خط لوله انتقال - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

خط لوله انتقال به مجموع لوله‌هایی که وظیفه رساندن سیالات (نفت یا گاز یا آب) را از نقطه‌ای به نقطه دیگر دارند می‌گویند. انتقال نفت به کمک لوله، یکی از مراحل استخراج نفت می‌باشد. این لوله‌ها نفت و گاز را به واحد بهره‌برداری، تقطیر، پالایشگاه یا پایانه جهت صدور منتقل می‌کنند.

خطوط لوله ۳ نقش را عهده‌دار هستند:

• به منظور جمع‌آوری نفت از چاه‌های نفت (بالا دستی)
• حمل مواد هیدروکربنی خام یا فراورده در لوله‌های با قطر بالا (میان دستی)
• توزیع فراورده‌ها در لوله‌های با قطر پایین و رساندن محصولات به دست مصرف‌کننده(پایین دستی)

دمیتری مندلیف نخستین کسی بود که ایده انتقال نفت با لوله را در سال ۱۸۶۳ پیشنهاد کرد.^{[نیازمند منبع]}

جستارهای وابسته[ویرایش]

• فهرست کشورها بر پایه مجموع طول خطوط لوله کشی
• حفاظت کاتدی
• خطوط لوله گاز طبیعی در جهان
• خط لوله سراسری گاز ایران
• زیست‌گاز

منابع[ویرایش]

• ابوالفضل توفیقی (۱۳۷۰)، کتاب فرهنگ نفت و گاز، تهران: انتشارات دانشگاه صنعتی امیرکبیر