بهداشت و ایمنی اجرایی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سلامت، ایمنی و محیط زیست (یا اداره اجرایی ایمنی و بهداشت حرفه ای) (اچ‌اس‌ای) (HSE) / Health and Safety Executive (HSE) از سه کلمه بهداشت Health، ایمنی Safety و محیط زیست Environment یا Executive اجرا/اداره اجرایی تشکیل شده‌است.

این سیستم مدیریتی که هدفش شناسایی و کنترل ریسک‌های ایمنی و بهداشت حرفه ای یا شغلی است، از رشته‌های مختلفی از قبیل مهندسی بهداشت حرفه ای و ایمنی کار، ایمنی صنعتی، ارگونومی و گاها محیط زیست تشکیل شده‌است، که کارشناسان این رشته‌ها در کنار یکدیگر و کمک دیگر متخصصین و تعامل باهم این سیستم مدیریتی را بر اساس اهداف کلان شرکت، کارخانه، سازمان و هر نهادی به‌طور بهبود مستمر فرایندهای شغلی به پیش می‌برند.

ارتباط با ایزو[ویرایش]

حرکت به سوی یکپارچه‌سازی نظام‌های مدیریتی باعث به وجود آمدن مجموعه استانداردهای ISO گردید. پس از موفقیت مجموعه 9000 ISO سازمان جهانی استانداردسازی بر آن شد تا در زمینه محیط زیست و ایمنی نیز استانداردی تهیه نماید.

سیستم مدیریت ایمنی و بهداشت کار بر اساس استاندارد ISO45001:2018 با رویکرد ایمنی و بهداشت حرفه ای در جهت بهبود شرایط کارگاه محل های کاری و پیشگیری از بیماری‌های شغلی و حوادث ایجاد شده‌است. همچنین سیستم مدیریت زیست‌محیطی بر اساس استاندارد ISO14001:2015 با رویکرد محیط زیست، سعی در حفظ و جلوگیری از آسیب به محیط زیست دارد. هر دو این استانداردها در بسیاری از سازمان‌های ایرانی پیاده‌سازی و مستقر شده‌اند و با اجرای این دو استاندارد، می‌توان مسائل HSE یک سازمان را به خوبی مدیریت و به سوی بهبود مستمر هدایت نمود.

طرح‌ریزی و داشتن برنامه‌ای مشخص و از پیش تدوین‌شده از شرط‌های ISO می‌باشد و مدیریت OHS یا HSE را در شناسایی راه درست یاری می‌نماید. داشتن خط مشی ایمنی و بهداشت حرفه ای برای یک مجموعه افق‌های دید را روشن می‌نماید و استقرار چرخه PDCA (طرح‌ریزی - انجام - بررسی - اقدام و بازنگری) باعث پویایی مجموعه و بهبود مستمر خواهد شد.

شناخت جنبه‌های مختلف کار از نظر سیستم های مدیریتی ایمنی و بهداشت حرفه ای و حرکت به سوی بهبود مستمر از اهداف استاندارد کردن روش‌های اجرایی است. بعد از شناخت مجموعه و بررسی تحلیلی وضعیت موجود، مدیریت باید سرسپردگی و تعهد خود را اثبات نماید و این اولین گام در استقرار سیستم است؛ که به وجود آورنده خط مشی مجموعه‌است؛ و افق دید را مشخص می‌نماید. در مرحله طرح‌ریزی و مدون کردن فرایندها باید دقت شود و شاخص‌ها که از مهم‌ترین فرایندها است به خوبی تشخیص داده شود که معیار درستی برای ارزیابی درست فرایند بوجود آورد.

سازمان‌های مرتبط با HSE[ویرایش]

