بیکالوتامید - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

بیکالوتامید
داده‌های بالینی
تلفظBicalutamide:
• ‎/baɪkəˈluːtəmaɪd/‎[۱]
• bye-kə-LOO-tə-myde[۱]
Casodex:
• ‎/ˈkeɪsoʊdɛks/‎[۲]
• KAY-soh-deks[۲]
نام‌های تجاریCasodex, others
نام‌های دیگرICI-176,334; ZD-176,334
AHFS/Drugs.commonograph
مدلاین پلاسa697047
داده‌ها
رده‌بندی داروهای
بارداری
  • AU: D
روش مصرف داروBy mouth[۳]
کد ATC
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمیWell-absorbed; فراهمی زیستی unknown[۴]
پیوند پروتئینیمخلوط راسمیک: 96.1%[۳]
انانتیومر: 99.6%[۳]
(Mainly to آلبومین (دارو))[۳]
متابولیسمکبد (extensively):[۵][۱۰]
• Hydroxylation (CYP3A4)
• Glucuronidation (UGT1A9)
متابولیت‌ها• Bicalutamide glucuronide
• Hydroxybicalutamide
• Hydroxybicalutamide gluc.
(All inactive)[۵][۳][۶][۷]
نیمه‌عمر حذفSingle-dose: 5.8 days[۸]
Continuous: 7–10 days[۹]
دفعمدفوع: 43%[۵]
ادرار: 34%[۵]
شناسه‌ها
  • (RS)-N-[4-cyano-3-(trifluoromethyl)phenyl]-3-[(4-fluorophenyl)sulfonyl]-2-hydroxy-2-methylpropanamide
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
IUPHAR/BPS
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEBI
ChEMBL
لیگاند بانک داده پروتئین
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.126.100 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC۱۸H۱۴F۴N۲O۴S۱
جرم مولی۴۳۰٫۳۷ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
نقطه ذوب۱۹۱ تا[ابزار تبدیل: یکای ناشناخته] (experimental)
نقطه جوش۶۵۰ درجه سلسیوس (۱٬۲۰۲ درجه فارنهایت) (predicted)
حلالیت در آب۰٫۰۰۵میلی‌گرم در میلی‌لیتر (دمای C°۲۰)
  • CC(CS(=O)(=O)C1=CC=C(C=C1)F)(C(=O)NC2=CC(=C(C=C2)C#N)C(F)(F)F)O
  • InChI=1S/C18H14F4N2O4S/c1-17(26,10-29(27,28)14-6-3-12(19)4-7-14)16(25)24-13-5-2-11(9-23)15(8-13)18(20,21)22/h2-8,26H,10H2,1H3,(H,۲۴٬۲۵) ✔Y
  • Key:LKJPYSCBVHEWIU-UHFFFAOYSA-N ✔Y
  (صحت‌سنجی)

بیکالوتامید، که با نام تجاری Casodex به فروش می‌رسد، یک داروی ضد آندروژن است که در درجه اول برای معالجه سرطان پروستات استفاده می‌شود.[۱۱] به‌طور معمول همراه با هورمون آزاد کننده گنادوتروپین (GnRH) یا با از بین بردن جراحی بیضه‌ها برای درمان سرطان پیشرفته پروستات استفاده می‌شود.[۱۲][۱۳] بیکالوتامید همچنین ممکن است برای درمان رشد بیش از حد مو در زنان استفاده شود،[۱۴] به عنوان یکی از مؤلفه‌های هورمون درمانی زنانه برای زنان تراجنسی،[۱۵] برای درمان بلوغ زودرس در پسران،[۱۶] و برای جلوگیری از نعوظ‌های طولانی مدت در مردان مورد استفاده است که به صورت[۱۷] دهانی استفاده می‌شود.

عوارض جانبی رایج در مردان شامل بزرگ‌شدن پستان، حساسیت به پستان و گرگرفتگی است.[۱۱] عوارض جانبی دیگر در مردان شامل زنانگی و اختلال عملکرد جنسی است.[۱۸] در حالی که به نظر می‌رسد این دارو عوارض جانبی کمی در خانم‌ها ایجاد کند، اما استفاده از آن در زنان توسط سازمان غذا و دارو (FDA) توصیه نمی‌شود.[۱۹] استفاده در دوران بارداری ممکن است به کودک آسیب برساند. بیکالوتامید باعث ایجاد آنزیمهای کبدی در حدود ۱٪ از افراد می‌شود.[۲۰][۲۱] به ندرت، این بیماری با مواردی از سمیت کبد، سمیت ریه،[۴] و حساسیت به نور همراه بوده‌است.[۲۲][۲۳] اگرچه خطر تغییرات نامطلوب کبد اندک است، اما آزمون عملکرد کبد در طول درمان توصیه می‌شود.

