French
Deutschتعادل تأملی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
 | این مقاله می‌تواند با ترجمهٔ متن از مقالهٔ متناظر در انگلیسی گسترش یابد. برای مشاهدهٔ دستورالعمل‌های مهم ترجمه روی [گسترش] کلیک کنید.
|
تعادل تأملی[۱] (به انگلیسی:Reflective equilibrium) حالتی از تعادل یا انسجام بین مجموعه ای از باورها است که از طریق فرایند تعدیل و تنظیم متقابل مشورتی در بین اصول کلی و حکم‌های خاص به دست می‌آید. نلسون گودمن (اگرچه که او از این اصطلاح استفاده نکرد) روش تعادل بازتابی را به عنوان رویکردی برای توجیه اصول[en ۱] منطق استقرایی[۲] معرفی کرد (این روش اکنون به عنوان روش گودمن[en ۲] شناخته می‌شود).[۳] اصطلاح تعادل تأملی توسط جان رالز ابداع شد و در نظریه عدالت او به عنوان روشی برای رسیدن به محتوای اصول عدالت رایج شد.
به گفته «Dietmar Hübner» تفسیرات زیادی از این مفهوم وجودداشته که منجر به منحرف شدن قدرت مجاب سازی این مفهوم می‌شود.[۴]
جستارهای وابسته[ویرایش]
یادداشت‌ها[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ اسلامی, شهلا (1386-07-01). "جان رالز: از سنت قرارداد اجتماعی تا دو اصل عدالت". فلسفه تحلیلی. 12 (4): 11–32.
{{cite journal}}: Check date values in:|date=(help) - ↑ Daniels, Norman (14 October 2016). "Reflective equilibrium". Stanford Encyclopedia of Philosophy. Retrieved 27 December 2016.
- ↑ Eder, Anna-Maria A.; Lawler, Insa; Van Riel, Raphael (2018). "Philosophical methods under scrutiny: Introduction to the special issue philosophical methods" (PDF). Synthese. doi:10.1007/s11229-018-02051-2.
- ↑ Hübner, Dietmar (January 2017). "Three remarks on 'reflective equilibrium': on the use and misuse of Rawls' balancing concept in contemporary ethics". Philosophical Inquiry. 41 (1): 11–40. doi:10.5840/philinquiry20174112.
برای مطالعه بیشتر[ویرایش]
- Daniels, Norman (May 1979). "Wide reflective equilibrium and theory acceptance in ethics". The Journal of Philosophy. 76 (5): 256–282. doi:10.2307/2025881. JSTOR 2025881.
- Nielsen, Kai (January 1982). "Grounding rights and a method of reflective equilibrium". Inquiry: An Interdisciplinary Journal of Philosophy. 25 (3): 277–306. doi:10.1080/00201748208601969.
- Nielsen, Kai (July 1993). "Relativism and wide reflective equilibrium". The Monist. 76 (3): 316–332. doi:10.5840/monist199376320. JSTOR 27903343.
- Daniels, Norman (1996). Justice and justification: reflective equilibrium in theory and practice. Cambridge studies in philosophy and public policy. Cambridge, UK; New York: Cambridge University Press. doi:10.1017/CBO9780511624988. ISBN 978-0-521-46711-7. OCLC 34322703.
- Stanovich, Keith E. (1999). "Rationality and reflective equilibrium". Who is rational?: studies of individual differences in reasoning. Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates. pp. 24–27. ISBN 978-0-8058-2472-8. OCLC 39812301.
- Campbell, Richmond (July 2014). "Reflective equilibrium and moral consistency reasoning". Australasian Journal of Philosophy. 92 (3): 433–451. doi:10.1080/00048402.2013.833643.
- Thiel, Ghislaine J. M. W. van; Delden, Johannes J. M. van (2014). "Intuitions in moral reasoning: normative empirical reflective equilibrium as a model for substantial justification of moral claims". In Christen, Markus; Schaik, Carel van; Fischer, Johannes; Huppenbauer, Markus; Tanner, Carmen (eds.). Empirically informed ethics: morality between facts and norms. Library of ethics and applied philosophy. Vol. 32. Heidelberg; New York: Springer Verlag. pp. 179–193. doi:10.1007/978-3-319-01369-5_10. ISBN 978-3-319-01368-8. OCLC 857646151.
- Flanagan, Owen J. (2016). "Superwide reflective equilibrium". The geography of morals: varieties of moral possibility. Oxford; New York: Oxford University Press. pp. 123–127. ISBN 978-0-19-021215-5. OCLC 947145166.