۱- اداره ایمنی و بهداشت حرفه ای آمریکا:(به اختصار: OSHA) [۱]
این اداره یکی از مجموعه‌های سازمان کارامریکا می‌باشد که رسالت و حیطه کاری آن عبارتست از اطمینان از ایمن و بهداشتی بودن شرایط کاری برای کار مردان و زنان با تنظیم و اجرای استانداردها و با ارائه آموزش، اطلاع‌رسانی، آموزش و پرورش. این سازمان قدرت اجرایی و قانونی دارد
۲- انجمن بهداشت صنعتی یا بهداشت حرفه ای آمریکا:(به اختصار: AIHA)
این سازمان یکی از بزرگ‌ترین انجمن‌های بین‌المللی در خدمت نیازهای متخصصان بهداشت حرفه‌ای و ایمنی است.
۳- مؤسسه ملی ایمنی و بهداشت حرفه ای (آمریکا):(به اختصار: NIOSH) [۲]
مسئول انجام تحقیقات و ساخت توصیه‌هایی برای پیشگیری از آسیب‌های شغلی است. رسالت NIOSH تولید دانش جدید در زمینه ایمنی و بهداشت حرفه‌ای و انتقال این دانش برای بهبود عملکرد کارگران است
۴-سازمان HSE انگلستان Health and Safety Executive (HSE) [۳]
HSE در انگلستان نام اداره اجرایی ایمنی و بهداشت حرفه ای است
[۱] رسالت این اداره ارسال چهارچوب بیانیه مدیریت و استانداردها و عملکردها در راستای جاری سازی و نظارت بر ایمنی و بهداشت حرفه ای در سازمان‌های مختلف کشور انگلستان می‌باشد.
۵- سازمان بین‌المللی محافظت در برابر آتش:(به اختصار: NFPA)
رسالت NFPA کاهش بار آتش و خطرات آن در کیفیت زندگی در سراسر جهان، با ارائه استانداردها، تحقیقات، آموزش و آموزش و پرورش می‌باشد. چنان‌که مشاهده می‌شود هیچ سازمان بین الملی به نام HSE به این معنی که محیط زیست یا بهداشت محیط در کنار ایمنی و بهداشت حرفه ای باشد وجود ندارد بلکه مباحث محیط زیستی به صورت مستقل توسط سازمان‌های تخصصی مرتبط خود پیگیری می‌شود.

HSE در ایران[ویرایش]

HSE، یک سیستم مدیریتی اجرایی است که از سال ۸۲ در وزارت نفت با پیگیری‌های دکتر مرتضوی استاد تمام رشته مهندسی بهداشت حرفه ای و ایمنی کار دانشگاه تربیت مدرس وارد شد. و الان که حدود ۱۹ سال می‌گذرد هنوز اشکالاتی در جهت رفع و روان شدن استقرار آن وجود دارد. به دنبال آن نیز وزارت صمت (صنعت، معدن، تجارت) دپارتمانی تحت عنوان HSEE (بهداشت، ایمنی، محیط زیست، انرژی) را ایجاد نمودند. HSE در ایران تحت عناوین دوره‌های کوتاه مدت ممیزی و HSE-MS برگزار می‌شده‌است تا اینکه در سال‌های اخیر به صورت عجیب و غیر کارشناسی از طرف دانشگاه آزاد، رشته‌های تحصلی با عناوین مدیریت HSE (بهداشت، ایمنی و محیط زیست) و مهندسی HSE که در هیچ‌کجای دنیا به خصوص کشورهای پیشرو و حوزه ایمنی و بهداشت حرفه ای وجود خارجی نداشت را ایجاد کرد اساساً رشته‌ای بنام HSE وجود خارجی ندارد و تنها در حد یک دپارتمان اجرایی است و طرح این رشته در ایران اساساً غلط بوده چون هر کدام از مولفه‌های آن امروزه چند رشته جدید است و لذا چگونه می‌تواند کسی متخصص این مجموعه چند رشته‌ای شود؟ و جدیداً دانشگاه‌های علمی کاربردی و غبر انتفاعی و علوم پزشکی‌ها نیز وارد گردونه رقابت تربیت HSE شدند. آنچه که در سرفصل‌های مصوب این رشته آمده ادعا دربارهٔ تعداد زیادی دانشگاه خارجی است که این رشته را دارند ولی بیان نشده عنوان رشته‌ای که دارند ایمنی صنعتی و بهداشت شغلی در محیط کار است یا مدیریت زیست‌محیطی اگر به سایت دانشگاه نام برده در لیست‌ها نیز مراجعه شود شما شاهد وجود دپارتمان اجرائی HSE مستقر در آن دانشگاه‌ها مواجه می‌شوید که دارای تخصص‌های مختلف مثل کارشناس مهندسی ایمنی، مهندسی بهداشت حرفه ای، کارشناس محیط زیست و … است نه رشته آکادمیک و اینکه اکثراً در برخی کشورا دوره‌های کوتاه مدت حضوری یا غیرحضوری حتی به صورت یک ساله یا دو ساله منجر به گواهی اند تا مدرک دانشگاهی!؟ یعنی فرد کورس‌هایی را بگذراند، پایان‌نامه ای بنویسید و مقاله و فارغ‌التحصیل شود. شایان ذکر است که در قانون کار ایران واحد یا دپارتماتی با نام HSE توجیه قانونی ندارد و ملاک بازرسان کار وزارت کار و بازرسان بهداشت حرفه ای وزارت بهداشت مباحث قانون کار، کمیته حفاظت فنی و بهداشت کار مرتبط مباحث ایمنی ایمنی بهداشت حرفه ای کارگاه‌ها می‌باشد و اساساً دخالتی در حوزه مباحث زیست‌محیطی که بر عهده سازمان حفاظت محیط زیست می‌باشد نمی‌کنند.