بیکالوتامید عضو گروه داروهای ضد آندروژن غیر استروئیدی (NSAA) است.[۴] این کار با مسدود کردن گیرنده آندروژن (AR)، هدف بیولوژیکی هورمونهای جنسی آندروژن تستوسترون و دی هیدروتستوسترون (DHT) انجام می‌شود.[۲۴] سطح آندروژن را پایین نمی‌آورد. این دارو می‌تواند برخی از داروهای استروژن مانند در مردان داشته باشد.[۲۵][۲۶][۲۷] بیکالوتامید به خوبی جذب می‌شود و جذب آن تحت تأثیر مواد غذایی قرار نمی‌گیرد. نیمه عمر از بین رفتن دارو حدود یک هفته است.[۱۱] اعتقاد بر این است که از سد خونی مغزی عبور کرده و بر بدن و مغز تأثیر می‌گذارد.

این دارو در سال ۱۹۸۲ ثبت اختراع شد و در سال ۱۹۹۵ برای مصارف پزشکی تصویب شد.[۲۸] بیکالوتامید در فهرست داروهای ضروری سازمان بهداشت جهانی، که ایمن‌ترین و موثرترین داروهای مورد نیاز در یک سیستم بهداشتی است قرار دارد.[۲۹] بیکالوتامید به عنوان یک داروی عمومی در دسترس است.[۳۰] این دارو در بیش از ۸۰ کشور از جمله کشورهای توسعه‌یافته فروخته می‌شود[۳۱][۳۲][۳۳] این ماده ضد آندروژن بیشتر در درمان سرطان پروستات است و برای میلیون‌ها مرد مبتلا به این بیماری تجویز شده‌است.[۳۴][۳۵][۳۶][۳۷]

پژوهش[ویرایش]

یک کارآزمایی بالینی مرحله سوم بیکالوتامید در ترکیب با یک داروی ضدبارداری ترکیبی اتیلین استرادیول برای معالجه هیرسوتیسم شدید در زنان PCOS در سال ۲۰۱۷ با نظارت آژانس داروهای ایتالیایی (AIFA) در ایتالیا انجام شد.[۳۸]

آنتی آندروژنها برای درمان COVID-19 در مردان پیشنهاد شده‌است و از ماه مه ۲۰۲۰ بیکالوتامید با دوز بالا برای این منظور در یک کارآزمایی بالینی فاز دوم است.[۳۹][۴۰]

استفاده در دامپزشکی[ویرایش]

