انسان مدرن اولیه - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

جمجمه ۱۰۰ تا ۸۰ هزار ساله از اسرائیل

انسان مدرن اولیه یا انسانِ از نظر آناتومیک امروزی اصطلاحاتی‌اند که برای تمایز قائل شدن میان انسان خردمند (تنها گونه موجود جنوبی کپی‌آسا) از گونه‌های منقرض‌شده انسان باستانی به کار می‌روند که از نظر آناتومیکی با طیف فنوتیپ‌های انسان معاصر مطابقت دارد.[۱][۲][۳][۴][۵][۶][۷]

آناتومی[ویرایش]

بقایای باستان‌شناختی انسان‌های امروزی (از نظر آناتومی) در اروپا و آفریقا، به‌طور مستقیم در ۲۰۱۳ تاریخ‌گذاری شده‌اند.

به‌طور کلی، انسان‌های امروزی نسبت به انسان‌های باستانی «تنومندتر» و سبک‌تر (یا «لاغرتر») هستند. انسان معاصر تنوع بالایی در بسیاری از صفات فیزیولوژیک و مقاومت قابل‌توجهی از خود نشان می‌دهد. ویژگی‌های فیزیولوژیک متعددی فیزیولوژی نئاندرتال‌ها را از انسان‌های امروزی متمایز می‌سازد.

از نظر آناتومی امروزی[ویرایش]

اصطلاح «انسان از نظر آناتومیک امروزی» بسته به زمینه با دامنه‌های متفاوتی برای تمایز قائل شدن میان انسان‌های باستانی مانند نئاندرتال‌ها و انسان‌تبارهای دوره پارینه سنگی میانی و با ویژگی‌های انتقالی بین راست‌قامتان، نئاندرتال‌ها و انسان از نظر آناتومیک امروزی اولیه استفاده می‌شود.[۸][۹]

آناتومی جمجمه[ویرایش]

جمجمه فاقد برآمدگی استخوان پس‌سری در بخش گردن است، هدف از این برآمدگی محکم ساختن عضلات گردن نئاندرتال است. انسان‌های امروزی، حتی در نسل‌های اولیه، عموماً مغز پیشین بزرگ‌تری نسبت به انسان باستانی دارند، به طوری که مغز به جای پشت چشم‌ها، در بالای آنها قرار می‌گیرد. نتیجه آن معمولاً پیشانی بالاتر و برآمدگی ابرو کمتر است. با این حال، انسان‌های امروزی اولیه و برخی از انسان‌های معاصر دارای برجستگیِ ابروی کاملاً مشخصی هستند اما با شکل باستانی آن متقاوت است که با داشتن سوراخ یا بریدگی در بالای حدقه چشم شیاری را تشکیل می‌داد.[۱۰][۱۱]

آناتومی فک[ویرایش]

در مقایسه با انسان باستانی، انسان امروزی از نظر آناتومی دارای دندان‌هایی متفاوت و کوچک‌تر است. نتیجه آن دندان‌های کوچکتر و عقب‌رفته‌است که خط فک و چانه را برجسته‌تر نشان می‌دهد. بخش مرکزی آرواره زیرین که چانه را تشکیل می‌دهد، دارای ناحیه‌ای مثلثی شکل در راس چانه به نام مثلث مغزی است که در انسان‌های باستانی وجود نداشت. در جمعیت انسان معاصر استفاده از آتش و ابزار به عضلات فک کمتری نیاز دارد و نتیجه آن آرواره‌هایی ظریف‌تر است. در مقایسه با انسان باستانی، انسان امروزی صورت کوچک‌تری دارد.[۱۲][۱۳][۱۴]

ساختار اسکلت بدن[ویرایش]

حتی اسکلت بدن قدیمی‌ترین و قوی‌ترین انسان‌های امروزی نیز از استحکام کمتری نسبت به نئاندرتال‌ها (با توجه به اطلاعات کمی که از دنیسووانها داریم) برخوردار است. به خصوص در مورد استخوان‌های دور (زند زبرین/زند زیرین و درشت نی/نازک‌نی) تقریباً به یک اندازه یا کمی کوتاه‌تر از استخوان‌های نزدیک (بازو و ران) هستند. در انسان باستانی، به‌ویژه نئاندرتال‌ها، استخوان‌های دور کوتاه‌تر بودند و تصور می‌شود که دلیل آن سازگاری با آب و هوای سرد بوده‌است. همین ویژگی در برخی انسان‌های امروزی دیده شده‌است که در مناطق قطبی زندگی می‌کنند.[۱۵][۱۶]

قد نئاندرتال‌ها و انسان از نظر آناتومیک امروزی مشابه است. میانگین قد نئاندرتال‌ها بین ۱۶۴ تا ۱۶۸ سانتی‌متر در نرها و ۱۵۲ تا ۱۵۶ سانتی‌متر در ماده‌ها است که تا همپوشانی بالایی با میانگین قد انسان معاصر قبل از صنعتی شدن دارد.

