تحریم آمریکا علیه کوبا - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

تحریم ایالات متحده آمریکا علیه کوبا (انگلیسی: United States embargo against Cuba) (در کوبا به نام "el bloqueo", "ال بلوکهو"، "محاصره") یک تحریم تجاری، اقتصادی و مالی است که ایالات متحده آمریکا آن را به کوبا تحمیل کرده‌است. نخستین تحریم توسط ایالات متحده آمریکا در مورد فروش اسلحه به کوبا در تاریخ ۱۴ مارس ۱۹۵۸، در زمان رژیم باتیستا تحمیل شد. در ۱۹ اکتبر سال ۱۹۶۰ دوباره (تقریباً دو سال پس از سرنگونی رژیم باتیستا توسط انقلاب کوبا) ایالات متحده تحریم خود را علیه صادرات به کوبا اعمال کرد؛ به جز مواد غذایی و دارویی، پس از آن‌که کوبا، بدون پرداخت غرامت، پالایشگاه‌های نفتی کوبا را ملی کرد. در تاریخ ۷ فوریه ۱۹۶۲، این تحریم گسترش یافت تا تقریباً تمام واردات را شامل شود.[۱] در حال حاضر تحریم‌ها علیه کوبا عمدتاً بر پایهٔ شش قانون مبتنی است: «قانون دادوستد با دشمن ۱۹۱۷»، «قانون کمک‌های خارجی ۱۹۶۱»، «مقررات کنترل دارایی‌های کوبا ۱۹۶۳»، «قانون دموکراسی کوبا ۱۹۹۲»، «قانون هلمز-برتون ۱۹۹۶»، و «قانون اصلاح اصلاحات تجاری و صادرات سال ۲۰۰۰».[۲] هدف اعلام شده از قانون دموکراسی کوبا در ۱۹۹۲ حفظ تحریم‌ها علیه کوبااست؛ تا زمانی که دولت کوبا از حرکت به سوی «دموکراتیزه شدن و احترام بیشتر به حقوق بشر» خودداری می‌کند.[۳]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. "Case Studies in Economic Sanctions and Terrorism: US v. Gta 5 (1960–: Castro)" (PDF). Peterson Institute for International Economics. October 2011. Archived from the original (PDF) on 4 March 2016. Retrieved December 29, 2013.
  2. "The US Embargo Against Cuba: Its Impact on Economic and Social Rights" (PDF). Amnesty International. سپتامبر 2009. Archived from the original (PDF) on February 28, 2013. Retrieved December 29, 2013.
  3. "Cuban Democracy Act of 1992". U.S. Department of State. Archived from the original on August 5, 2012.