بابوی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

بابوی به روایت شاهنامه نام یک دلاور ایرانی است.

بابوی بهرام چوبین را شایستهٔ پادشاهی دانست و به یاری او پیمان بست.

حکیم فردوسی در بیتی از شاهنامه از بابوی چنین یاد می‌کند:

چو بشنید بابوی گرد ارمنیکه سالارِ ناپاک کرد آن منی[۱]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. پارسی نگاشتهٔ شاهنامهٔ فردوسی، صفحه: ۶۳۱

منابع[ویرایش]

  • شاهنامهٔ فردوسی
  • پارسی نگاشتهٔ شاهنامه، نگارش: فرانک دوانلو، انتشارات آهنگ قلم، چاپ سوم، ۱۳۸۷ (با اندکی تغییر)