باطرون - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

باطرون که به صورت باطرن و باطروق هم نوشته شده‌است، در شاهنامه نام یک سردار رومی است که در جریان دومین نبرد ایران و روم، در حلب شکست خورد.

باطرون پس از این شکست، از نوشین روان زنهار خواست، یعنی از او درخواست نمود که به خودِ او و باقیماندهٔ سپاهش امان دهد.

حکیم فردوسی در بیت زیر، وقایع جنگ دوم ایران و روم را چنین خلاصه کرده‌است:

حلب شد بکردارِ دریای خونبزنهار شد لشکرِ باطرون[۱]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. پارسی نگاشتهٔ شاهنامهٔ فردوسی، صفحه: ۶۳۲

منابع[ویرایش]

  • شاهنامهٔ فردوسی
  • پارسی نگاشتهٔ شاهنامه، نگارش: فرانک دوانلو، انتشارات آهنگ قلم، چاپ سوم، ۱۳۸۷ (با اندکی تغییر)