منابع[ویرایش]

  1. Nitecki, Matthew H; Nitecki, Doris V (1994). Origins of Anatomically Modern Humans. Springer. ISBN 1-4899-1507-9.
  2. Hammond, Ashley S.; Royer, Danielle F.; Fleagle, John G. (Jul 2017). "The Omo-Kibish I pelvis". Journal of Human Evolution. 108: 199–219. doi:10.1016/j.jhevol.2017.04.004. ISSN 1095-8606. PMID 28552208.
  3. Vidal, Celine M.; Lane, Christine S.; Asfawrossen, Asrat; et al. (Jan 2022). "Age of the oldest known Homo sapiens from eastern Africa". Nature. 601 (7894): 579–583. Bibcode:2022Natur.601..579V. doi:10.1038/s41586-021-04275-8. PMC 8791829. PMID 35022610.
  4. Mounier, Aurélien; Lahr, Marta (2019). "Deciphering African late middle Pleistocene hominin diversity and the origin of our species". Nature Communications. 10 (1): 3406. Bibcode:2019NatCo..10.3406M. doi:10.1038/s41467-019-11213-w. PMC 6736881. PMID 31506422.
  5. Scerri, Eleanor M. L.; Thomas, Mark G.; Manica, Andrea; Gunz, Philipp; Stock, Jay T.; Stringer, Chris; Grove, Matt; Groucutt, Huw S.; Timmermann, Axel; Rightmire, G. Philip; d'Errico, Francesco (2018-08-01). "Did Our Species Evolve in Subdivided Populations across Africa, and Why Does It Matter?". Trends in Ecology & Evolution (به انگلیسی). 33 (8): 582–594. doi:10.1016/j.tree.2018.05.005. ISSN 0169-5347. PMC 6092560. PMID 30007846.
  6. Neubauer, Simon; Hublin, Jean-Jacques; Gunz, Philipp (2018-01-01). "The evolution of modern human brain shape". Science Advances (به انگلیسی). 4 (1): eaao5961. Bibcode:2018SciA....4.5961N. doi:10.1126/sciadv.aao5961. ISSN 2375-2548. PMC 5783678. PMID 29376123.
  7. Harrod, James. "Harrod (2014) Suppl File Table 1 mtDNA language myth Database rev May 17 2019.doc". Mother Tongue.
  8. Ayala, Francisco José; Conde, Camilo José Cela (2017). Processes in Human Evolution: The Journey from Early Hominins to Neanderthals and Modern Humans. ISBN 978-0-19-873990-6 – via Google Books.
  9. Schopf, J. William (1992). Major Events in the History of Life. Jones & Bartlett Learning. pp. 168–. ISBN 978-0-86720-268-7 – via Google Books.
  10. Bhupendra, P. (April 2019). "Forehead Anatomy". Medscape references. Retrieved 2019-05-06.
  11. "How to ID a modern human?". News, 2012. Natural History Museum, London. Retrieved 11 December 2013.
  12. Tattersall, Jeffrey H; Schwartz, Ian (2003). The human fossil record Craniodental Morphology of Genus Homo (Africa and Asia) (vol 2). Wiley-Liss. pp. 327–328. ISBN 978-0-471-31928-3.
  13. Townsend G, Richards L, Hughes T (May 2003). "Molar intercuspal dimensions: genetic input to phenotypic variation". Journal of Dental Research. 82 (5): 350–355. doi:10.1177/154405910308200505. PMID 12709500. S2CID 26123427.
  14. Keith A (1913). "Problems relating to the Teeth of the Earlier Forms of Prehistoric Man". Proceedings of the Royal Society of Medicine. 6 (Odontol Sect): 103–124. doi:10.1177/003591571300601018. PMC 2005996. PMID 19977113.
  15. Steegmann, A. Theodore; Cerny, Frank J.; Holliday, Trenton W. (2002). "Neandertal cold adaptation: Physiological and energetic factors". American Journal of Human Biology. 14 (5): 566–583. doi:10.1002/ajhb.10070. PMID 12203812. S2CID 2437566.
  16. Stock, J.T. (October 2006). "Hunter-gatherer postcranial robusticity relative to patterns of mobility, climatic adaptation, and selection for tissue economy". American Journal of Physical Anthropology. 131 (2): 194–204. doi:10.1002/ajpa.20398. PMID 16596600.

برای مطالعه بیشتر[ویرایش]