توارث غیرمندلی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

توارث غیر مندلی یک اصطلاح کلی است که اشاره به هر گونه الگوی وراثت دارد که در آن صفات مطابق با قوانین مندل تفکیک نمی‌شوند. این قوانین توصیف توارث صفات مربوط به تک ژن در کروموزومهای موجود در هسته است. در توارث مندلی هر یک از پدر و مادر در یکی از دو الل برای هر صفت شرکت می‌کند. اگر ژنوتیپ پدر و مادر هر دو در یک لقاح ژنتیکی شناسایی شوند، قوانین مندل به منظور تعیین توزیع فنوتیپ مورد انتظار برای جمعیت زاده‌ها می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد. چندین مورد که در آن نسبت فنوتیپ مشاهده‌شده در فرزند با مقادیر پیش‌بینی مطابقت ندارد؛ شناسایی شده‌است.

توارث غیرمندلی نقش مهمی در فرایندهای چندین بیماری بازی می‌کند.^[۱]

منابع[ویرایش]

این یک مقالهٔ خرد ژنتیک است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.