ایمنی و بهداشت حرفه ای در کارگاه ها و صنایع OHS/ یا دپارتمان های HSE

یکی از مهم‌ترین موضوعات برای مدیران ارشد در سازمانها و وزارتخانه‌ها، شرکت‌ها و کارخانه‌ها، کاهش آمار حوادث و بیماری های ناشی از کار و افزایش راندمان کاری پرسنل، انگیزش شغلی، بهره‌وری، افزایش تولید و سرعت انجام کار و … است، که با استفاده و استقرار سیستم مدیریت ایمنی- بهداشت حرفه ای یا OHS یا H.S.E که از رشته‌های مختلف از جمله مهندسی بهداشت حرفه ای(مهندسی بهداشت حرفه ای و ایمنی کار)، ایمنی صنعتی، گاها محیط زیست و … در تمامی کارگاه ها و صنایع به وسیله تدوین دستورالعمل‌ها و روش‌های اجرایی، ارزیابی ریسکها ایمنی و بهداشت حرفه ای تشکیل شده، انجام می‌گردد. این کارشناسان در نتیجه عملکرد و خدماتشان ریسک های مربوطه برای سازمان را مدیریت و کاهش می‌دهند.کارشناسان بهداشت حرفه ای و ایمنی کار با کار تیمی در کنار مدیران و دیگر متخصصین و افراد با تجربه در کارگاه ها و صنایع، با همکاری هم سازمان را برای دستیابی به اهداف از پیش تعیین شده و بهبود مستمر یاری می‌دهند.

  1. تفاوت رشته مهندسی ایمنی و بازرسی فنی با رشته‌های مرتبط با مهندسی بهداشت حرفه ای و ایمنی کار /ایمنی صنعتی (حفاظت فنی) و HSE

مهندسی ایمنی و بازرسی فنی: هدف حفاظت از تجهیزات و ماشین

مهندسی بهداشت حرفه ای و ایمنی کار (مهندسی بهداشت حرفه ای)،ایمنی صنعتی (حفاظت فنی) و HSE: هدف اولیه حفاظت از نیروی انسانی هدف ثانویه حفاظت از تجهیزات و اموال و اعتبار سازمان می باشد.

تاریخچه و سیر تکاملی مهندسی بهداشت حرفه ای و ایمنی کار در جهان و ایران و دانشگاه‌های مرتبط با OHSیا HSE در ایران[ویرایش]

پیدایش دانش بهداشت حرفه ای و ایمنی کار به مثابه تخصصی ویژه و جدا از دیگر دانشها نسبتاً جدید است اما مفاهیم مطرح شده در آن از زمانهای کهن در خور توجه بوده است در دوران کهن انسان همواره در کنار ساخت ابزارها و اشتغال به حرف گوناگون متوجه اثرات سوء كار خود بر بدن بوده و سعی در محافظت خود در برابر صدمات و بیماریهای شغلی داشته است بستن دهان و بینی با دستمال برای محافظت تنفسی بستن سر با انواع سربند برای محافظت سر و چشم از آسیبها و نهادن پنبه ا آغشته به روغن در گوش برای محافظت شنوایی و بستن شال برای محافظت کمر از صدمات ناشی از برداشتن بار و بسیاری از موارد مشابه جزو آئینها و سنتهای مشاغل بوده است در ابتدا پزشکانی که با بیماران شغلی مواجه بودند به ارتباط میان عوامل بیماری زای شغلی و ماهیت شغل پی بردند و در سده پنجم تا بیستم میلادی دانشمندانیچون النبورگ، پاراسلسوس و آگری کولا چالزتاکر و رامازینی تلاشها و مکتوبات زیادی در خصوص نحوه پیشگیری از بیماریهای شغلی و مسمومیت ها را ارائه نمودند.

