اکثریت - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

اکثریت یا بیشینه، وضعیتی‌ست که در آن یک گروه در یک مجموعه اعضای بیشتری از گروه‌های دیگر دارد و در تضاد با اقلیت معنا می‌شود. اکثریت سه نوع دارد؛ اکثریت مطلق، اکثریت ساده و اکثریت نسبی.

اکثریت مطلق[ویرایش]

دارا بودن بیش از ۸۰٪ آمار. در فرایند رأی‌گیری، کسب رضایت بیش از هشتاد درصد واجدان شرایط را اکثریت مطلق می‌گویند.

اکثریت ساده[ویرایش]

از منظر حقوقی منظور از اکثریت ساده که در مقابل اکثریت خاص قرار می‌گیرد بازگشت به اکثریت مطلق دارد.

(البته در ادبیات عامیانه کسب رضایت بیش از نصف و کمتر از ۸۰٪ آرای صحیح (و در بعضی تعاریف آرای مأخوذه) را اکثریت ساده گویند.)

اکثریت نسبی[ویرایش]

کسب رضایت نصف یا کمتر از نصف آرای صحیح (و در بعضی تعاریف مأخوذه).

پانویس[ویرایش]