جنگ علیه تروریسم - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

جنگ علیه تروریسم
بخشی از واکنش دولت آمریکا به حملات ۱۱ سپتامبر

در جهت عقربه‌های ساعت از بالا سمت چپ: پیامدهای حملات ۱۱ سپتامبر؛ سربازان آمریکایی در حال سوار شدن به هواپیما در میدان هوایی بگرام افغانستان؛ یک سرباز آمریکایی و مترجم افغان در ولایت زابل افغانستان؛ انفجار خودروی بمب‌گذاری‌شده در بغداد
نقشه: کشورهای دارای عملیات نظامی عمده جنگ با تروریسم
تاریخفاز اصلی: ۱۴ سپتامبر ۲۰۰۱[۱۲] – ۳۰ اوت ۲۰۲۱[یادداشت ۲] (۱۹ سال، ۱۱ ماه، ۲ هفته و ۲ روز)
موقعیت
جهانی
نتایج

در جریان:
جنگ‌های بزرگ پایان یافت و نبردهای سنگین عمدتاً متوقف شد.

  • درگیری‌های سطح پایین در برخی نقاط ادامه دارد.
  • بسیاری از گروه‌های تروریستی، منحل شده یا به شدت ضعیف شده‌اند.

شورش القاعده در یمن (از ۱۹۹۸):[یادداشت ۳]

جنگ در افغانستان (۲۰۰۱–۲۰۲۱):

درگیری عراق (از سال ۲۰۰۳):

مداخله آمریکا در جنگ داخلی سوریه (۲۰۱۴–اکنون):

شورش در خیبر پختونخوا (۲۰۰۴–اکنون):

سایر:

طرف‌های درگیر
کشورهای اصلی:
سایر اعضای ناتو:
سایر اعضای اتحادیه عرب:
سایر کشورهای شرکت‌کننده:
نمایندگان بین‌المللی:
(توجه: اکثر کشورهای مشارکت‌کننده در عملیات بین‌المللی گنجانده شده‌اند)		 مخالفان اصلی:
سایر گروه‌ها:
گروه‌های سابق:
فرماندهان و رهبران
جو بایدن
(رئیس‌جمهور ۲۰۲۱–اکنون)
ریشی سوناک
(نخست‌وزیر ۲۰۲۲–اکنون)
امانوئل مکرون
(رئیس‌جمهور ۲۰۱۷–اکنون)
الیزابت بورن
(نخست‌وزیر ۲۰۲۲–اکنون)
ولادیمیر پوتین
(رئیس‌جمهور ۲۰۰۰–۲۰۰۸، ۲۰۱۲–اکنون،
نخست‌وزیر ۲۰۰۸–۲۰۱۲)
میخائیل میشوستین
(نخست‌وزیر ۲۰۲۰–اکنون)
رهبران سابق
سایر رهبران
القاعده
اسامه بن لادن †
(بنیان‌گذار و نخستین رهبر القاعده)
ایمن الظواهری †
(دومین رهبر القاعده)
سیف العدل
(فرمانده نظامی القاعده)
ابومصعب الزرقاوی †
(رهبر القاعده در عراق)
الیاس کشمیری †
(فرمانده لشکر الذیل)
قاسم الریمی †
(رهبر القاعده در شبه‌جزیره عربستان)
عبدالمالک دروکدل †
(رهبر القاعده در مغرب اسلامی)
مختار بلمختار
(رهبر مرابطون)
عاصم عمر †
(رهبر القاعده در شبه‌قاره هند)
حزب بعث عراق
داعش
طالبان
تحریک طالبان پاکستان
شبکه حقانی
جنبش اسلامی ترکستان شرقی
تلفات و خسارات

+۴/۵–۴/۶ میلیون نفر کشته شدند.[الف]
(۹۳۷۰۰۰+ مرگ مستقیم، ۳/۶–۳/۷ میلیون مرگ غیرمستقیم)[ب]

حداقل ۳۸ میلیون نفر آواره شده‌اند.[پ]