در سال ۱۹۱۸ خانم آلیس هامیلتون برای اولین بار رشته بهداشت صنعتی را در دانشگاه هاروارد تأسیس نمود. از سال ۱۹۶۰ این رشته با نام های مهندسی بهداشت صنعتی، مهندسی بهداشت و ایمنی شغلی، ایمنی شغلی در دانشگاههای جهان تأسیس گردیده است. در حال حاضر طبق بررسی اغلب دانشگاههای جهان این رشته را تحت عنوان بهداشت و ایمنی شغلی(مهندسی بهداشت حرفه‌ای و ایمنی کار) در دپارتمانهای مهندسی برگزار می کنند.

رشته بهداشت حرفه ای در ایران برای اولین بار در سال ۱۳۴۷ با نام پرستاری صنعتی تأسیس شد. نام این رشته در سال ۱۳۵۳ به بهداشت صنعتی تغییر یافته و در سال ۱۳۵۶ اولین دوره کارشناسی ارشد این رشته تحت نام بهداشت حرفه ای و حفاظت صنعتی در دانشکده بهداشت دانشگاه تهران تشکیل شد.

این رشته در سال ۱۳۶۱ به رشته بهداشت حرفه ای تغییر نام پیدا نمود و در این سال اولین دوره در مقطع کاردانی در دانشگاه تهران شروع شد. در سالهای بعد دانشگاههای دیگر نیز در مقاطع تحصیلی مختلف دانشجو پذیرفته اند و بعد ها در نهایت به عنوان مهندسی بهداشت حرفه‌ای و مهندسی بهداشت حرفه‌ای و ایمنی کار  هم اکنون در ۴۰ دانشگاه علوم پزشکی سراسر کشور دانشجویان در مقاطع کاردانی کارشناسی کارشناسی ارشد و دکتری مشغول به تحصیل هستند.

علم مهندسی بهداشت حرفه ای و ایمنی کار میتواند در محافظت از جمعیت شاغلین کشور که بیش از ۲۱ میلیون نفر برآورد شده اند بسیار مؤثر باشد هدف این رشته از دانش بشری طبق تعریف کمیته مشترک سازمان جهانی بهداشت و سازمان بین المللی کار در سال ۱۹۵۰ ، تأمين و ارتقاء عالیترین سطح سلامت جسمی، روانی و اجتماعی برای کارگران همه مشاغل پیشگیری از بیماریها و حوادث ناشی از کار به کار گماری نیروی کار در محیط و شغلی که از لحاظ جسمی و روانی قدرت انجام آن را دارد تعریف شد. در تعاریف جدید این رشته را علم پیش بینی شناسایی ارزیابی و کنترل مخاطرات محیط کار به منظور تأمین حفظ و ارتقای سلامت و ایمنی شغلی بیان می نمایند منبع: سرفصل دروس مصوب رشته مهندسی بهداشت حرفه‌ای و ایمنی کار [۴]

از جمله رشته‌های مرتبط با HSE در مقطع کاردانی، کارشناسی و کارشناسی ناپیوسته و کارشناسی ارشد در ایران می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  1. در مقطع کاردانی:

در دانشگاه‌های دولتی و فنی و حرفه ای و آزاد و غیرانتفاعی:

کاردانی صنایع گرایش ایمنی صنعتی

در دانشگاه‌های علوم پزشکی:

کاردانی بهداشت حرفه ای

در دانشگاه‌های علمی کاربردی:

کاردانی حرفه ای ایمنی و بهداشت در واحدهای صنفی

کاردانی فنی ایمنی کار و حفاظت فنی

  1. در مقطع کارشناسی پیوسته:

در دانشگاه‌های دولتی و فنی و حرفه ای و آزاد و غیرانتفاعی:

مهندسی ایمنی صنعتی

در دانشگاه‌های علوم پزشکی:

مهندسی بهداشت حرفه‌ای و ایمنی کار

  1. در مقطع کارشناسی ناپیوسته

در دانشگاه‌های دولتی و فنی و حرفه ای و آزاد و غیرانتفاعی:

کارشناسی ناپیوسته مهندسی ایمنی صنعتی و محیط کار

در دانشگاه‌های علوم پزشکی:

کارشناسی ناپیوسته مهندسی بهداشت حرفه ای و ایمنی کار

در دانشگاه‌های علمی کاربردی:

کارشناسی ناپیوسته مهندسی فناوری سلامت، ایمنی و محیط زیست (HSE)

  1. در مقطع کارشناسی ارشد:

در دانشگاه‌های وزارت علوم:

مهندسی ایمنی صنعتی «منسوخ شده»

مهندسی شیمی گرایش ایمنی، بهداشت و محیط زیست «منسوخ شده»

مهندسی ایمنی، بهداشت و محیط زیست (HSE)

در دانشگاه‌های علوم پزشکی:

ارشد مهندسی بهداشت حرفه ای و ایمنی کار

مدیریت سلامت، ایمنی و محیط زیست (HSE)

  1. در مقطع دکترا

در هیچ‌یک از وزارت خانه‌های علوم و تحقیقات یا بهداشت و درمان، رشته‌ای تحت عنوان ایمنی صنعتی یا HSE تدوین نشده‌است، فقط رشته دکترای تخصصی مهندسی بهداشت حرفه ای و ایمنی کار مثل غالب کشورهای اروپایی و آمریکایی در دانشگاه‌های علوم پزشکی تدریس می‌شود.

دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی[ویرایش]

دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی دارای دو دانشکده بهداشت و دانشکده HSE است.

  1. ۱. دانشکده HSE

دانشکده سلامت، ایمنی و محیط زیست در سال۱۳۵۴ تحت عنوان «مدرسه عالی حفاظت و بهداشت کار» تأسیس و با یک رشته تحصیلی کاردانی حفاظت و بهداشت کار شروع به کار نمود

دانشگاه آزاد اسلامی واحد دهقان را یکی از اولین دانشگاه‌های فعال در حوزه ایمنی صنعتی می‌توان عنوان کرد. رشته ایمنی در این دانشگاه از دهه ۷۰ شمسی ایجاد و اقدام به جذب و تربیت دانشجویان در این حوزه نمود.
از سال ۱۳۶۲ براساس مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی، با پذیرش دانشجو در رشته‌های بهداشت حرفه‌ای و بهداشت محیط در مقطع کاردانی به کار خود ادامه داد. در سال ۱۳۶۳ نیز در رشته ایمنی صنعتی در مقطع کاردانی و در سال ۱۳۶۵ در رشته مهندسی بهداشت حرفه‌ای در مقطع کارشناسی ناپیوسته دانشجو پذیرفت.
در سال ۱۳۶۸ به نام «دانشکده حفاظت و بهداشت کار» تغییر نام یافت. این دانشکده در سال ۱۳۸۱ در رشته مهندسی صنایع- ایمنی صنعتی و در سال ۱۳۸۵ در رشته کارشناسی ناپیوسته ایمنی صنعتی و محیط کار دانشجو پذیرش نمود.
دانشکده در سال ۱۳۸۸ در رشته کارشناسی پیوسته مهندسی بهداشت حرفه‌ای و کارشناسی ارشد ناپیوسته ارگونومی دانشجو پذیرفت. دوره کارشناسی ارشد رشته مهندسی ایمنی صنعتی نیز در اواخر سال ۱۳۸۸ به تصویب وزارت علوم، تحقیقات و فناوری رسیده و پذیرش دانشجو جهت تحصیل از بهمن‌ماه سال۸۹ انجام شده‌است.
شایان ذکر است که ضرورت ایجاد رشته کارشناسی ارشد سلامت، ایمنی و محیط زیست به تصویب شورای عالی برنامه‌ریزی علوم پزشکی رسیده‌است و تصویب برنامه آموزشی آن در دستور کار شورای مذکور می‌باشد. توجیه راه‌اندازی کارشناسی ارشد رشته بهداشت روانی محیط کار و برنامه آموزشی آن نیز به دفتر گسترش و ارزیابی آموزش پزشکی ارائه گردیده‌است.[۲]