بیکالوتامید ممکن است برای درمان هایپراندروژنیسم و هیپرپلازی خوش‌خیم پروستات ثانویه به هایپرآدرنوکورتیکیسم (ناشی از آندروژن‌های بیش از حد آدرنال) در راسوی اهلی نر مورد استفاده قرار گیرد.[۴۱][۴۲][۴۳] با این حال، به‌طور رسمی در مطالعات کنترل شده برای این منظور ارزیابی نشده‌است.[۴۴]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Finkel, Richard; Clark, Michelle Alexia; Cubeddu, Luigi X. (2009). Pharmacology. Lippincott Williams & Wilkins. pp. 481–. ISBN 978-0-7817-7155-9. {{cite book}}: Unknown parameter |name-list-format= ignored (|name-list-style= suggested) (help)
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Sifton DW, PDR Staff (2002). PDR Drug Guide for Mental Health Professionals. Thomson/PDR. ISBN 978-1-56363-457-4.
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ ۳٫۴ Cockshott ID (2004). "Bicalutamide: clinical pharmacokinetics and metabolism". Clinical Pharmacokinetics. 43 (13): 855–878. doi:10.2165/00003088-200443130-00003. PMID 15509184. These data indicate that direct glucuronidation is the main metabolic pathway for the rapidly cleared (S)-bicalutamide, whereas hydroxylation followed by glucuronidation is a major metabolic pathway for the slowly cleared (R)-bicalutamide.
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ Dart, Richard C. (2004). Medical Toxicology. Lippincott Williams & Wilkins. pp. 497, 521. ISBN 978-0-7817-2845-4. Archived from the original on 11 May 2016.
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ ۵٫۳ Lemke, Thomas L.; Williams, David A. (2008). Foye's Principles of Medicinal Chemistry. Lippincott Williams & Wilkins. pp. 121, 1288, 1290. ISBN 978-0-7817-6879-5. Archived from the original on 8 September 2017. {{cite book}}: Unknown parameter |name-list-format= ignored (|name-list-style= suggested) (help)
  6. ↑ Dole EJ, Holdsworth MT (1997). "Nilutamide: an antiandrogen for the treatment of prostate cancer". The Annals of Pharmacotherapy. 31 (1): 65–75. doi:10.1177/106002809703100112. PMID 8997470. page 67: Currently, information is not available regarding the activity of the major urinary metabolites of bicalutamide, bicalutamide glucuronide, and hydroxybicalutamide glucuronide.
  7. ↑ Schellhammer PF (September 2002). "An evaluation of bicalutamide in the treatment of prostate cancer". Expert Opinion on Pharmacotherapy. 3 (9): 1313–28. doi:10.1517/14656566.3.9.1313. PMID 12186624. The clearance of bicalutamide occurs pre- dominantly by hepatic metabolism and glucuronidation, with excretion of the resulting inactive metabolites in the urine and faces.
  8. ↑ Skidmore-Roth, Linda (17 April 2013). Mosby's 2014 Nursing Drug Reference – Elsevieron VitalSource. Elsevier Health Sciences. pp. 193–194. ISBN 978-0-323-22267-9. {{cite book}}: Unknown parameter |name-list-format= ignored (|name-list-style= suggested) (help)
  9. ↑ Jordan, Virgil Craig; Furr, B. J. A. (5 فوریه 2010). Hormone Therapy in Breast and Prostate Cancer. Springer Science & Business Media. pp. 350–. ISBN 978-1-59259-152-7. Archived from the original on 29 May 2016. {{cite book}}: Unknown parameter |name-list-format= ignored (|name-list-style= suggested) (help)
  10. ↑ Grosse L, Campeau AS, Caron S, Morin FA, Meunier K, Trottier J, Caron P, Verreault M, Barbier O (August 2013). "Enantiomer selective glucuronidation of the non-steroidal pure anti-androgen bicalutamide by human liver and kidney: role of the human UDP-glucuronosyltransferase (UGT)1A9 enzyme". Basic & Clinical Pharmacology & Toxicology. 113 (2): 92–102. doi:10.1111/bcpt.12071. PMC 3815647. PMID 23527766.
  11. ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ ۱۱٫۲ "Bicalutamide". The American Society of Health-System Pharmacists. Archived from the original on 29 December 2016. Retrieved 8 December 2016.
  12. ↑ Wass, John A.H.; Stewart, Paul M. (28 July 2011). Oxford Textbook of Endocrinology and Diabetes. OUP Oxford. pp. 1625–. ISBN 978-0-19-923529-2. Archived from the original on 11 May 2016.