جنگ علیه تروریسم[۲۷] با نام رسمی جنگ جهانی علیه تروریسم (GWOT)، یک کارزار نظامی جهانی ضدتروریسم است که توسط آمریکا پس از حملات ۱۱ سپتامبر آغاز شد[۲۸] و همچنین جدیدترین درگیری جهانی است که شامل جنگ‌های متعدد است. اهداف اصلی این کارزار، اسلام ستیزه‌جو و جهادگرایی سلفی سازمان‌های مسلحی مانند القاعده، داعش و وابستگان بین‌المللی آنها بودند که برای سرنگونی دولت‌های مختلف جهان اسلام شورش‌های نظامی به راه انداختند.[۲۹][۳۰] سایر اهداف اصلی شامل رژیم حزب بعث در عراق بود که در جریان تهاجم به عراق در سال ۲۰۰۳ سرنگون شد و جناح‌های مختلف ستیزه‌جویی که در جریان متعاقب آن در شورش عراق جنگیدند.[۳۱][۳۲]

«جنگ علیه ترور» از جنگ به عنوان استعاره برای توصیف انواع اقدامات خارج از تعریف سنتی جنگ استفاده می‌کند. چهل و سومین رئیس‌جمهور ایالات متحده جورج دبلیو بوش برای اولین بار در ۱۶ سپتامبر ۲۰۰۱ از اصطلاح «جنگ علیه تروریسم» استفاده کرد،[۳۳][۳۴] و سپس چند روز بعد در یک سخنرانی رسمی در کنگره از «جنگ علیه تروریسم» استفاده کرد.[۳۵][۳۶] بوش دشمن جنگ با تروریسم را «شبکه رادیکال تروریست‌ها و هر دولتی که از آنها حمایت می‌کند» نام برد.[۳۶][۳۷] درگیری اولیه با هدف القاعده، با تئاتر اصلی در افغانستان و پاکستان، منطقه ای که بعداً به عنوان " افپاک " شناخته شد، انجام شد.[۳۸] اصطلاح "جنگ علیه ترور" بلافاصله توسط افرادی از جمله ریچارد مایرز، رئیس وقت ستاد مشترک ارتش مورد انتقاد قرار گرفت و در نهایت دولت بوش از اصطلاحات ظریف تری برای تعریف کمپین استفاده کرد.[۳۹] در حالی که "جنگ علیه تروریسم" هرگز به عنوان نام رسمی عملیات ایالات متحده استفاده نشد،[۴۰] مدال خدمات جنگ جهانی علیه تروریسم توسط نیروهای مسلح ایالات متحده صادر شد و صادر می‌شود.

با پایان یافتن جنگ‌های بزرگ و تنها عملیات‌های رزمی سطح پایین در برخی نقاط، پایان جنگ در افغانستان در اوت ۲۰۲۱ برای بسیاری در غرب نماد پایان مشهود جنگ یا حداقل مرحله اصلی آن است. ارتش ایالات متحده اعطای مدال خدمات دفاع ملی برای جنگ جهانی علیه تروریسم را در ۳۱ دسامبر ۲۰۲۲ متوقف کرد. از سال ۲۰۲۳، عملیات‌های مختلف در این کمپین در جریان است، از جمله یک کمپین ضد شورش در سومالی.[۴۱][۴۲] طبق پروژه هزینه‌های جنگ، جنگ‌های پس از ۱۱ سپتامبر ۳۸ میلیون نفر را آواره کرده‌است، که دومین تعداد جابجایی اجباری از هر درگیری از سال ۱۹۰۰ است،[۴۳] و باعث حداقل ۴٫۵ میلیون کشته (مستقیم و غیر مستقیم) در افغانستان، عراق، لیبی، فیلیپین، پاکستان، سومالی، سوریه و یمن. آنها همچنین تخمین می‌زنند که بیش از ۸ تریلیون دلار برای خزانه داری ایالات متحده هزینه داشته‌است.[۴۴][۴۵][۴۶][۴۷]

