 2011.
  21. Meikle, James; Boseley, Sarah (24 May 2010). "MMR row doctor Andrew Wakefield struck off register". The Guardian. London. Archived from the original on 27 May 2010. Retrieved 24 May 2010.
  22. "Study linking vaccine to autism was fraud". NPR. Associated Press. 6 January 2011. Archived from the original on 7 January 2011. Retrieved 6 January 2011.
  23. Rose, David (3 فوریه 2010). "Lancet journal retracts Andrew Wakefield MMR scare paper". The Times. London. Archived from the original on 3 February 2010.
  24. Deer B (11 January 2011). "How the vaccine crisis was meant to make money". BMJ. 342: c5258. doi:10.1136/bmj.c5258. PMID 21224310.
  25. "Vaccine study's author held related patent, medical journal reports". CNN. 11 January 2011. Retrieved 12 January 2011.
  26. Deer B (2011). "Pathology reports solve 'new bowel disease' riddle". BMJ. 343: 984. doi:10.1136/bmj.d6823. PMID 22077090.
  27. Geboes K (2011). "Commentary: I see no convincing evidence of 'enterocolitis,' 'colitis,' or a 'unique disease process'". BMJ. 343: 990. doi:10.1136/bmj.d6985. PMID 22077092.
  28. Bjarnason I (2011). "Commentary: We came to an overwhelming and uniform opinion that these reports do not show colitis". BMJ. 343: 990. doi:10.1136/bmj.d6985. PMID 22077091.
  29. Poland GA, Jacobson RM (13 January 2011). "The Age-Old Struggle against the Antivaccinationists". N Engl J Med. 364 (2): 97–9. doi:10.1056/NEJMp1010594. PMID 21226573.
  30. Deer, Brian (19 February 2009). "Hidden records show MMR truth". The Sunday Times. London. Archived from the original on 14 August 2011. Retrieved 6 January 2011.
  31. "Study linking vaccines to autism is 'fraudulent'". Time. 6 January 2011. Archived from the original on 13 January 2011. Retrieved 7 January 2011.
  32. "Statement From Dr. Andrew Wakefield: No Fraud. No Hoax. No Profit Motive". PharmaLive.com (Press release). PRNewswire. 13 January 2011. Retrieved 13 January 2011.
  33. Godlee, Fiona (7 February 2011). "BMJ replies to emails". BMJ. London. Retrieved 12 April 2011.
  34. Ziv S. Andrew Wakefield, Father of the Anti-Vaccine Movement, Responds to the Current Measles Outbreak for the First Time. Newsweek magazine, February 10, 2015. Retrieved 17 February 2015.
  35. "MMR doctor wins High Court appeal". BBC.com. Retrieved 23 April 2016.

پیوند به بیرون[ویرایش]