باربارا استرایسند - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

باربارا استرایسند
استرایسند در سال ۲۰۱۸
نام هنگام تولدباربارا جون استرایسند
زادهٔ۲۴ آوریل ۱۹۴۲ ‏(۸۱ سال)
نیویورک، ایالات متحده
تحصیلاتدبیرستان اراسموس هال
پیشه
  • خواننده
  • بازیگر
  • فیلم‌ساز
همسر(ها)
شریک(های)
زندگی
فرزندانجیسون گلد
وبگاه
پیشه موسیقی
ژانر
ساز(ها)آواز
سال‌های فعالیت۱۹۶۰–اکنون
ناشر(ان)کلمبیا
همکاری‌های مرتبط

باربارا جون استرایسند (انگلیسی: Barbara Joan Streisand؛ زادهٔ ۲۴ آوریل ۱۹۴۲) خواننده، بازیگر و فیلم‌ساز آمریکایی است. او در طول شش دهه فعالیت حرفه‌ای، برندهٔ جوایز مختلفی از قبیل دو جایزهٔ اسکار،[۱] نه جایزهٔ گرمی، چهار جایزهٔ امی و یک جایزهٔ تونی شده و یکی از معدود هنرمندانی است که همه این جوایز را کسب کرده‌اند.[۲]

آغاز زندگی[ویرایش]

پدر باربارا هنگامی که او ۱۵ ساله بود به خاطر خونریزی مغزی درگذشت و خانواده را در فقر گذاشت. چند سال بعد که مادر او برای بار دیگر ازدواج کرد زندگی با حضور پدرخوانده برای استرایسند بهتر نشد. پدرخوانده او فروشنده اتومبیل دست‌دوم و مردی سرد و ظالم بود. او در ۱۶ سالگی خانه را ترک کرد و به‌عنوان منشی مشغول به کار شد و هم‌زمان آخر هفته‌ها به‌عنوان راهنما در تئاتر کار می‌کرد تا بتواند آخرین نمایش‌های تئاتر برادوی را ببیند.[۲]

زندگی حرفه‌ای[ویرایش]

استرایسند در سال ۱۹۶۰ در یک مسابقه استعدادیابی در یکی از بارهای همجنسگرایان در منهتن شرکت کرد و برنده قاطع جایزه ۵۰ دلاری و شام رایگان آن رقابت شد. پس از آن، همه کلوپ‌های محله گرینویچ نیویورک از استرایسند برای اجرای برنامه دعوت کردند.[۲]

به دنبال آن، یکی از مدیران تئاتر به نام آرتور لورنتس او را اجرای نقش کوتاه کمدی در نمایشی به نام می‌توانم از عمده‌فروشی برایت تهیه کنم استخدام کرد. در نخستین شب اجرای نمایش، تک ترانه‌ای که استرایسند خواند با چنان استقبالی مواجه شد که گفته می‌شود تماشاگران پنج دقیقه ایستاده برای او دست می‌زدند. اما نقش بعدی او در نمایش دختر بامزه (برداشت آزادی از داستان زندگی فنی بریک) بود که او را تبدیل به ستاره‌ای پرآوازه کرد. اما استرایسند نتوانست از این موفقیت لذت زیادی ببرد. زیرا سیدنی چاپلین (پسر چارلی چاپلین) که نقش مقابل او را بازی می‌کرد، تلاش داشت همه توجه‌ها را به خود جلب کند و بازی استرایسند را زیر سایه بازی خود ببرد. چاپلین همچنین سعی کرد رابطه عاشقانه‌ای با استرایسند داشته باشد که با مخالفت او روبرو شد. این مسئله به دشمنی چاپلین با استرایسند و خشونت کلامی انجامید و چنان اثری بر استرایسند گذاشت که دچار ترس از صحنه شد و تا ۲۷ سال در هیچ کنسرتی حاضر نشد.[۲]

در پی حضور مهمان در برنامه‌های تلویزیونی مختلف، او با کلمبیا رکوردز قرارداد بست و اصرار داشت که بر فعالیت هنری خود کنترل کامل داشته باشد و در ازای آن دستمزد کمتری را بپذیرد. این روند در طول فعالیت حرفه‌ای او تداوم یافت.[۳] او نخستین آلبوم استودیویی خود با نام آلبوم باربرا استرایسند (۱۹۶۳) را منتشر کرد که برندهٔ جایزهٔ گرمی آلبوم سال شد. او در طول فعالیتش ۱۱ آلبوم خود را به صدر جدول بیلبورد ۲۰۰ رسانده و این رکورد را به نام خود ثبت کرده‌است.[۴] همچنین پنج تک‌آهنگ از او در صدر جدول بیلبورد هات ۱۰۰ قرار گرفته‌است.

استرایسند در پایان دههٔ ۱۹۶۰ و بعد از موفقیت در زمینهٔ موسیقی، به سینما روی آورد.[۵] او برای نقش‌آفرینی در دختر شوخ (۱۹۶۸) موفق به کسب جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر زن شد.[۶] او با فیلم‌های سلام، دالی! (۱۹۶۹)، چه خبر دکتر؟ (۱۹۷۲) و آنطور که بودیم (۱۹۷۳) شهرت بیشتری را به دست آورد. استرایسند برای نوشتن موسیقی ستاره‌ای متولد شده‌است برندهٔ جایزهٔ اسکار بهترین ترانه شد.[۷] او با ینتل (۱۹۸۳) نخستین زنی شد که نویسندگی، تهیه‌کنندگی، کارگردانی و بازی در یک فیلم بلند استودیویی را بر عهده گرفته‌است.[۸] این فیلم برندهٔ جایزهٔ اسکار بهترین موسیقی و جایزهٔ گلدن گلوب بهترین فیلم موزیکال شد. استرایسند همچنین جایزهٔ گلدن گلوب بهترین کارگردانی را دریافت کرد و نخستین زنی بود که برندهٔ این جایزه شد. او بعدها شاهزاده جزر و مد (۱۹۹۱) و آینه دو چهره دارد (۱۹۹۶) را کارگردانی کرد.