بحث بر سر جنگ بر اخلاقیات، تلفات و تداوم آن متمرکز شده‌است. با انتقاد منتقدان از اقدامات دولت برای نقض آزادی‌های مدنی و حقوق بشر.[۴۸] اقدامات جنجالی نیروهای نظامی ائتلاف محکوم شده‌است. از جمله جنگ با هواپیماهای بدون سرنشین، مراقبت، شکنجه، تحویل فوق‌العاده و جنایات جنگی مختلف.[۴۹][۵۰][۵۱] دولت‌های شرکت کننده به دلیل اجرای اقدامات استبدادی، سرکوب اقلیت‌ها،[۵۲][۵۳] به دلیل دامن زدن به اسلام هراسی در سطح جهانی،[۵۴] و ایجاد اثرات منفی بر سلامت و محیط زیست مورد انتقاد قرار گرفته‌اند.[۵۵][۵۶][۵۷] تحلیلگران امنیتی با اشاره به اینکه تروریسم یک دشمن قابل شناسایی نیست، تأکید می‌کنند که هیچ راه حل نظامی برای مناقشه وجود ندارد و بر اهمیت مذاکرات و راه حل‌های سیاسی برای حل ریشه‌های اصلی بحران‌ها تأکید کرده‌اند.[۵۸]

واژه‌شناسی[ویرایش]

عبارت جنگ علیه تروریسم به‌طور خاص به کارزار نظامی رهبری شده توسط ایالات متحده، بریتانیا و کشورهای همپیمان علیه سازمان‌ها و رژیم‌هایی که توسط آنها به عنوان تروریست معرفی شده‌اند، استفاده می‌شود و معمولاً سایر عملیات‌ها و کمپین‌های مستقل ضد تروریستی مانند آنها توسط روسیه و هند. از این درگیری با نام‌هایی غیر از جنگ علیه تروریسم نیز یاد شده‌است. همچنین به عنوان زیر شناخته شده‌است:

استفاده از عبارت و توسعه آن[ویرایش]

عبارت «جنگ علیه تروریسم» در فرهنگ عامه آمریکای شمالی و اصطلاحات سیاسی ایالات متحده قبل از جنگ علیه تروریسم وجود داشت.[۶۸][۶۹] اما تا حملات ۱۱ سپتامبر بود که به عنوان یک عبارت قابل تشخیص در سطح جهانی و بخشی از واژگان روزمره ظاهر شد. تام بروکاو که به تازگی شاهد فروریختن یکی از برج‌های مرکز تجارت جهانی بود، اعلام کرد: «تروریست‌ها به [آمریکا] اعلام جنگ کرده‌اند».[۷۰] در ۱۶ سپتامبر ۲۰۰۱، در کمپ دیوید، جورج دبلیو بوش، رئیس‌جمهور ایالات متحده، هنگام پاسخ به سؤال یک روزنامه‌نگار در مورد تأثیر افزایش اختیارات اجرای قانون که به آژانس‌های نظارتی ایالات متحده بر آزادی‌های مدنی آمریکایی‌ها داده شده بود، از عبارت جنگ علیه تروریسم در اظهارنظری ظاهراً بدون نسخه استفاده کرد.

"این نوع جدیدی از شر است - نوع جدیدی از شر. و ما درک می‌کنیم. و مردم آمریکا شروع به درک می‌کنند. این جنگ صلیبی، این جنگ علیه تروریسم مدتی طول خواهد کشید. و مردم آمریکا باید صبور باشند. من صبور خواهم بود.»[۳۳][۳۳]

اشاره به جنگ‌های صلیبی به دلیل مفاهیم بحث‌برانگیز آن در جهان اسلام و روابط تاریخی مسلمانان و مسیحیان مورد انتقاد شدید قرار گرفت.[۶۸] جورج بوش در ۲۰ سپتامبر ۲۰۰۱، طی یک سخنرانی تلویزیونی در جلسه مشترک کنگره گفت: «جنگ ما علیه تروریسم با القاعده آغاز می‌شود، اما به همین‌جا ختم نمی‌شود. تا زمانی که هر گروه تروریستی در سطح جهانی پیدا نشود، متوقف و شکست بخورد، پایان نخواهد یافت.»[۳۶][۷۱]