  13. ↑ Shergill, Iqbal; Arya, Manit; Grange, Philippe R.; Mundy, A. R. (2010). Medical Therapy in Urology (به انگلیسی). Springer Science & Business Media. p. 40. ISBN 978-1-84882-704-2. Archived from the original on 28 October 2014.
  14. ↑ Williams, Hywel; Bigby, Michael; Diepgen, Thomas; Herxheimer, Andrew; Naldi, Luigi; Rzany, Berthold (22 January 2009). Evidence-Based Dermatology. John Wiley & Sons. pp. 529–. ISBN 978-1-4443-0017-8. Archived from the original on 2 May 2016.
  15. ↑ Randolph JF (December 2018). "Gender-Affirming Hormone Therapy for Transgender Females". Clin Obstet Gynecol. 61 (4): 705–721. doi:10.1097/GRF.0000000000000396. PMID 30256230.
  16. ↑ Jameson, J. Larry; De Groot, Leslie J. (25 February 2015). Edndocrinology: Adult and Pediatric. Elsevier Health Sciences. pp. 2425–2426, 2139. ISBN 978-0-323-32195-2.
  17. ↑ Yuan J, Desouza R, Westney OL, Wang R (2008). "Insights of priapism mechanism and rationale treatment for recurrent priapism". Asian Journal of Andrology. 10 (1): 88–101. doi:10.1111/j.1745-7262.2008.00314.x. PMID 18087648.
  18. ↑ Elliott S, Latini DM, Walker LM, Wassersug R, Robinson JW (2010). "Androgen deprivation therapy for prostate cancer: recommendations to improve patient and partner quality of life". The Journal of Sexual Medicine. 7 (9): 2996–3010. doi:10.1111/j.1743-6109.2010.01902.x. PMID 20626600.
  19. ↑ Shapiro, Jerry (12 November 2012). Hair Disorders: Current Concepts in Pathophysiology, Diagnosis and Management, An Issue of Dermatologic Clinics. Elsevier Health Sciences. pp. 187–. ISBN 978-1-4557-7169-1.
  20. ↑ "Casodex- bicalutamide tablet". DailyMed. 1 September 2019. Retrieved 7 May 2020.
  21. ↑ Wellington K, Keam SJ (2006). "Bicalutamide 150mg: a review of its use in the treatment of locally advanced prostate cancer" (PDF). Drugs. 66 (6): 837–50. doi:10.2165/00003495-200666060-00007. PMID 16706554. Archived from the original (PDF) on 28 August 2016. Retrieved 13 August 2016.
  22. ↑ Lee K, Oda Y, Sakaguchi M, Yamamoto A, Nishigori C (May 2016). "Drug-induced photosensitivity to bicalutamide – case report and review of the literature". Photodermatology, Photoimmunology & Photomedicine. 32 (3): 161–4. doi:10.1111/phpp.12230. PMID 26663090.
  23. ↑ Lee K, et al. (2016). "Drug-induced photosensitivity to bicalutamide – case report and review of the literature". Reactions Weekly. 1612 (1): 37. doi:10.1007/s40278-016-19790-1.
  24. ↑ Singh SM, Gauthier S, Labrie F (February 2000). "Androgen receptor antagonists (antiandrogens): structure-activity relationships". Current Medicinal Chemistry. 7 (2): 211–47. doi:10.2174/0929867003375371. PMID 10637363.
  25. ↑ Strauss III, Jerome F.; Barbieri, Robert L. (28 August 2013). Yen & Jaffe's Reproductive Endocrinology: Physiology, Pathophysiology, and Clinical Management. Elsevier Health Sciences. pp. 688–. ISBN 978-1-4557-5972-9. Bone density improves in men receiving bicalutamide, most likely secondary to the 146% increase in estradiol and the fact that estradiol is the major mediator of bone density in men.
  26. ↑ Marcus, Robert; Feldman, David; Nelson, Dorothy; Rosen, Clifford J. (8 November 2007). Osteoporosis. Academic Press. pp. 1354–. ISBN 978-0-08-055347-4. Archived from the original on 11 June 2016.
  27. ↑ Mahler C, Verhelst J, Denis L (May 1998). "Clinical pharmacokinetics of the antiandrogens and their efficacy in prostate cancer". Clinical Pharmacokinetics. 34 (5): 405–17. doi:10.2165/00003088-199834050-00005. PMID 9592622.
  28. ↑ Fischer, Janos; Ganellin, C. Robin (2006). Analogue-based Drug Discovery (به انگلیسی). John Wiley & Sons. p. 515. ISBN 978-3-527-60749-5.
  29. ↑ World Health Organization model list of essential medicines: 21st list 2019. Geneva: World Health Organization. 2019. WHO/MVP/EMP/IAU/2019.06. License: CC BY-NC-SA 3.0 IGO.