بیش از ۱۵۰ میلیون از آثار موسیقایی استرایسند به فروش رفته و او یکی از پرفروش‌ترین هنرمندان موسیقی در تمام ادوار است.[۹][۱۰] طبق گزارش انجمن صنعت ضبط موسیقی ایالات متحده آمریکا، او با فروش ۶۸٫۵ میلیون آلبوم بر اساس گواهی دریافت‌شده، پرفروش‌ترین هنرمند زن در زمینهٔ گواهی است.[۱۱] مجلهٔ بیلبورد او را برترین هنرمند زن در جدول فروش بیلبورد ۲۰۰ و برترین هنرمند زن معاصر بزرگسال در تمام ادوار رتبه‌بندی کرده‌است.[۱۲][۱۳] به او دیگر افتخارات مانند نشان افتخار آزادی رئیس‌جمهوری،[۱۴] جایزهٔ اسطورهٔ گرمی،[۱۵] جایزهٔ یک عمر دستاورد هنری گرمی و نه جایزهٔ گلدن گلوب اهدا شده‌است.[۱۶]

فیلم‌شناسی[ویرایش]

سال نام فیلم
۱۹۶۸ دختر شوخ
۱۹۶۹ سلام، دالی!
۱۹۷۰ در یک روز آفتابی همه‌جا را می‌توانی ببینی
۱۹۷۰ جغد و گربه ملوس
۱۹۷۲ تازه چه خبر دکتر؟
۱۹۷۲ بالا سندباکس
۱۹۷۳ آنطور که بودیم
۱۹۷۴ به خاطر پیت
۱۹۷۵ بانوی شوخ‌طبع
۱۹۷۶ ستاره‌ای متولد شده‌است
۱۹۷۹ رویداد اصلی
۱۹۸۱ تمام طول شب
۱۹۸۳ ینتل
۱۹۸۷ دیوانه
۱۹۹۱ شاهزاده جزر و مد
۱۹۹۶ آینه دو چهره دارد
۲۰۰۴ ملاقات با فاکرها
۲۰۱۰ فاکرهای کوچک
۲۰۱۲ سفر گناه

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ "Academy Awards Database". Academy of Motion Picture Arts and Sciences. January 29, 2010. Archived from the original on 15 April 2013. Retrieved July 26, 2012.
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ مارک سوج (۲۳ آبان ۱۴۰۲). «باربارا استرایسند: در زندگی‌ام زیاد خوش نگذرانده‌ام». بی‌بی‌سی فارسی.
  3. ↑ Savage, Mark (2021-08-03). "Barbra Streisand: 'I've always had the right to sing what I want'". BBC News (به انگلیسی). Retrieved 2022-03-08.
  4. ↑ "Chart Watch Extra: The Acts With The Most Top 10 Albums, Ever – Chart Watch". Yahoo! Music. October 17, 2008. Retrieved December 9, 2009.
  5. ↑ Mhairi Graham (April 24, 2012). "Barbra Streisand: Hollywood Rebel". AnOther. Retrieved March 23, 2020.
  6. ↑ "Barbra Streisand's Awards". IMDb. March 2, 2013. Retrieved March 2, 2013.
  7. ↑ "Barbra Streisand to Sing 'The Way We Were' for the Oscars Memorial Segment". movies.broadwayworld.com. February 22, 2013. Retrieved March 2, 2013.
  8. ↑ Kagan, Jeremy (2005). Directors Close Up: Interviews with Directors Nominated for Best Film by the Directors Guild of America (به انگلیسی). p. 297.
  9. ↑ "Eden Park CEO hints Barbra Streisand may be next after Six60 to play at Auckland stadium". نیوزیلند هرالد. March 20, 2021. Retrieved March 20, 2021.
  10. ↑ Embley, Jochan (March 6, 2019). "Barbra Streisand to headline British Summer Time: How to get tickets for BST Hyde Park". ایونینگ استاندارد. Retrieved March 6, 2019.
  11. ↑ "Top Selling Artists (albums)". RIAA. March 25, 2015. Retrieved March 25, 2015.
  12. ↑ "Greatest of All Time (Billboard 200 Artists)". Billboard. Retrieved November 13, 2015.
  13. ↑ "AC's Top Artists" (PDF). Billboard. July 23, 2011. p. 16. Retrieved July 24, 2021.
  14. ↑ Johnson, Ted. "Steven Spielberg, Barbra Streisand to Receive Presidential Medal of Freedom". Variety. Yahoo!. Archived from the original on March 23, 2017. Retrieved November 17, 2015.
  15. ↑ Diamond, Robert (2015-01-20). "Barbra Streisand Goes Platinum for History-Making 31st Time with PARTNERS". BroadwayWorld.com (به انگلیسی). Retrieved 2022-03-08.
  16. ↑ "Awards Search". Hollywood Foreign Press Association. Archived from the original on April 2, 2015. Retrieved December 10, 2014.

پیوند به بیرون[ویرایش]

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=باربارا_استرایسند&oldid=38716230»