حساب دریافتنی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

حساب دریافتنی یا طلب از مشتری نماینده مطالبات واحد تجاری از بدهکاران است که در نتیجه فروش مواد یا ارائه خدمات به‌طور نسیه ایجاد شده‌است و رسمیتش از سند دریافتنی کمتر است.

منابع[ویرایش]

  • حسابداری دارایی‌ها، پرویز بختیاری، انتشارات سازمان مدیریت صنعتی، ۱۳۸۵