باریتون - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

باریتون (به انگلیسی: Baritone) گونه‌ای از صدای مردانه در خوانندگی است که بین صداهای باس و تِنور جای می‌گیرد.

ویژگی[ویرایش]

باریتون شایع‌ترین گونهٔ صدای آوازی میان مردها است. واژهٔ باریتون در کلمهٔ یونانی باریتونوس[۱]‏(به‌معنی صدای عمیق یا سنگین) ریشه دارد. نُت قطعه‌هایی که برای خوانندگان باریتون نوشته می‌شوند معمولاً برای گروه کُر حد فاصل فای دوم (F2) و چهارم (F4) و برای خوانندگان اپرا مابین سُل دوم (G2) و چهارم (G4) در نظر گرفته می‌شود.

باریتون

پانویس[ویرایش]

  1. βαρύτονος

منابع[ویرایش]

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Baritone». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۰.

پیوند به بیرون[ویرایش]