خلخ - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

خلخ
زبان‌ها
زبان‌های قارلقی
دین
تنگری‌باوری، اسلام
قومیت‌های وابسته
امروزه: اویغورها، ازبک‌ها، هزاره‌ها[۱]

خَلُّخ، قَرلُغ یا قَرلُق نام شاخه‌ای از مردم ترک‌تبار آسیای میانه بود که قلمرو اصلی آنها در جنوب مملکت اویغورها واقع و تمام حوزه سفلای رود تاریم را شامل می‌شد.[۲]

خَلُّخ نام پایتخت توران در روزگار ارجاسپ بود. در داستان گشتاسپ با ارجاسپ چندین بار از این شهر یاد شده‌است.[۳]

از ایرانِ فرخ به خَلُّخ شدندولیکن به خَلُّخ نه فرخ شدند

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. "Origins of the Qarluq tribe".
  2. تاریخ مغول، عباس اقبال آشتیانی، چاپ نهم ۱۳۸۸، ص ۸
  3. شاهنامهٔ فردوسی، تصحیح جلال خالقی مطلق، دفتر پنجم، داستان گشتاسپ با ارجاسپ، بیت ۲۳۳