بی‌واکی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

Voiceless
◌̥
کدبندی
یونیکد (شانزدهتایی)U+0۸۰۵
decimal1=۸۰۵ is not numeric

 

بی‌واکی در زبان‌شناسی ویژگی صداهایی است که بدون لرزش حنجره ساخته می‌شوند. بی‌واکی از نظر واج‌شناسی در برابر واک‌داری است و آواسازی در آن رخ نمی‌دهد. الفبای آوانگاری بین‌المللی دارای حروف متمایزی برای جفت همخوان‌های واک‌دار و بی‌واک است؛ همانند [p b]، [t d]، [k ɡ]، [q ɢ]، [f v] و [s z].

حروف بی‌واک را بی‌آوا یا هَمس نیز می‌نامند.[۱]

منابع[ویرایش]

  1. یوسفی، غلامحسین (۱۳۸۷). کاغذ زر. تهران: انتشارات سخن. ص. ۳۱۹.
آواسازی
حالت‌های چاکنایی
از باز به بسته:
بی‌واک (full airstream)
Breathy voice (murmur)
Slack voice
Modal voice (maximum vibration)
Stiff voice
Creaky voice (restricted airstream)
چاکنایی‌شده (blocked airstream)
آواسازی زبَرچاکنایی
Faucalized voice ("hollow")
Harsh voice ("pressed")
خشن (harsh trilled)
آواسازی غیر واجی
Whisper
Falsetto