  30. ↑ Hamilton, Richart (2015). Tarascon Pocket Pharmacopoeia 2015 Deluxe Lab-Coat Edition. Jones & Bartlett Learning. p. 381. ISBN 978-1-284-05756-0.
  31. ↑ "Bicalutamide – International Drug Names". Drugs.com. Archived from the original on 18 September 2016. Retrieved 13 August 2016.
  32. ↑ Akaza H (1999). "[A new anti-androgen, bicalutamide (Casodex), for the treatment of prostate cancer—basic clinical aspects]". Gan to Kagaku Ryoho. Cancer & Chemotherapy (به ژاپنی). 26 (8): 1201–7. PMID 10431591.
  33. ↑ "1999 Annual Report and Form 20-F" (PDF). AstraZeneca. Retrieved 1 July 2017.
  34. ↑ Mukherji D, Pezaro CJ, De-Bono JS (February 2012). "MDV3100 for the treatment of prostate cancer". Expert Opinion on Investigational Drugs. 21 (2): 227–33. doi:10.1517/13543784.2012.651125. PMID 22229405.
  35. ↑ Pchejetski, Dmitri; Alshaker, Heba; Stebbing, Justin (2014). "Castrate-resistant prostate cancer: the future of antiandrogens" (PDF). Trends in Urology & Men's Health. 5 (1): 7–10. doi:10.1002/tre.371.
  36. ↑ Campbell, Todd (22 January 2014). "Slowing Sales for Johnson & Johnson's Zytiga May Be Good News for Medivation". The Motley Fool. Archived from the original on 26 August 2016. Retrieved 20 July 2016. [...] the most commonly prescribed treatment for metastatic castration resistant prostate cancer: bicalutamide. That was sold as AstraZeneca's billion-dollar-a-year drug Casodex before losing patent protection in 2008. AstraZeneca still generates a few hundred million dollars in sales from Casodex, [...]
  37. ↑ Chang, Stephen (10 March 2010), Bicalutamide BPCA Drug Use Review in the Pediatric Population (PDF), وزارت بهداشت و خدمات انسانی ایالات متحده آمریکا, archived from the original (PDF) on 24 October 2016, retrieved 20 July 2016
  38. ↑ Moretti C, Guccione L, Di Giacinto P, Simonelli I, Exacoustos C, Toscano V, Motta C, De Leo V, Petraglia F, Lenzi A (March 2018). "Combined Oral Contraception and Bicalutamide in Polycystic Ovary Syndrome and Severe Hirsutism: A Double-Blind Randomized Controlled Trial". J. Clin. Endocrinol. Metab. 103 (3): 824–838. doi:10.1210/jc.2017-01186. PMID 29211888.
  39. ↑ McCoy J, Wambier CG, Vano-Galvan S, Shapiro J, Sinclair R, Müller Ramos P, Washenik K, Andrade M, Herrera S, Goren A (April 2020). "Racial Variations in COVID-19 Deaths May Be Due to Androgen Receptor Genetic Variants Associated with Prostate Cancer and Androgenetic Alopecia. Are Anti-Androgens a Potential Treatment for COVID-19?". J Cosmet Dermatol. 19: 1542–1543. doi:10.1111/jocd.13455. PMC 7267367. PMID 32333494.
  40. ↑ https://clinicaltrials.gov/ct2/show/NCT04374279
  41. ↑ Bonagura, John D.; Twedt, David C. (1 December 2013). Kirk's Current Veterinary Therapy XV. Elsevier Health Sciences. p. 908. ISBN 978-0-323-22762-9.
  42. ↑ Mitchell, Mark A.; Tully, Thomas N. (2009). Manual of Exotic Pet Practice. Elsevier Health Sciences. p. 363. ISBN 978-1-4160-0119-5.
  43. ↑ Pilny, Anthony A. (9 February 2014). Endocrinology, An Issue of Veterinary Clinics: Exotic Animal Practice. Elsevier Health Sciences. pp. 16–17. ISBN 978-0-323-26419-8. In ferrets, 5 mg/kg [of bicalutamide] orally every 24 hours has been used clinically, but no controlled toxicologic or pharmacologic studies have been published at this time.
  44. ↑ Fox, James G.; Marini, Robert P. (26 March 2014). Biology and Diseases of the Ferret. Wiley. p. 980. ISBN 978-1-118-78273-6. Other agents have been proposed for medical management of [adrenal-associated endocrinopathy] but have not been studied. Possibly medications include the androgen receptor blockers flutamide and bicalutamide, the anti-androgen finasteride, estrogen-inhibiting anastrozole, and another GnRH analog, goserelin. [...] None of these drugs have been tested in controlled clinical trials in ferrets.

پیوند به بیرون[ویرایش]

  • "Bicalutamide". Drug Information Portal. U.S. National Library of Medicine.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=بیکالوتامید&oldid=38953416»