داروسازی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

داروسازی

نماد بین‌المللی داروسازان و داروخانه‌ها
پیشه
نام‌ها	داروساز، داروشناس، دکتر حرفه‌ای داروساز، دکتر حرفه‌ای داروشناس، کیمیاگر داروساز (تاریخی)، عطار (تاریخی)
نوع پیشه	حرفه‌ای
زمینه‌های فعالیت	مراقبت سلامت، علوم پزشکی، علوم شیمیایی
توصیف
تحصیلات موردنیاز	دکتری حرفه‌ای داروسازی، کارشناس ارشد داروسازی، کارشناسی داروسازی، دیپلم داروسازی (بسته به حوزه قضایی متفاوت است)
کارهای وابسته	پزشکی، تکنسین داروساز، متخصص سم‌شناس، شیمی‌دان، دستیار داروساز، و دیگر متخصصان علوم پزشکی

داروسازی، صنعتی است که در زمینه دارو درمانی برای مداوای یک بیمار به عنوان متداول‌ترین شیوه در دنیا با بیماران و مردم مرتبط می‌گردد. یک داروساز در داروخانه باید بر روی همهٔ نسخه‌های پزشکان نظارت کند و تأیید کند که نسخه برای بیمار از نظر سن، وزن، تداخلات و تناسب با بیماری مناسب است و با مهر و امضا تأییدیه خود را ثبت کند و در صورت نادرستی با پزشک تماس بگیرد یا مسئولیت آن را نپذیرد و از پذیرش آن خود داری کند. داروساز در صورت ناکام بودن رژیم دارو درمان باید دلایل عدم موفقیت را بررسی کند. این رشته در ایران و بسیاری از کشورهای جهان در مقطع دکترای حرفه‌ای ارائه می‌شود. معادل این رشته در خارج از ایران، معمولاً Master of Pharmacy یا MPharm می‌باشد.

داروسازی حرفه‌ای در زمینه سلامت است که دانش های بهداشت را با دانش های شیمی پیوند می‌دهد.^[۱] رشته داروسازی، رشته‌ای در ارتباط با علوم پزشکی است که در رابطه با تولید و ساخت دارو، بررسی وضعیت دارو در بدن انسان و موجودات زنده و میزان تأثیر دارو در سلامت جامعه و کم کردن بحران‌های بیماری‌زا نقش ایفا می‌کند.

به عبارت دیگر؛ رشته داروسازی به شناخت ماده مؤثر، فرموله کردن این ماده (تبدیل ماده مؤثر به فرمی که قابل مصرف برای بیمار باشد مثل قرص، کپسول، شربت یا استفاده از روش‌های تزریقی) و بررسی اثرات دارو بر بدن بیمار می‌پردازد.

علت حدود ۳۰ تا ۵۰ درصد ناموفق بودن شیوه مداوای یک بیمار، به دارو مربوط می‌شود؛ یعنی کیفیت دارو، انتخاب نوع دارو و نحوه استفاده از دارو است. این که بیمار دارو را با چه مواد غذایی یا داروهای دیگر استفاده می‌کند می‌تواند اثر دارو را تضعیف کند، و این وظیفه یک داروساز است که علت را تشخیص دهد و در این زمینه پزشک معالج را راهنمایی کند.^{[۲][منبع بهتری نیاز است]}

دروس پایه[ویرایش]

بیولوژی نظری، فیزیک نظری، ریاضیات پایه و مقدمات آمار، شیمی عمومی، بیوشیمی، فیزیولوژی، شیمی آلی، تشریح، اصول خدمات بهداشتی، آمار حیاتی، شیمی تجزیه، میکروب‌شناسی نظری و عملی، انگل‌شناسی و قارچ‌شناسی، ایمونولوژی، کمک‌های اولیه

داروسازی در ایران[ویرایش]

پیرامون تاریخچهٔ داروسازی در ایران می‌توان به موضوع هوشتانه دانشمند ایرانی عصر هخامنشی اشاره کرد، که آمده است وی صاحب بخش بزرگی از آثاری بود که پیرامون «داروسازی» در دوران رومیان تحت نام او در گردش بودند.^[۳]

امروزه حدود ۲۵ دانشکدهٔ داروسازی در ایران وجود دارند که سالانه نزدیک به ۱۶۰۰ نفر از این دانشکده‌ها فارغ‌التحصیل شده و وارد بازار کار می‌شوند . ^[۴]

جستارهای وابسته[ویرایش]

• شیمی دارویی
• فیزیکال فارماسی
• داروسازی بالینی
• داروشناسی
• گیاهان دارویی
• زیست‌فناوری
• نانوتکنولوژی
• اشکال دارویی و نحوه تجویز آنها
• فارماکودینامیک
• فارماکوکینتیک
• واکنش‌های ناخواسته داروئی
• تکنسین داروخانه

منابع[ویرایش]

این یک مقالهٔ خرد پزشکی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.