ایستگاه فضایی میر - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ایستگاه فضایی میر
ایستگاه فضایی میر در مدار زمین (۲۲ خرداد ۱۳۷۷)
آمار ایستگاه
COSPAR ID1986-017A
شماره SATCATالگو:Wd
سرنشینان۳ نفر دائم
پرتاب۳۰ بهمن ۱۳۶۴
ساعت ۲۱:۲۸:۲۳ جهانی
سکوی پرتابپایگاه فضایی بایکونور
بازگشت به جو۳ فروردین ۱۳۸۰
ساعت ۵:۵۰:۰۰ جهانی
جرم۱۲۴٬۳۴۰ کیلوگرم
حجم فشرده۳۵۰ متر مکعب
حضیض۳۸۶ کیلومتر
اوج۳۹۸ کیلومتر
انحراف مداری۵۱٫۶ درجه
تناوب مداری۸۹٫۸ دقیقه
تعداد گردش در یک روز۱۶٫۱۸ دور
تعداد روز در مدار۵۵۱۹ روز
تعداد روز با سرنشین۴۵۹۲ روز
مسافت پیموده شده۳٬۶۳۸٬۴۷۰٬۳۰۸ کیلومتر
پیکربندی
بخش‌های تشکیل‌دهنده ایستگاه میر

ایستگاه فضایی میر (به روسی: Орбитальная станция Мир) یک ایستگاه مدارگرد شوروی و بعد از آن روسیه بود. میر نخستین ایستگاه پژوهشی بشری در فضا بود که انسان به‌طور درازمدت در آن سکونت داشت. ساخت این ایستگاه مداری در سال ۱۹۸۶ م. آغاز شد و پس از تکمیل تدریجی در طی مدت ده سال، تبدیل به بزرگ‌ترین سازهٔ فضایی ساخت بشر شد و این رکورد را تا سال ۲۰۰۱ حفظ کرد. ایستگاه میر جایگاهی برای انجام مطالعات علمی در زمینه‌های گوناگون بود که از میان آن‌ها می‌توان به زیست‌شناسی، فیزیک، اخترشناسی و هواشناسی اشاره کرد. فناوری‌هایی که با کمک ایستگاه میر توسعه یافتند، امکان زندگی دائم انسان در فضا را فراهم کردند.

رکورد طولانی‌ترین اقامت پیوستهٔ و نا پیوسته انسان در فضا توسط والری پلیاکوف پزشک و کیهان‌نورد روسی در ایستگاه میر شکسته شد و تا به امروز پابرجا است. مدت رکورد پیوسته وی ۴۳۷ روز و ۱۸ ساعت (بیش از ۱۴ ماه پیوسته) می‌باشد.

افزون‌بر فضانوردان شوروی سابق و روسیه، فضانوردان ۱۲ کشور دیگر از طریق برنامه‌های بین‌المللی همکاری فضایی مانند اینترکاسموس، یورومیر و میر-شاتل فرصت پرواز، زندگی و پژوهش در ایستگاه میر را یافتند. فضاپیماهای سایوز و پروگرس به ترتیب ابزار اصلی انتقال فضانورد و بار به ایستگاه بودند. طی برنامهٔ میر-شاتل، از فضاپیماهای شاتل آمریکا نیز برای حمل فضانورد و بار به ایستگاه استفاده شد.

ریشه‌شناسی نام[ویرایش]

میر (мир) در روسی به معنای صلح یا جهان است.[۱]

از مدار بیرون‌کردن ایستگاه[ویرایش]

پس از توافق روسیه مبنی بر همکاری در ساخت ایستگاه فضایی بین‌المللی، دیگر از این پروژه حمایت مالی نکرد و تصمیم به بیرون‌کردن آن از مدار گرفت. در عملیاتی که بزرگ‌ترین ورود دوبارهٔ سفینه‌های فضایی به کرهٔ زمین تاکنون می‌باشد، ایستگاه میر در تاریخ ۲۳ مارس ۲۰۰۱ از مدار خارج شد.[۲][۳][۴]

میر در رسانه‌های ایران[ویرایش]

علی اکبر عبدالرشیدی تنها خبرنگار ایرانی است که در سال ۱۹۸۵ م. و پیش از پرتاب این ایستگاه به فضا در شهر ستارگان مسکو از آن دیدن و با فضانوردان آن مصاحبه کرد

[نیازمند منبع]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. «мир - Wiktionary». en.wiktionary.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۸-۰۷.
  2. Hall, Rex; Shayler, David (2009). Soyuz: A Universal Spacecraft. Springer-Praxis. p. 363. ISBN 1-85233-657-9.
  3. Isachenkov, Vladimir (15 نوامبر 2000). "Russian Space Chief: Government Must Make Sure Mir Doesn't Crash". Space.com. Archived from the original on 3 August 2009. Retrieved 2 August 2009.
  4. Canizares, Alex (16 نوامبر 2000). "Russia's decision to abandon the Mir space station was welcome news in Washington". Space.com. Archived from the original on 3 August 2009. Retrieved 2 August 2009.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «Mir»، ویکی‌پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد. (بازیابی در ۲۳ مارس ۶۰۰۷).

پیوند به بیرون[ویرایش]