هم این اصطلاح و هم سیاست‌هایی که بیان می‌کند منبع مناقشه‌های مداوم بوده‌است، زیرا منتقدان استدلال می‌کنند که برای توجیه جنگ پیشگیرانه یک‌جانبه، نقض حقوق بشر و سایر موارد نقض قوانین بین‌المللی استفاده شده‌است.[۷۲][۷۳] نظریه‌پرداز سیاسی ریچارد جکسون استدلال کرده‌است که «جنگ علیه تروریسم» به‌طور هم‌زمان مجموعه‌ای از شیوه‌های واقعی - جنگ‌ها، عملیات‌های مخفی، آژانس‌ها و نهادها- و مجموعه‌ای از مفروضات، باورها، توجیه‌ها و روایت‌ها است. این یک زبان یا گفتمان کامل است."[۷۴] جکسون در میان نمونه‌های بسیاری به بیانیه‌ای از جان اشکرافت اشاره می‌کند که «حملات ۱۱ سپتامبر خط روشنی از مرزبندی بین مردم عادی و وحشی ترسیم کرد».[۷۵] مقامات دولتی همچنین «تروریست‌ها» را منفور، خیانتکار، وحشی، دیوانه، منحرف، بی ایمان، انگلی، غیرانسانی، و معمولاً شرور توصیف کردند.[۷۶] در مقابل، آمریکایی‌ها شجاع، دوست داشتنی، سخاوتمند، قوی، مدبر، قهرمان و محترم به حقوق بشر توصیف شدند.[۷۷]

کاهش استفاده از عبارت توسط دولت ایالات متحده[ویرایش]

در آوریل ۲۰۰۷، دولت بریتانیا به‌طور علنی اعلام کرد که استفاده از عبارت «جنگ علیه ترور» را کنار می‌گذارد، زیرا آنها آن را کمتر از مفید دانستند.[۷۸] این موضوع اخیراً توسط لیدی الیزا منینگهام بولر توضیح داده شده‌است. رئیس سابق MI5 در سخنرانی ریث در سال ۲۰۱۱ گفت که حملات ۱۱ سپتامبر «یک جنایت بود، نه یک اقدام جنگی». بنابراین من هرگز فکر نکردم که اشاره به جنگ علیه ترور مفید است.»[۷۹]

باراک اوباما، رئیس‌جمهور ایالات متحده، به ندرت از این واژه استفاده کرد، اما در سخنرانی تحلیف خود در ۲۰ ژانویه ۲۰۰۹، اظهار داشت: «ملت ما در جنگ علیه شبکه گسترده خشونت و نفرت است.»[۸۰] در مارس ۲۰۰۹، وزارت دفاع رسماً نام عملیات را از «جنگ جهانی علیه ترور» به «عملیات اضطراری خارج از کشور» (OCO) تغییر داد.[۸۱] در مارس ۲۰۰۹، دولت اوباما از کارکنان پنتاگون درخواست کرد که از استفاده از این اصطلاح اجتناب کنند و در عوض از «عملیات اضطراری خارج از کشور» استفاده کنند.[۸۱] اهداف اساسی دولت بوش «جنگ با تروریسم»، مانند هدف قرار دادن القاعده و ایجاد اتحادهای بین‌المللی ضد تروریسم، همچنان پابرجاست.[۸۲][۸۳]

کنارگذاشتن عبارت[ویرایش]

در ماه مه ۲۰۱۰، دولت اوباما گزارشی را منتشر کرد که در آن استراتژی امنیت ملی خود را تشریح کرد. این سند عبارت «جنگ جهانی علیه تروریسم» دوران بوش و اشاره به «افراط گرایی اسلامی» را حذف کرد و بیان کرد: «این یک جنگ جهانی علیه یک تاکتیک - تروریسم یا یک دین - اسلام نیست. ما در حال جنگ با یک شبکه خاص، القاعده، و گروه‌های تروریستی آن هستیم که از تلاش‌ها برای حمله به ایالات متحده، متحدان و شرکای ما حمایت می‌کنند.»[۸۴]

