بومچشماندازسازی - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
بومچشماندازسازی (به انگلیسی: Ecoscaping) یک رشته برنامهریزی فضایی است که معماری چشمانداز و علوم محیطی را برای ایجاد طرحها یا ساخت و سازهای پایدار ادغام میکند.
رویکرد بومچشماندازسازی یک روش همهسونگر است و تلاش میکند به مواد، ریزمحیطها و سازههای خاص از پیش موجود (حیاط خلوت، شهرها، محوطههای دانشگاه و دیگر) در مدیریت کاربری پایدار زمین با تعادل بومشناختی احترام بگذارد.[۱]
اگرچه، بومچشماندازسازی به حل بسیاری از مسائل زیستمحیطی کمک میکند، اما یک رویکرد مدرن نسبت به بومچشماندازسازی باید برای ایجاد آیندهای بهتر مفید باشد.
منابع[ویرایش]
- ↑ "The Basics of Ecological Landscaping". 20 October 2008.