  1. ۲. دانشکده بهداشت

این دانشکده در حال حاضر دارای پنج گروه آموزشی بوده که دو گروه آن گروه بهداشت حرفه‌ای و بهداشت محیط می‌باشد و در مقاطع مختلف کارشناسی، کارشناسی ارشد و PhD با پذیرش دانشجو در دوره‌های مختلف فعال می‌باشد.[۳] در این دانشکده رشته مهندسی ایمنی صنعتی از رشته‌های مرتبط با HSE تدریس نمی‌شود
پروفسور منصور رضازاده آذری[۴] و دکتر محمد جواد جعفری از اعضای هیئت علمی این دانشکده می‌باشند[۵]

دانشگاه صنعتی امیر کبیر[ویرایش]

دانشگاه صنعتی امیرکبیر اقدام به پذیرش دانشجو در مقطع کارشناسی ارشد رشته مهندسی HSE با زمینه‌های کارشناسی مهندسی عمران و مهندسی شیمی نموده‌است.
دانشجویان در این مقطع با مفاهیم و اصول مهندسی در زمینه ایمنی، بهداشت و محیط زیست آشنا می‌گردند.
دروس طراحی شده تماماً بر اساس جدیدترین دستاوردهای مهندسی روز دنیا در رشته HSE می‌باشد. از آنجا که گذراندن گرایش‌های مهندسی عمران برای گروه مهندسی عمران-HSE و همچنین دروس مهندسی شیمی برای گروه مهندسی شیمی HSE ضروری به نظر می‌رسد لذا توصیه می‌گردد که دانشجویان در هنگام ثبت نام در گرایش مهندسی عمران-HSE و گرایش مهندسی شیمی-HSE دانشگاه صنعتی امیرکبیر توجه ویژه‌ای را به سابقه تحصیلی خود معطوف دارند.[۶]

دانشگاه‌های دیگر[ویرایش]

از دانشگاه‌های دیگر که اقدام به پذیرش رشته‌های مرتبط با HSE می‌کنند می‌توان به دانشگاه آزاد اسلامی واحد دهاقان، دانشگاه علمی کاربردی کرمانشاه دانشگاه صنعت نفت آبادان، دانشگاه سمنان، دانشگاه صنعتی شریف، دانشگاه صنعت آب و برق شهید عباسپور، مجتمع آموزش عالی اسفراین، مرکز آموزش عالی لامرد، دانشگاه تربیت مدرس، دانشگاه تهران،[۷] دانشگاه‌های علوم پزشکی تهران، شیراز، اصفهان، اهواز و یزد و زنجان و همدان، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه علمی کاربردی پلیمر بوشهر، و دانشگاه آزاد واحد بروجرد دانشگاه علمی کاربردی آلومینیوم اراک، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سیرجان، دانشگاه علمی کاربردی صفا واحد ساوه و مؤسسات غیردولتی همچون مؤسسه آموزش عالی تابناک لامرد، مؤسسه آموزش عالی کاسپین البرز قزوین و مؤسسه آموزش عالی کار قزوین، دانشگاه غیرانتفاعی ندای دانش در رشته ایمنی صنعتی و محیط کار و دانشگاه علمی کاربردی آلومینیوم هرمزگان اشاره کرد.

مراکز تخصصی اچ اس ای در ایران[ویرایش]

انجمن علمی بهداشت کار ایران [۵]

انجمن متخصصین بهداشت حرفه ای ایران(اولین انجمن صنفی تخصصی حوزه ایمنی و بهداشت حرفه ای - سال تاسیس 1376) [۶]

انجمن مهندسی فاکتور های انسانی یا ارگونومی ایران [۷]

نماینده انجمن جهانی ایمنی در ایران [۸]

منابع[ویرایش]

  1. http://en.wikipedia.org/wiki/Health_and_Safety_Executive
  2. «دربارهٔ دانشکده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱ ژوئن ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۸ ژوئن ۲۰۱۲.
  3. «تاریخچه». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۵ ژوئن ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۸ ژوئن ۲۰۱۲.
  4. «Home - گروه بهداشت حرفه‌ای». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ ژوئن ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۸ ژوئن ۲۰۱۲.
  5. «اعضای هیئت علمی». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ ژوئن ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۸ ژوئن ۲۰۱۲.
  6. «دانشگاه صنعتی امیرکبیر». بایگانی‌شده از اصلی در ۳ ژوئن ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۸ ژوئن ۲۰۱۲.
  7. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ ژانویه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۸ ژوئن ۲۰۱۲.
  • ویکی‌پدیای انگلیسی

پیوند به بیرون[ویرایش]