انسان‌شناسی زیستی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

تصاویری از جمجمه گونه های مختلف انسان

انسان‌شناسی زیستی[۱] (که با نام انسان‌شناسی فیزیکی نیز نامیده می‌شود) شاخه‌ای از انسان‌شناسی است که به مطالعهٔ روند پیشرفت فیزیکی گونه‌های انسان در طول زمان می‌پردازد. این شاخه از علم نقش مهمی در دیرین-انسان‌شناسی (مطالعهٔ منشأ پیدایش بشر) و مردم‌شناسی قانونی (تحلیل و شناسایی بقایای انسان برای مقاصد قانونی) دارد.

انسان‌شناسی زیستی به مطالعه انسان‌ها به عنوان یک ارگانیسم زیستی پرداخته و تطور آن‌ها در طول زمان و نیز گوناگونی‌های امروزشان را مورد بررسی قرار می‌دهد. این حوزه، خود به سه زیر حوزه تقسیم می‌شود که شامل نخستی‌شناسی (Primatology)، دیرین-انسان‌شناسی (Paleoanthropology) و انسان‌شناسی جسمانی انسان‌های معاصر هستند.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. «Biological Anthropology at Indiana University». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ مه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۰ ژوئن ۲۰۱۲.

جستارهای وابسته[ویرایش]