حقوق بشر در ایران - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

حقوق بشر در ایران از زمان دودمان پهلوی در خلال سال‌های ۱۳۰۳ تا ۱۳۵۷ تا زمان انقلاب اسلامی و زمان زمامداری جمهوری اسلامی ایران رفتار حکومت در مقابل شهروندانش توسط فعالین حقوق بشری بین‌اللملی، سازمان‌های مردم نهاد مورد انتقاد قرار گرفته‌است. در حالی که نظام سلطنتی تحت حاکمیت شاهان به دلیل داشتن سابقه افتضاح حقوق بشر مورد حمله گسترده اکثر سازمان‌های دیده‌بان غربی قرار گرفته‌است، حکومت جهوری اسلامی ایران که جایگزین نظام شاهنشاهی شد همچنان توسط بسیاری بدتر قلمداد می‌شود.

در حکومت جمهوری اسلامی، سیستم زندان متمرکز و به شدت گسترش یافت، در یک دوره اولیه (۱۳۶۰–۱۳۶۴) بیش از ۷۹۰۰ نفر اعدام شدند. جمهوری اسلامی هم به دلیل محدودیت‌ها و هم مجازات‌هایی که از قانون اساسی و قانون جمهوری اسلامی پیروی می‌کند مورد انتقاد قرار گرفته‌است و هم برای اقدامات «فراقانونی» که به دنبال هیچ‌کدام از این دو صورت نمی‌گیرد، مانند بمب‌گذاری در دفاتر روزنامه‌ها، ضرب و شتم، شکنجه، تجاوز جنسی، و کشتار بدون محاکمه زندانیان سیاسی و مخالفان/غیرنظامیان.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]