انسان و حیوان - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

انسان و حیوان عنوان کتابی است که صادق هدایت پیرامون لزوم تغییر موضع انسان در مقابل آزار و کشتار حیوانات تألیف کرد.

میازار موری که دانه کِش است

که جان دارد و جان شیرین خوش است

این بیت از فردوسی در ابتدای کتاب انسان و حیوان آمده‌است؛ در این کتاب صادق هدایت از حکما و فلاسفه در مورد تشابه و تفاوت‌های بین انسان و حیوان نکاتی را ذکر می‌کند. این که حیوانات نیز در کارهایشان دارای اختیار و اراده می‌باشند و فکر می‌کنند و نیز دارای احساس هستند. در ادامه به ستم‌هایی که انسان نسبت به حیوانات روا می‌دارد، می‌پردازد و این که انسان گیاه‌خوار چگونه از گوشت حیوانات استفاده می‌کند و این که چگونه انسان حیوانات را از طبیعت دزدیده، برای هر کدام مصرف و کاری تراشیده و به این‌ها هم اکتفا نکرده‌است و می‌خواهد با شکار کردن آن‌ها برای خود تفریح و سرگرمی ایجاد کند. در پایان به این مطلب که باید برای حیوانات حق و حقوقی قائل شد پرداخته و مطالبی را از بزرگان و کتاب‌های مختلف بیان می‌کند و با این شعر حافظ کتاب خود را پایان می‌دهد که:

مباش در پی آزار و هر چه خواهی کن

که در طریقت ما غیر از این گناهی نیست

منابع[ویرایش]

پرونده‌های رسانه‌ای مربوط به کتاب انسان و حیوان در ویکی‌انبار

این یک مقالهٔ خرد کتاب است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.