ترب - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ترب (مولی سرخک)
ترب
رده‌بندی علمی
فرمانرو:	گیاهان
(طبقه‌بندی‌نشده):	گیاهان گلدار
(طبقه‌بندی‌نشده):	دولپه‌ای‌های نو
(طبقه‌بندی‌نشده):	رزیدها
راسته:	کلم‌سانان
تیره:	شب‌بویان
سرده:	ترب (سرده)
گونه:	R. sativus
نام دوبخشی
Raphanus sativus لینه

ارزش غذایی ۱۰۰ گرم ترب

مواد آلی کربوهیدرات‌ها: ۳/۴۰ گرم قند: ۱/۸۶ گرم فیبر رژیمی: ۱/۶ گرم چربی: ۰/۱۰ گرم پروتئین: ۰/۶۸ گرم عناصر کلسیم: ۲۵ میلی‌گرم آهن: ۰/۳۴ میلی‌گرم منیزیوم: ۱۰ میلی‌گرم فسفر: ۲۰ میلی‌گرم پتاسیم: ۲۳۳ میلی‌گرم روی: ۰/۲۸ میلی‌گرم ویتامین‌ها ویتامین ب۲: ۰/۰۳۹ میلی‌گرم ویتامین ب۳: ۰/۲۵۴ میلی‌گرم ویتامین ب۵: ۰/۱۶۵ میلی‌گرم ویتامین ب۶: ۰/۰۷۱ میلی‌گرم ویتامین ب۹: ۲۵ میکروگرم ویتامین ث: ۱۴/۸ میلی‌گرم انرژی انرژی: ۱۶ کیلوکالری

ترب یا تربچه وحشی یا مولی سرخک (نام علمی: Raphanus sativus)، نام یک گونه از تیره شب‌بویان است. این گیاه نخستین بار پیش از زمان امپراتوری روم در قاره اروپا پرورش یافت. ترب که در زمان حاضر در سرتاسر جهان کشت و مصرف می‌شود گیاهی با ریشه قرمز و برگ‌های خشن و کرکدار که آهن برگ‌های آن زیاد است.
ترب‌ها با توجه به اندازه، رنگ و زمان لازم برای کشت به انواع و گونه‌های متعددی دسته‌بندی می‌شوند. گروهی از ترب‌ها به منظور تهیه دانه کشت شده و تعدادی دیگر در صنعت دانه‌های روغنی استفاده می‌شوند.^[۱]

ارزش غذایی[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

• شلغم
• رافانین

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ترب موجود است.