کارائیب - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کارائیبی
مساحت آبی	۲٬۷۵۴٬۰۰۰ کیلومتر مربع (۱٬۰۶۳٬۰۰۰ مایل مربع)
مساحت خشکی‌ها	۲۳۹٬۶۸۱ کیلومتر مربع (۹۲٬۵۴۱ مایل مربع)
جمعیت (۲۰۱۹)	۴۴٬۴۲۰٬۰۰۰
تراکم جمعیت	۱۵۱٫۵ بر کیلومتر مربع (۳۹۲ بر مایل مربع)
قومیت	آفریقایی کارائیبی، سفیدپوست‌های کارائیبی، هندی‌های کارائیبی، لاتین‌تبارها یا هیسپانیک (مردم اسپانیایی‌زبان و مردم پرتغال)، چینی‌های کارائیبی، یهودی، مردم عرب، اندونزیایی (مردم جاوه‌ای)، سرخ‌پوست
مذهب‌ها	مسیحیت، هندوئیسم، اسلام، یهودیت، آیین بودایی، جنبش راستافار، ادیان سرخ‌پوستی آمریکا، مذهب یوربا، بهائیت، سیک، (دین)، مزدیسنا، تائوئیسم، کنفسیوس‌گرایی، ادیان سنتی چینی، کباتینان، ادیان آفریقایی-آمریکایی، ادیان سنتی آفریقایی
اهلیت	کارائیبی، هند غربی
زبان‌ها	اسپانیایی، انگلیسی، فرانسوی، زبان هلندی، کریول فرانسوی، کریول انگلیسی، هندی کارائیبی، دیگر زبان‌ها
دولت	۱۳ کشور مستقل; ۱۷ منطقه خودمختار
بزرگترین شهرها	سانتو دومینگو (جمهوری دومینیکن) ; هاوانا (کوبا) ; پورتو پرنس (هائیتی) ; سان خوآن (پورتوریکو) ; کینگستون (جامائیکا) ; سانتیاگو د کوبا (کوبا) ; سانتیاگو ده لوس کابایروس (جمهوری دومینیکن) ; کاماگوی (کوبا) ; کاپ-هائیتین (هائیتی) ; اسپانیش تاون
دامنه سطح‌بالا	بی‌شمار
پیش‌شماره تلفن	بی‌شمار
منطقه زمانی	یوتی‌سی ۵:۰۰- تا یوتی‌سی ۴:۰۰-

منطقه کارائیب که ناحیه آنتیل هم نامیده می‌شود، نام منطقه‌ای در قاره آمریکا است که همچنین به عنوان جزیره نیز از آن یاد می‌شود.

موقعیت جغرافیایی[ویرایش]

منطقه کارائیب، شامل دریای کارائیب، جزایر این دریا و کرانه‌های مجاور این دریا می‌شود. منطقه کارائیب، در جنوب شرقی آمریکای شمالی، و در خاور آمریکای مرکزی و در شمال باختری آمریکای جنوبی قرار گرفته‌است. سه آبخوست بونیر، سینت یوستیشس و سابا که جزایر کارائیب هلند هم خوانده می‌شوند، جزو قلمرو پادشاهی هلند است.

تاریخچه[ویرایش]

کارائیب نماد تاریخ استعمار است.^[۳]

فرهنگ[ویرایش]

یکی از ویژگی‌های اصلی فرهنگی این منطقه، اختلاط فرهنگ‌های گوناگون است که باعث گسستگی و گسیختگی زبانی و مکانی بین جوامع آن شده‌است.^[۳]

اقتصاد[ویرایش]

جزایر کارائیب «گریزگاه مالیاتی» بسیاری از شرکت‌های چندملیتی است.^[۴] این شرکت‌ها با ثبت شرکت‌های زیرمجموعه خود در این جزایر، مبالغی بسیار کمتری بابت «مالیات بر درآمد» در کشورهایی که به آن تعلق دارند، می‌پردازند.

نقشه[ویرایش]

دسته‌بندی جزایر[ویرایش]

لوکایی
مجمع‌الجزایر لوکایی		این مجمع‌الجزایر در غرب اقیانوس اطلس، شمال آنتیل، شرق و جنوب شرق فلوریدا و در شمال خط استوا واقع شده‌است. لوکایان دربرگیرنده باهاما و جزایر تورکس و کایکوس (بریتانیا) است. رهبران باماها و تورکس و کایکوس در سال ۲۰۱۰ در مورد امکان تشکیل یک فدراسیون میان دو واحد سیاسی بحث و گفتگو کردند.^[۵]
آنتیل بزرگ
آنتیل بزرگ		نزدیک به ۹۰ درصد از مساحت خاکی منطقهٔ کارائیب و همچنین ۹۰ درصد جمعیت انسانی این منطقه در این جزایر قرارگرفته‌است. دربرگیرنده کوبا، هیسپانیولا ( هائیتی و جمهوری دومینیکن)، جامائیکا، جزایر کیمن (بریتانیا)، و پورتوریکو (مشترک‌المنافع آمریکا).
آنتیل کوچک
جزایر بادپناه		اطلاق نام بادپناه به این جزایر به‌این خاطر است که این گروه از جزیره‌ها نسبت به باد غالب منطقه که از شمال شرقی می‌وزد در پشت جزایر بادگیر قرار گرفته‌اند. دربرگیرنده جزایر ویرجین ایالات متحده، جزایر ویرجین انگلستان، آنگویلا (بریتانیا)، آنتیگوآ و باربودا، سن مارتن، ( سنت مارتین فرانسه، سنت مارتین هلند)، سیبا (هلند)، سینت یوستیشس (هلند)، سنت بارثلمی (فرانسه)، سنت کیتس و نویس، مونتسرات (بریتانیا)، جزیره گوادلوپ (فرانسه).
جزایر بادگیر		اطلاق نام بادگیر به این جزایر به‌این خاطر است که این گروه از جزیره‌ها نسبت به باد غالب منطقه که از شمال شرقی می‌وزد رو به سوی باد قرار گرفته‌اند. دومینیکا، مارتینیک (فرانسه)، سنت لوسیا، سنت وینسنت و گرنادین‌ها، گرنادا، باربادوس، و ترینیداد و توباگو.
آنتیل بادپناه		دربرگیرنده آروبا، کوراسائو و بونیر که هر سه جزئی از پادشاهی هلند هستند. در هلندی به این جزایر Benedenwindse Eilanden به معنی جزایر زیر باد (بادپناه) می‌گویند. تقسیم‌بندی جزایر آنتیل بر پایه بادگیر و بادپناه در زبان انگلیسی با تقسیم‌بندی‌های آن در زبان‌های هلندی، فرانسوی، آلمانی تفاوت دارد. تقسیم‌بندی‌های ارائه‌شده در اینجا بر اساس زبان انگلیسی انجام شده‌است.