جان وین (داروشناس) - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

John Robert Vane
زادهٔ	۲۹ مارس ۱۹۲۷ Tardebigge،ووسترشر
درگذشت	۱۹ نوامبر ۲۰۰۴ (۷۷ سال) کنت (انگلستان)
ملیت	انگلیسی
شهروندی	بریتانیایی
محل تحصیل	دانشگاه بیرمنگام St Catherine's College, Oxford
شناخته‌شده برای	استیل‌سالیسیلیک اسید, پروستاگلاندین
جایزه(ها)	جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی (1982) مدال پادشاهی (1989) جایزه لسکر
پیشینه علمی
شاخه(ها)	داروشناسی
محل کار	دانشگاه لندن, دانشگاه ییل
استاد راهنما	Geoffrey S. Dawes

سِر جان رابرت وین (۲۹ مارس ۱۹۲۷ - ۱۹ نوامبر ۲۰۰۴) داروشناس انگلیسی بود که در درک اینکه آسپرین چگونه اثرات مسکنی و ضدالتهابی را تولید می‌کند، نقش داشت. اقدامات وی به ابداع نوع جدیدی از روش درمان برای بیماری‌های قلبی و عروقی و معرفی بازدارنده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین منجر شد. او در سال ۱۹۸۲ به‌همراه سونه بریسترم و بنگت ساموئلسون به‌خاطر کشفیاتشان درباره پروستاگلاندین و مواد فعال زیستیِ مرتبط با آن، برنده جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی شد.

منابع[ویرایش]

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «John Vane». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۲ اوت ۲۰۱۴.