استفاده از اصطلاح «جنگ علیه ترور» در ابتدا در می 2010[۸۴] و دوباره در می[۸۵] متوقف شد. در ۲۳ مه ۲۰۱۳، باراک اوباما، رئیس‌جمهور ایالات متحده، اعلام کرد که «جنگ علیه تروریسم» به پایان رسیده‌است،[۸۶][۸۷] گفت که ایالات متحده علیه یک تاکتیک جنگ نخواهد کرد، بلکه در عوض بر گروه خاصی از شبکه‌های تروریستی تمرکز خواهد کرد.[۸۸][۸۹] سایر مبارزات نظامی آمریکا در طول دهه ۲۰۱۰ نیز توسط افراد و رسانه‌ها بخشی از «جنگ علیه تروریسم» تلقی شده‌است.[۹۰] ظهور دولت اسلامی در عراق و سوریه طی سال‌های ۲۰۱۴–۲۰۱۵ منجر به عملیات جهانی عزم ذاتی و کمپین بین‌المللی برای نابودی این سازمان تروریستی شد. این کارزار دیگری از «جنگ علیه تروریسم» تلقی می‌شد.[۹۰]

در دسامبر ۲۰۱۲، جه جانسون، مشاور کل وزارت دفاع، در سخنرانی در دانشگاه آکسفورد، اظهار داشت که جنگ علیه القاعده زمانی پایان می‌یابد که گروه تروریستی تضعیف شود و دیگر قادر به «حملات استراتژیک» نباشد. و «به‌طور مؤثر نابود شد.» در آن مرحله، جنگ دیگر تحت قوانین بین‌المللی یک درگیری مسلحانه نخواهد بود،[۹۱] و نبرد نظامی می‌تواند با عملیات اجرای قانون جایگزین شود.[۹۲]

در ماه مه ۲۰۱۳، دو سال پس از ترور اسامه بن لادن، باراک اوباما سخنرانی کرد که در آن از عبارت جنگ جهانی علیه تروریسم در گیومه (که رسماً توسط کاخ سفید رونویسی شده‌است) استفاده کرد: "حالا اشتباه نکنید، تروریست‌ها هنوز هم هستند. ملت ما را تهدید کند . . . در افغانستان، انتقال خود را به مسئولیت افغانستان در قبال امنیت آن کشور تکمیل خواهیم کرد. . . . فراتر از افغانستان، ما باید تلاش خود را نه به عنوان یک "جنگ جهانی علیه تروریسم" بی حد و حصر، بلکه به عنوان مجموعه ای از تلاش‌های مداوم و هدفمند برای از بین بردن شبکه‌های خاص افراط گرایان خشن که آمریکا را تهدید می‌کنند، تعریف کنیم. در بسیاری از موارد، این امر مستلزم مشارکت با کشورهای دیگر است." با این وجود، در همین سخنرانی، در تلاش برای تأکید بر قانونی بودن اقدامات نظامی انجام شده توسط آمریکا، با اشاره به اینکه کنگره اجازه استفاده از زور را داده‌است، ادامه داد: «بر اساس قوانین داخلی و قوانین بین‌المللی، ایالات متحده با القاعده، طالبان و نیروهای وابسته به آنها در حال جنگ است. ما در حال جنگ با سازمانی هستیم که در حال حاضر اگر ما جلوی آنها را نگیریم، تا آنجا که می‌توانند آمریکایی‌ها را می‌کشند. پس این یک جنگ عادلانه است، جنگی که به تناسب، در آخرین راه و برای دفاع از خود به راه افتاده‌است.»[۸۵][۹۳]

