ایزولیتور باتری - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ایزولیتور باتری (انگلیسی: Battery isolator) نوعی دستگاه الکتریکی است که جریان مستقیم را به چند شاخه تقسیم می‌کند و تنها به جریان اجازه عبور در یک جهت را می‌دهد.

منابع[ویرایش]

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Battery isolator». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۹ آوریل ۲۰۲۰.

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ایزولیتور باتری موجود است.