حبس تعلیقی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

حبس تعلیقی نوعی حبس و مجازات تعلیقی است که شخص به آن محکوم می‌شود اما به تعلیق درآمده و اجرا نمی‌شود.

ایران[ویرایش]

طبق ماده ۲۵ قانون مجازات اسلامی جمهوری اسلامی ایران، حاکم می‌تواند با وجود شرایط مقرر در این قانون، هرگونه حبسی را همچون حبس بازدارنده و حبس تعزیری را معلق نماید که به‌آن حبس تعلیقی گفته می‌شود.^[۱]

طبق این ماده از قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، در زمان صدور حکم هرگونه حبس از سوی حاکم (حبس بازدارنده و حبس تعزیری) در صورتی که ضمن صدور این احکام حاکم مقرر دارد که به‌عنوان مثال اگر محکوم در مدت معینی مرتکب جرم نشود، محکومیت وی لغو خواهد شد و در غیر این‌صورت حبس تعلیق شده وی در مورد او اجرا خواهد شد.^[۲]

منابع[ویرایش]