با این وجود، استفاده از عبارت «جنگ علیه تروریسم» در سیاست ایالات متحده همچنان ادامه دارد. به عنوان مثال، در سال ۲۰۱۷، مایک پنس، معاون رئیس‌جمهور ایالات متحده، بمباران پادگان‌های بیروت در سال ۱۹۸۳ را «نقطه آغاز جنگی که ما از آن زمان تاکنون به راه انداخته‌ایم - جنگ جهانی علیه تروریسم» نامید.[۹۴]

نامه باراک اوباما مبنی بر تخصیص بودجه کنگره برای "عملیات اضطراری خارج از کشور/جنگ جهانی علیه تروریسم"

جستارهای وابسته[ویرایش]

یادداشت‌ها[ویرایش]

  1. ↑ از ۲۰۱۱
  2. ↑ تاریخ پیدایش آن به دهه ۱۹۸۰ برمی‌گردد.
  3. ↑ منشا آن به اوایل دهه ۱۹۹۰ برمی گردد.
  4. ↑ به عنوان سرپرست ریاست‌جمهوری به‌طور همزمان خدمت می‌کند.
  1. ↑
    • "Human Cost of Post-9/11 Wars: Direct War Deaths in Major War Zones, Afghanistan & Pakistan (Oct. 2001 – Aug. 2021); Iraq (March 2003 – Aug. 2021); Syria (Sept. 2014 – May 2021); Yemen (Oct. 2002–Aug. 2021) and Other Post-9/11 War Zones". The Costs of War (به انگلیسی). Retrieved 10 September 2021.
    • "Latest Figures | Costs of War". The Costs of War (به انگلیسی). Retrieved 1 September 2021.</ref>
    • "Summary". Costs of War. Archived from the original on 17 June 2023.
    • Berger, Miriam (15 May 2023). "Post-9/11 wars have contributed to some 4.5 million deaths, report suggests". The Washington Post. Archived from the original on 29 May 2023.
    • Savell, Stephanie (15 May 2023). "How Death Outlives War: The Reverberating Impact of the Post-9/11 Wars on Human Health" (PDF). Costs of War. Watson Institute of International & Public Affairs. Archived from the original (PDF) on 9 June 2023.
  2. ↑
  3. ↑

منابع[ویرایش]

  1. ↑ Mike Levine; James Gordon Meek; Pierre Thomas; Lee Ferran (23 September 2014). "What Is the Khorasan Group, Targeted By US in Syria?". ABC News. Retrieved 18 October 2014.
  2. ↑ "Wilayat al-Yemen: The Islamic State's New Front". Jamestown Foundation. Retrieved 15 March 2016.
  3. ↑ Penney, Joe (5 October 2011). "The 'War on Terror' rages in the Philippines". Al Jazeera. Qatar. Retrieved 6 May 2015.
    Abuza, Zachary (September 2005). "Balik-Terrorism: The Return of the Abu Sayyag" (PDF). Strategic Studies Institute, United States Army. Retrieved 6 May 2015.
  4. ↑ "Pakistan Taliban splinter group vows allegiance to Islamic State". Reuters. 18 November 2014. Retrieved 19 November 2014.
  5. ↑ "Jemaah Islamiyah". Mapping Militant Organizations. Stanford University. 14 February 2012. Retrieved 6 May 2015.
    "Profile: Jemaah Islamiah". United Kingdom: BBC News. 2 February 2012. Retrieved 6 May 2015.
  6. ↑ "ISIS Now Has Military Allies in 11 Countries". Daily Intelligencer, New York Magazine. Retrieved 25 November 2014.
  7. ↑ "Pakistani splinter group rejoins Taliban amid fears of isolation". Reuters. 12 March 2015. Retrieved 13 March 2015.
  8. ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ "Islamic extremist groups to merge in Mali, pledge allegiance to al-Quaida". Archived from the original on 4 March 2017.
  9. ↑ Thomas Joscelyn (19 November 2014). "UN recognizes ties between Ansar al Sharia in Libya, al Qaeda". Long War Journal. Foundation for Defense of Democracies.
  10. ↑ Irshaid, Faisal (13 June 2014). "Profile: Libya's Ansar al-Sharia". BBC News.
  11. ↑ Hashem, Mostafa (27 May 2017). "Libyan Islamist group Ansar al-Sharia says it is dissolving". Reuters.
  12. ↑ "Video: Pres. Bush Declares War on Terror". ABC News archives. September 15, 2001.
  13. ↑ "US Drone Kills Afghan-Based Pakistani Taliban Commander". Voice of America (VOA). 4 July 2018.
  14. ↑ "Terrorism in Pakistan Declines by 89% in 8 Years". Pro Pakistani. 24 April 2018.
  15. ↑ "Pakistan Taliban extend truce for more talks with government". 18 May 2022.
  16. ↑ ANI (1 March 2017). "We are taking strong measures to protect our nation from 'radical Islamic terrorism': Trump". Business Standard. Retrieved 5 July 2019.
  17. ↑ Cameron, David (22 November 2015). "David Cameron: We will defeat terrorism, and the poisonous ideology that fuels it". Telegraph. Retrieved 7 June 2019.
  18. ↑ "Key al-Qaeda figure Muhsin al-Fadhli killed in U.S. airstrike in Syria — Pentagon". BNO News. Retrieved 21 July 2015.
  19. ↑ "Has ISIS Lost Its Head? Power Struggle Erupts with Al-Baghdadi Seriously Wounded". The Daily Beast. 10 May 2015. Retrieved 11 May 2015.
  20. ↑ "Report: A former physics teacher is now leading ISIS". Business Insider. 23 April 2015. Retrieved 25 June 2015.
  21. ↑ Matt Bradley and Ghassan Adnan in Baghdad, and Felicia Schwartz in Washington (10 November 2014). "Coalition Airstrikes Targeted Islamic State Leaders Near Mosul". The Wall Street Journal.
  22. ↑ Alessandria Masi (11 November 2014). "If ISIS Leader Abu Bakr al-Baghdadi Is Killed, Who Is Caliph Of The Islamic State Group?". International Business Times. Retrieved 25 June 2015.
  23. ↑ "Militant commander Hafiz Saeed killed in Khyber blast". ARY NEWS. 17 April 2015.
  24. ↑ "Uzbek militants in Afghanistan pledge allegiance to ISIS in beheading video". khaama.com. Retrieved 25 June 2015.
  25. ↑ "IMU announces death of emir, names new leader". The Long War Journal. 4 August 2014.
  26. ↑ "Nigeria's Boko Haram pledges allegiance to Islamic State". BBC News. 7 March 2015. Retrieved 7 March 2015.
  27. ↑ Wright, Edmund, ed. (2006). The Desk Encyclopedia of World History. New York: Oxford University Press. p. 682. ISBN 978-0-7394-7809-7.
  28. ↑ Eric Schmitt; Thom Shanker (26 July 2005). "U.S. Officials Retool Slogan for Terror War". The New York Times.
  29. ↑ ""Countdown bin Laden": Obama's pursuit of the 9/11 mastermind". CBS. 12 September 2021. Retrieved 19 January 2022.
  30. ↑ "About Us – The Global Coalition to Defeat ISIS". United States Department of State. Retrieved 18 January 2022.
  31. ↑ ""Progress Report on the Global War on Terrorism"" (PDF). White House. September 2003. p. 2. Archived from the original on 6 February 2009. Iraq is now the central front for the war on terror. While the United States and its partners have defeated Saddam Hussein’s regime of terror, enemies of freedom -- both members of the old regime and foreign terrorists who have come to Iraq -- are making a desperate stance to reclaim this liberated nation for tyranny. They will be defeated. In the past, terrorists have cited Beirut and Somalia as examples of America fleeing from challenge when harmed. In this, the President has affirmed, they are mistaken. We are resolved to win the global war on terrorism.
  32. ↑ Anghie, Antony (2005). "The War on Terror and Iraq in Historical Perspective". Osgoode Hal